του Μάκη Αποστολάτου
Φίλε Χαλκιαδάκη,
Μήπως λόγω των καλών προθέσεων που έχεις πάντα, κρίνοντας εκ ιδίων φυσικά, βλέπεις λίγο αθώα τα πράγματα;
Μήπως νομίζεις ότι μερικοί γραβατάκιδες συνδικαλιστές, εδώ και καιρό δεν ήξεραν τις εξελίξεις στον Κλάδο;
Μήπως εσκεμμένα προσπαθούσαν εσένα και μερικούς άλλους, να σας αποπροσανατολίσουν λέγοντάς διάφορα τρανά, για να σας κάνουν να μην φωνάζετε και χαλάσετε ενδεχόμενα σχέδιά τους, αλλά πίσω σας και πίσω απ’όλους μας δρούσαν μόνο και μόνο για τον εαυτό τους;
Μήπως μερικοί “επώνυμοι” έκαναν τίποτα ιδιαίτερες συναντήσεις με στελέχη των Τραπεζών, προσφέροντας τις “συμβουλές τους”, για το πως οι Τράπεζας θα γλιτώσουν χρήματα, υποδεικνύοντας μάλιστα τρόπους και σχέδια “διαχείρισης” γι’αυτό;;;;;
Μήπως μάλιστα μερικά από τα στελέχη αυτά των Τραπεζών, στο παρελθόν και πριν τους πάρουν οι Τράπεζες, με τις πράξεις τους και την “προσφορά τους” σε άλλους Οργανισμούς τους οποίους και “έκλεισαν”, είχαν απασχολήσει και τον Τύπο;;;;;
Μήπως οι βλάκες αυτοί συνδικαλιστές νόμιζαν ότι δεν θα γίνουν αντιληπτοί;;;;
Μήπως τελικά, “…ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον…”;;;;;
Μήπως θέλουν οι ίδιοι να βγουν να μας πουν κάτι;;;;;
Μήπως κάτι που ενδεχομένως να τους σώσει από τον διασυρμό;;;;
Μήπως με αυτούς που συζήτησαν, αυτοί τους “έβγαλαν” στη φόρα;;;;
Μήπως ΝΤΡΟΠΗ;;;;
Μήπως ΑΙΣΧΟΣ;;;;
Φίλε Χαλκιαδάκη
Πιστεύω ότι οι εξελίξεις στον Κλάδο, πήραν στην πορεία τους τέτοια άσχημη τροπή σε βάρος όλων μας, εξ αιτίας και της “πονηριάς” μερικών γραβατάκιδων δικών μας, προς ίδιον όφελος.
Προσπάθησαν να εκμεταλευτούν τις θέσεις τους, έτσι ώστε αν ο Κλάδος καταρεύσει, αυτοί να σωθούν σε βάρος όλων μας.
Μάλλον όμως θα την πατήσουν, διότι το μυαλό τους είναι “πονηρό” και όχι έξυπνο.
Άλλο προσπάθησαν να κάνουν και άλλο τους βγήκε.
Πάντως ευθύνη έχουμε όλοι οι συνάδελφοι.
Ευθύνη για την αδιαφορία, την μη συμμετοχή, την επανάπαυση στα πρόσκαιρα και ευκαιριακά κέρδη ίσως, την ευκολοπιστία, το βόλεμα, τον φόβο μη μιλήσει κάποιος και κακοχαρακτηριστεί από τον “εργοδότη” του, ή ακόμα και από τον Πρόεδρό του που τον έχει πείσει να ακουμπάει επάνω του διότι έχει τάχα τον έλεγχο των πάντων.
Πάντως είμαι περίεργος να δω, σε ποιό σημείο άραγε πρέπει να φθάσει ο καθένας από μας, ώστε να πάρει την απόφαση να βγει έξω και να φωνάξει!!!
Πόσο χαμηλά ακόμα, ώστε να πάρουμε όλοι μαζί την τύχη μας στα χέρια μας και να αλλάξουμε όλα αυτά και όλους ΑΥΤΟΥΣ που μας έφτασαν μέχρι εδώ!!!
Να τους αποβάλλουμε και να μην περιμένουμε πάλι να έλθουνε όλοι αυτοί οι “χωριατόγαμπροι” “νομικίσκοι” να μας κλέψουν μεθαύριο πάλι την ψήφο μας, τάζοντάς μας λαγούς με πετραχείλια.
Να διώξουμε όλους αυτούς που χρόνια τώρα κάνουν τα ίδια. Όλο αυτό το “κακό παρελθόν” που σαν καρκίνος ρίζωσε εδώ και πολλά χρόνια στις καρέκλες.
Και το κυριότερο. Να μην πιστέψουμε στους κληρονόμους όλων αυτών, που εσκεμμένα έχουν ήδη επιλεγεί από τους ανθρώπους του παρελθόντος, για να συνεχίσουν την ίδια κατάσταση, με άλλο πρόσωπο, αλλά υπό τον έλεγχό τους.
Μ Η Π Ω Σ ;;;;;
14 Σεπτεμβρίου, 2015 23:40
Μήπως… “Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουν ίσως κάποιο θάμα;”
Βέβαια… “Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.”
Συντροφικά
Ξένη