Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

 Του Μάκη Αποστολάτου

Κοιμόμουν βαθιά και μέσα στον ύπνο μου άρχισε να ξετυλίγεται ένα όμορφο ΟΝΕΙΡΟ.

Ήμουν λέει σε μία μεγάλη αίθουσα που ήταν γεμάτη με πολύ κόσμο.

Ήταν συνάντηση απ’ότι θυμάμαι όλων των συναδέλφων, για να συζητήσουμε όλα τα προβλήματα του κλάδου μας και το πως θα βελτιώσουμε την δουλειά μας.

Πάνω στο βήμα λέει, μιλούσε κάποιος συνάδελφος, τον οποίο όλοι ακούγαμε με προσοχή.

Μας έλεγε για το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, για την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί ο κλάδος εν γένει, για τις προοπτικές του και για την απαραίτητη πλέον και μοναδική λύση.

Δηλαδή λέει,  της δημιουργίας ενός σχήματος ανά Πρωτοδικείο, το οποίο θα λειτουργεί κάτω από μία έδρα μέσα σ’αυτό, θα υποδέχεται όλη την εργασιακή ύλη (τράπεζες, οργανισμούς, δημόσιο, δικηγόρους, ιδιώτες κ.λ.π.) και στην συνέχεια θα την κατανέμει σε όλους τους συναδέλφους ισότιμα.

Επίσης μας έλεγε ότι με την λειτουργία αυτού του σχήματος, δεν θα υπάρχει κανένα άγχος και αβεβαιότητα από μέρους του δικαστικού επιμελητή, σε ότι αφορά την επιβίωσή του.

Και αυτό απ’ότι μας έλεγε, διότι ούτε γραφείο θα χρειάζεται να έχει, άρα ούτε έξοδα λειτουργίας του, ούτε ωράριο από το πρωί μέχρι το βράδυ, ούτε καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δουλέψει δεν δουλέψει, ούτε εξάρτηση και υποταγή απέναντι σε οποιονδήποτε εργοδότη, ούτε εξαναγκασμό μειοδοσίας.

Απεναντίας ο δικαστικός επιμελητής θα έχει πιο αξιοπρεπή κοινωνική και επαγγελματική παρουσία, αφού θα λειτουργεί κάτω από το σχήμα αυτό, που σαφώς μόνο και μόνο από το όνομά του (ή «ΣΩΜΑ» ή «ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ» ή «ΥΠΗΡΕΣΙΑ» ή ότι άλλο), θα εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη, όχι μόνο στους απευθυνόμενους στο σχήμα αυτό για παροχή υπηρεσιών, αλλά και σε όλο γενικά το κοινωνικό σύνολο.

Το κυριότερο δε όλων είναι ότι θα μπορεί πλέον να κοιτάζει τον συνάδελφό του στα μάτια, χωρίς να αισθάνεται οποιαδήποτε τύψη για τυχόν σε βάρος του πράξη ή παράλειψη, προερχόμενη από αθέμιτη πρόταση ή αθέμιτο σε βάρος του ανταγωνισμό.

Η λειτουργία έλεγε του σχήματος αυτού, θα είναι με τις πιο σύγχρονες μεθόδους, στα πρότυπα των συναδέλφων του εξωτερικού, με πλήρη νομική, οικονομική, ασφαλιστική και τεχνολογική υποστήριξη.

Όλοι ακούγαμε λέει, με ανοικτό το στόμα και με ενδιαφέρον τον συνάδελφο που μιλούσε και στο τέλος τον καταχειροκροτήσαμε, με ικανοποίηση και προβληματισμό.

Μόλις τελείωσε λέει την ομιλία του, ζήτησε από τους ακροατές συναδέλφους να υποβάλουν τις ερωτήσεις και απορίες του.

Και εκεί λέει, αρχίζουν οι ΕΦΙΑΛΤΕΣ.

Ο 1^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ τον ρωτά: «Δεν μου λές συνάδελφε. Γιατί εγώ να δώσω στους άλλους συναδέλφους, τους πελάτες μου που με τόσο κόπο και αγώνα τόσα χρόνια έχω αποκτήσει;;;;;;;».

Ο 2^ος  ΕΦΙΑΛΤΗΣ  τον ρωτά: «Τι λες βρε συνάδελφε. Γιατί εγώ να δώσω την τόσο μεγάλη τραπεζική μου ύλη στους άλλους;;;;;;;».

Ο 3^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ τον ρωτά: «Άκου να δεις συνάδελφε. Εγώ τόσα χρόνια έχω δημιουργήσει καθεστώς στις τράπεζες που συνεργάζομαι. Μου έχει κοστίσει και σε δώρα και σε παροχές κατά ποσοστό και πλέον έχω εδραιωθεί. Γιατί αυτά να τα θυσιάσω για τους άλλους;;;;;;;».

Ο 4^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ του λέει:  «Εγώ συνάδελφε δεν νομίζω να με συμφέρει, διότι τόσα χρόνια κατάφερα να έχω μονοπώλιο την τάδε τράπεζα και μάλιστα το ποσό της κατάθεσης που έχω σ’αυτή είναι τόσο μεγάλο, που τους έχω προειδοποιήσει, πως αν δώσουν σε άλλον δουλειά, εγώ θα την αποσύρω την κατάθεσή μου αυτή».

Ο 5^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ του λέει: «Εγώ συνάδελφε τόσα χρόνια συνεργάζομαι σχεδόν αποκλειστικά με την τάδε τράπεζα, έχω χειριστεί όλες τις υποθέσεις φιλέτα και αυτό μόνο και μόνο με το πονηρό μυαλό μου. Μάλιστα για να «δέσω» για πάντα τον αρμόδιο της τράπεζας που διανέμει και χειρίζεται τις υποθέσεις, έγραψα το παιδί του ασκούμενο σε μένα».

Ο 6^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ τον ρωτά: «Εγώ έχω κάνει ιδιαίτερη συμφωνία με τον αρμόδιο υπάλληλο της τάδε Δ.Ο.Υ. και αυτό μέχρι σήμερα μου έχει αποδώσει πάρα πολλά. Γιατί να το θυσιάσω για τους άλλους;;;;;;».

Ο 7^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ τον ρωτά: «Εγώ τόσα χρόνια έχω μονοπώλιο τα χαρτιά του δημοσίου με τον τρόπο και το πρόσωπο που εγώ γνωρίζω . Γιατί να τα δώσω στους άλλους;;;;;;».

Ο 8^ος ΕΦΙΑΛΤΗΣ τον ρωτά: «Εμένα ο τάδε και ο δείνα  μεγαλοεπιμελητής μου έχει δώσει τεράστια ποσότητα χαρτιών μέχρι σήμερα από την εισπρακτική που έχει. Κάτω τιμή αλλά πολλά χαρτιά. Γιατί να τα μοιράσω αυτά στους άλλους;;;;;».

Στο σημείο αυτό κατέβαλα μεγάλες προσπάθειες να ξυπνήσω από τον βαθύ ύπνο μου και να σταματήσω έτσι όλους αυτούς τους ΕΦΙΑΛΤΕΣ που χάλασαν το ΟΜΟΡΦΟ  ΟΝΕΙΡΟ μου.

Οι σκέψεις και τα συμπεράσματα δικά σας.

Ας επιλέξουμε όλοι μας: «Το όμορφο ΟΝΕΙΡΟ ή τους ΕΦΙΑΛΤΕΣ;;;;;;;».