Της Αλέκας Ζορμπαλά
Πόσο όμορφη εικόνα, αλλά και τόσο εφιαλτική ανάμνηση για αυτό τον Τόπο Μαρτυρίου, φυλάκισης και εξορίας δεκάδων χιλιάδων «επικίνδυνων» κομμουνιστών, αγωνιστών, αντιστασιακών από το 1947 έως το 1974..
Μόνο μεταξύ 1947-1952 «φιλοξένησε» 18.500 πολιτικούς κρατούμενους, οι οποίοι με καταναγκαστική εργασία έκτισαν τις ίδιες τους τις φυλακές..
Οι τελευταίοι 44 πολιτικοί κρατούμενοι της Γυάρου, που ζούσαν σε καθεστώς απόλυτης απομόνωσης, ελευθερώθηκαν το 1974 με την πτώση της χούντας.
Πετώντας πάνω από το νησί, έκθαμβη από την συγκλονιστική αυτή θέα, ήταν σαν να άκουσα ξαφνικά τις φωνές και τα βογγητά των βασανιστηρίων, που τα έχει πάρει ο αέρας από τότε και τα ταξιδεύει στο Αιγαίο..
Θύμησες, αλλά και Παρακαταθήκες, από τους παπούδες, τους πατεράδες μας, τους διαχρονικούς συντρόφους μας σε έναν αέναο αγώνα για την αξιοπρέπεια, στον δρόμο για την ελευθερία
