του Γιάννη Χαλκιαδάκη
Αν δεν πετάς γιατί σου λείπουν τα φτερά, ίσως στεναχωριέσαι επειδή πολύ θα το ήθελες. Αν όμως έχεις φτερά και δεν πετάς…τότε είσαι τραγικός!
Δυστυχώς “σαν συντεχνία” βρισκόμαστε εδώ και χρόνια στην περιδίνηση της μειοδοσίας που έχει επιβληθεί από τις μεγάλες αλλά και τις μέτριες πηγές ύλη. Με τάση την γενίκευσης.
Δεν υπάρχει λόγος να αναφέρουμε ξανά τους λόγους που μας οδήγησαν στο σημείο που βρισκόμαστε. Ούτε και να καταδείξουμε ενόχους ή να αποδώσουμε ευθύνες. Το έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν.
Εκείνο που όλοι έχουμε ανάγκη (και όχι επειδή πλησιάζουν οι κλαδικές αρχαιρεσίες) είναι να βρούμε λύση. Λύση που θα στοχεύει στην αξιοπρεπή επιβίωση όλων των δικαστικών επιμελητών. Όχι μόνο ορισμένων, γνωστών και μη εξαιρετέων.
Ας βάλουμε λοιπόν έστω και μόνο για μια φορά, τις “έχθρες” και τις συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις στην άκρη. Ας αποφασίσουμε ομόφωνα το αυτονόητο. Να επιτεθούμε στα μεγάλα συμφέροντα όποια κι αν είναι αυτά (Τράπεζες, δικηγόροι, δικαστικοί επιμελητές). Ας βάλει στην πίσω τσέπη του παντελονιού του ο κάθε ένας, την στρατηγική του πρόταση κι ας ομονοήσουμε επιτέλους σε εκείνο που αυτονόητα είναι εφικτό.
Πρώτοι εμείς λοιπόν, όπως πάντα και σε όλα, ξεκινάμε! Βάζουμε (προς ώρας) στην πίσω τσέπη του παντελονιού μας την δική μας στρατηγική πρόταση, έστω κι αν την θεωρούμε πανάκεια για τα προβλήματά μας. Την ίδρυση ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ. Όχι επειδή είναι δύσκολη η εφαρμογή της ή επειδή ακόμη δεν έχουμε πείσει την πλειοψηφία του κλάδου, αλλά για χάρη όσων αναφέρω παραπάνω.
Για αυτήν καθ’ εαυτή την πρόταση, της μεταξύ μας συνεργασίας μέσω ενός ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ, θα κάνουμε συζητήσεις, συγκεντρώσεις, ημερίδα κ.α. όσο πηγαίνουμε προς τις κλαδικές εκλογές. Στην κατεύθυνση να σας πείσουμε για την ορθότητά της αλλά και για να αγωνιστείτε για την υλοποίησή της.
Όμως τώρα, και στο κρίσιμο διάστημα που περνάμε, θα παλέψουμε για κάτι άμεσα υλοποιήσιμο. Το οποίο προβλέπεται στον Ν.2318/1995 κώδικα δικαστικών επιμελητών. Το πρότεινε εξάλλου η παράταξή μας το καλοκαίρι του 2014 στην ολομέλεια της Θεσσαλονίκης μέσω του συντρόφου μας Χρήστου Τόλη και η πρόταση μας αυτή (φυσικά δεν είναι μόνο δική μας, από την εποχή του Λίτσιου συζητιέται, αφού υπάρχει στον κώδικά μας) έχει θεωρητικά υιοθετηθεί από όλες τις υπόλοιπες κλαδικές παρατάξεις. Ιδού λοιπόν για όλους μας …πεδίο δόξης λαμπρό!
Ας βάλουμε όλοι πλάτη, να υλοποιήσουμε τα άρθρα 51 (αναδιανεμητικός λογαριασμός από πηγές που αφορούν Τράπεζες και ΚΕΔΕ ) και 139 (διανομή της ύλης σε όλους, προερχόμενες από τις ίδιες αυτές πηγές) του κώδικά μας. Η υλοποίηση των συγκεκριμένων άρθρων θα δώσει ανάσα στην πλειοψηφία των συναδέλφων μας, κι ας μην λύνει συνολικά και οριστικά το πρόβλημα.
Επειδή εμείς, βάζουμε πραγματική πλάτη για την υλοποίηση του άρθρου 51 (από το 1997 το παλεύουμε) συμφωνούμε με την ομόφωνη απόφαση – πρόταση του Δ.Σ. του συλλόγου της Αθήνας.
Η ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ (τότε ήταν ενιαία η ΠΡΟΣΥΔΕ) για την υλοποίησή του, ορίζει ποσοστό παρακράτησης 3% στη βάση της τιμής των 10 € της επίδοσης του ΚΕΔΕ και 15% παρακράτηση στα δικαιώματα επί ποσού στις κατασχέσεις του ΚΕΔΕ, ενώ στις τραπεζικές κατασχέσεις ορίζεται η παρακράτηση στο 40% επί ποσού και για τις τραπεζικές επιδόσεις 5% αλλά στο ποσό της συνολικής νόμιμης αμοιβής .
Όσο τώρα αφορά στο άρθρο 139 (άσχετα αν για την εφαρμογή του, θεωρούμε αναγκαιότητα την ίδρυση ΕΝΙΑΙΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ – ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ ως εργαλείο, που θα διαχειρίζεται τον όγκο της ύλης ισότιμα για όλους), για χάρη της υλοποίησής του, αποδεχόμαστε και στηρίζουμε την πρόταση της ΠΡΟ.ΣΥ.Δ.Ε για δημιουργία WEB εφαρμογής, αφού όπως ισχυρίζεται είναι αποτέλεσμα μελέτης εξειδικευμένων προγραμματιστών. Δεν είμαστε από εκείνους που μηδενίζουν τις προσπάθειες των άλλων.
Όμως η υλοποίηση των άρθρων αυτών, εκτός της κλαδικής συναίνεσης, (αποφάσεις Γ.Σ. Συλλόγων και ολομέλειας ΟΔΕΕ) χρειάζεται κυρίως την κυβερνητική συναίνεση. Αφού είναι απαραίτητη σχετική ΚΥΑ (κοινή Υπουργική απόφαση) σύμφωνα με το νόμο.
Όπως γίνεται αντιληπτό, μια δική μας προσπάθεια εφαρμογής του Ν. 2318/1995, θα επιφέρει τεράστιες σκοτούρες στα συναρμόδια Υπουργεία, από τις πιέσεις που θα ασκήσει το μεγάλο κεφάλαιο. Είναι ξεκάθαρο ότι θα θιγεί αν υλοποιηθούν τα παραπάνω άρθρα και ειδικά το 139, αφού δεν θα μπορεί πλέον να επιλέγει τους μειοδότες του. Από την άλλη, η μέχρι σήμερα κυβερνητική πολιτική δεν αφήνει ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας. Αν και θα έπρεπε!
Προσωπικά, δεν είμαι και τόσο σίγουρος, πως η κυβέρνηση θα στηρίζει την πρόταση του κλάδου (αν τελικά γίνει απόφαση του) και…δεν θα πειθαρχήσει στα τραπεζικά θέλω.
Ας ξεκινήσουμε όμως από κάπου, έστω από την αρχή. Να το παλέψουμε όλοι μαζί. Να ασκήσουμε μεγαλύτερη πίεση (κυρίως ιδεολογική) εμείς στην κυβέρνηση, από εκείνη που θα ασκήσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο. Να κερδίσουμε επιτέλους, την υλοποίηση άρθρων 51 και 139 με τιμές ισχύοντος ΦΕΚ.
Για την σχετική έστω αναδιανομή “του κλαδικού πλούτου” της επαγγελματικής ύλης.
Σε αυτό το σημείο χρειάζεται να τονίσω για μια ακόμη φορά, την αναγκαιότητα της αγωνιστικής ενότητας και ετοιμότητας των συναδέλφων. Κυρίως εκείνων, που στο αρχικό μοίρασμα της επαγγελματικής τράπουλας …τους δώσαν τα 5άρια, και κράτησαν τους άσσους!
Θέλουμε λοιπόν να κερδίσουμε την παρτίδα… όπως είναι το καρέ δεν μπορούμε. Χρειάζεται να ξαναμοιραστεί η τράπουλα.
Ας γίνει το ξαναμοίρασμα με την εφαρμογή των άρθρων 51 και 139 του Ν. 2318/1995.
Να είστε σίγουροι πως θα κερδίσουμε, μόνο αν στηριχτεί επιτέλους η λογική που εκφράζει η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ!
16 Απριλίου, 2015 10:59
ΚΛΑΔΟΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ!
Είναι προφανές ότι στην παρούσα φάση της περιδίνησης της μειοδοσίας εκείνο που όλοι έχουμε ανάγκη είναι να βρεθεί λύση.
Η -αυτονόητα εφικτή- λύση, που θα συμβάλλει στην αξιοπρεπή διαβίωση όλων των δικαστικών επιμελητών είναι να στηριχτεί η λογική που εκφράζει η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ.
Τώρα, κατά τη γνώμη μου, ο κλάδος πρέπει να κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και άμεσα να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση που πλήττει πολλούς από μας.
Για το μεσοδιάστημα, σκέφτηκα μερικές -αυτονόητα λογικές- προτάσεις που αν υλοποιηθούν ΑΜΕΣΑ ίσως βοηθήσουν, βραχυπρόθεσμα, κάποιους από μας να σταθούμε στα πόδια μας:
α)ΑΜΕΣΑ Να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα μερικής ή/και ολικής απαλλαγής από την καταβολή της ετήσιας εισφοράς κάποιων δικαστικών επιμελητών, με την θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων ή/και κριτηρίων με βάση την ετήσια έκθεση επιθεώρησής τους.
β)ΑΜΕΣΑ Να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα μερικής ή/και ολικής καταβολής των δαπανών των ταμείων, της εισφοράς αλληλεγγύης κ.λ.π. στους δικαστικούς επιμελητές της (α) περίπτωσης από το μέρισμα, προ διανομής του.
γ)ΑΜΕΣΑ Να καταργηθεί η διάθεση μερίσματος σε δικαστικούς επιμελητές του συλλόγου μας με την θέσπιση εισοδηματικών κριτηρίων ή/και κριτηρίων με βάση την ετήσια έκθεση επιθεώρησης (π.χ. μεγάλο εισόδημα ή πολλές πράξεις επιδόσεων και εκτελέσεων). δ)ΑΜΕΣΑ Να αυξηθεί αναλογικά η ετήσια εισφορά των μελών του συλλόγου μας με βάση εισοδηματικά κριτήρια ή/και κριτήρια με βάση την ετήσια έκθεση επιθεώρησής μας (π.χ. πολλές πράξεις επιδόσεων ή/και εκτελέσεων).
ε)ΑΜΕΣΑ Να θεσμοθετηθεί έκτακτη ετήσια εισφορά υπέρ του συλλόγου με βάση την ετήσια έκθεση επιθεώρησής μας (π.χ. αν υπερβαίνουμε κάποιο αριθμό επιδόσεων ή/και εκτελέσεων).
στ)ΑΜΕΣΑ Να καθοριστούν νέα ανώτατα όρια δαπανών του συλλόγου.
Αναρωτιέμαι γιατί αντί του αυτονόητου, Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ Δ/Σ του συλλόγου μας (βλέπε ΣΥΜΜΑΧΙΑ) εκτελεί -εντεταλμένα- υπηρεσία στο α-νόητο! (βλέπε “μαύρες λίστες” της Γ/Σ).
Ξένη Κεσίνη.