Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

της Ξένης Κεσίνη

Σήμερα, όπως πάντα, οι δικαστικοί επιμελητές που ασκούν νόμιμα το επάγγελμα, συνεχίζουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με καθεστώς καθορισμένων και αδιαπραγμάτευτων αμοιβών.

Σήμερα η συγκέντρωση της ύλης των νομικών προσώπων του άρθρου 51 ΚΔΕ σε ορισμένους δικαστικούς επιμελητές δημιούργησε, αυθαίρετα, προνομιούχα πρόσωπα και κατέστησε αμφίβολη τη βιωσιμότητα των υπολοίπων.

Σήμερα, αποδεικνύεται ότι η σχέση πραγματικής εξάρτησης συγκεκριμένων δικαστικών επιμελητών με τα νομικά πρόσωπα του άρθρου 51 ενέχει κινδύνους καταχρήσεων.

Χρόνια τώρα, η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ προσπαθεί να πείσει τον κλάδο να εφαρμόσει τη δυνατότητα που παρέχεται από τον ΚΔΕ, ώστε με κανονιστικές πράξεις (άρθρα 51 και 139 παρ. 2) να πετύχει τη δίκαιη κατανομή της επαγγελματικής ύλης μεταξύ των δικαστικών επιμελητών από τα τραπεζικά ιδρύματα και τις παραγγελίες του δημόσιου τομέα!

Στο πρόσφατο παρελθόν, ο Γ. Χαλκιαδάκης έχει εκφράσει την παρακάτω διορατική άποψη για το ποια θα πρέπει να είναι η σχέση του δικαστικού επιμελητή με την κοινωνία και την δικαιοσύνη, αλλά και με το κεφάλαιο και τις αγορές (απόσπασμα):

“Η χορήγηση αρμοδιοτήτων από την πολιτεία, οι οποίες ενισχύουν τον δημόσιο ρόλο μας, η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ πιστεύει, πως μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με την θεσμική αλλαγή του τρόπου ανάπτυξης του κλάδου. Αν δηλαδή τα μεμονωμένα γραφεία ή εταιρικά σχήματα με τις προσωπικές πελατειακές σχέσεις, δώσουν την θέση τους στο Σώμα των δικαστικών επιμελητών κατά Πρωτοδικείο. Ή αλλιώς στον ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ. Σε ένα θεσμικό δηλαδή ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ στο οποίο η σχέση εντολέα δικαστικού επιμελητή δεν θα είναι σχέση πελάτη – εμπόρου, αλλά εντολέα – θεσμού. Εδώ θα χρειαστεί η ριζική αλλαγή του 2318/1995.

Η ανεξαρτησία του κοινωνικού μας ρόλου, αλλά και η μελλοντική ύπαρξή μας, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτήν την αποσύνδεση. Η δυνατότητά της εκτέλεσης των καθηκόντων μας χωρίς την ανασφάλεια της επιβίωσης, ενεργεί θετικά στην εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και της δημοκρατικής θεσμικής μας λειτουργίας και μας βοηθά να μην υποκύπτουμε  στις πιέσεις του εντολέα, που αντικειμενικά λειτουργεί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Από τα παραπάνω, βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι συστημικές τράπεζες, στις οποίες το κράτος έχει την πλειοψηφία των μετοχών, θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να υποχρεωθούν νομοθετικά, να χρησιμοποιούν το σύνολο των δικαστικών επιμελητών και όχι μόνο ορισμένα γραφεία, φτιάχνοντας κλαδικά μονοπώλια. Εκτός του γεγονότος ότι όλοι έχουμε βάλει το χέρι στην τσέπη για την διάσωσή τους, είναι επιβεβλημένο για την θεσμική μας ανεξαρτησία.

Η εξασφάλιση της ποιοτικής παροχής στις υπηρεσίες του δικαστικού επιμελητή, εξαρτάται άμεσα από το θεσμικό του κανονιστικό πλαίσιο. Που σημαίνει την αυστηροποίηση των υπαρχόντων κανόνων. Με την θέσπιση επιτροπής ελέγχου για την τήρηση της νομιμότητας στις υπηρεσίες του. Η διαχείριση εκ μέρους του της εξουσίας που του χορηγεί η πολιτεία, χρειάζεται σφιχτούς και αυστηρούς κανόνες προκειμένου να εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον και να μην υπάρχει διαπλοκή και διαφθορά.

Φυσικά η τήρηση τέτοιων κανόνων, απαιτεί την συγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος του κλάδου μας σε καινούρια βάση (μικροί ευέλικτοι φορείς, με δημοκρατικές διαδικασίες και υποχρεωτική πραγματική συμμετοχή). 13-3-15”

Σήμερα, ας σκεφτούμε, και μαζί με την κοινωνία ας απαντήσουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ πως επιθυμούμε να διαμορφωθεί το εγγύς ΜΕΛΛΟΝ του κλάδου.