Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Χρήστου Φενερλή 

 Όταν στις προηγούμενες αρχαιρεσίες μας με ρώτησε μια συνάδελφος (της οποίας το όνομα μου διαφεύγει) γιατί κε Φενερλή δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημα της μειοδοσίας τόσα χρόνια και γιατί δεν έχει ούτε ένας συνάδελφος περάσει από πειθαρχικό ; Της έδωσα την εξής απάντηση: Όλοι ανεξαιρέτως οι συνάδελφοι αν ερωτηθούν θα απαντήσουν ότι δεν κάνουν μειοδοσία και καταδικάζουν τον αθέμιτο ανταγωνισμό ! Όμως αυτό το ξεχνούν (ή κάνουν πως το ξεχνούν) όταν είναι  στο γραφείο τους και κάνουν λογαριασμούς ή όταν τους κάνει παζάρια ο πελάτης!

Έχω την αίσθηση λοιπόν ότι η μειοδοσία εξυπηρετεί μια ανθρώπινη ανάγκη και γι αυτό “όλοι” μειοδοτούμε αλλά και ότι είναι ένα τεράστιο ταμπού! Εξυπηρετεί την ζωή μας που ενστικτωδώς θέλουμε να την προστατέψουμε για να επιβιώσουμε. !

Όμως γιατί το ένστικτο της επιβίωσης που μας καλεί να κλείσουμε μια δουλειά μειοδοτώντας λειτουργεί έτσι ; Διότι φοβόμαστε ότι αν δεν ρίξουμε την αμοιβή μας θα χάσουμε την δουλειά που θα την πάρει κάποιος άλλος! Είναι άραγε αυτός ο φόβος υπαρκτός ή είναι απλά στη φαντασία μας; ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟΣ!!

Δικαίως φοβόμαστε και όντως θα την χάσουμε τη δουλειά αφού έχουμε εδραιώσει (ως κλάδος)
το παζάρι στην καθημερινότητα μας και ο πελάτης θα πάει στη φθηνότερη υπηρεσία, που θα του παρέχει εκείνος που θα έχει μειώσει περισσότερο την αμοιβή του!
Ειδικά δε στις μεγάλες πηγές ύλης όπου είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να έχουμε πρόσβαση αφού έχουν φροντίσει τα γραφεία εκείνα των δικαστικών επιμελητών που παίρνουν τις επιδόσεις με εργολαβική ανάθεση στη χαμηλότερη δυνατή αμοιβή!

Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν για να επιβιώσει σήμερα (στο απόγειο της κρίσης και της αναδουλειάς) ένα γραφείο αναγκάζεται να εφεύρει τρόπους επιβίωσης, ΚΑΙ ΜΕΙΟΔΟΤΕΙ!!
Δεν φταίει κανείς συνάδελφος που είναι μειοδότης ! Αυτή είναι η αγορά που εμείς οι ίδιοι διαμορφώσαμε !

Η μειοδοσία είναι καταδικαστέα και είναι αναγκαίο να εξαλειφτεί !

Είναι ένα πρόβλημα που ταλανίζει τον κλάδο πολλά χρόνια, αλλά είναι άλυτο γιατί οι ηγεσίες διαχρονικά δεν ΗΘΕΛΑΝ να το λύσουν, αφού με τον τρόπο αυτό εξυπηρετούσαν τις πελατειακές τους   σχέσεις με τους ψηφοφόρους τους που έκαναν εκτεταμένη μειοδοσία στις μεγάλες πηγές της ύλης ! (Είμαι βέβαιος ότι ούτε η αναγραφή της αμοιβής πάνω στις εκθέσεις λύνει το πρόβλημα.Ήδη έχουμε πληροφόρηση ότι κόβονται τιμολόγια με διαφορετικές αμοιβές από τις εκθέσεις ).Αν θέλουμε να βρούμε ενόχους στο θέμα αυτό πρέπει να ανατρέξουμε πολλά χρόνια πίσω και να βρούμε τις αιτίες που φτάσαμε ως εδώ!

Το ολέθριο λάθος που έκανε ο κλάδος είναι που επέτρεψε στις εισπρακτικές εταιρίες να λειτουργούν με το γνωστό τρόπο! Που άφησε για χρόνια να λυμαίνονται το χώρο εκμαυλίζοντας τις συνειδήσεις των συναδέλφων , την ίδια τη συνείδηση του κλάδου!
Έπρεπε άμεσα να υλοποιήσει το άρθρο 51 για να βάλει φρένο στη κατηφόρα αυτή!
Όμως ειλικρινά λυπάμαι που το λέω κανείς δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων !
Καμιά ηγεσία δεν αντιμετώπισε τις εισπρακτικές εταιρίες και τις τράπεζες που βολεύτηκαν, αφού έκαναν τη δουλειά τους με πολύ χαμηλό κόστος !
Έπρεπε να περνάει όλη η ύλη των εισπρακτικών εταιριών και των τραπεζών από το σύλλογο ! Μόνο έτσι θα κρατούσαμε τις αμοιβές μας όπως όριζε το ΦΕΚ!
Όταν λοιπόν μπορούσαμε να το κάνουμε δεν το κάναμε, αντίθετα “εμείς” ενδιαφερόμασταν να εξυπηρετήσουμε τις ανάγκες των γραφείων που “ΕΚΛΕΒΑΝ “και έτσι υλοποιήσαμε το άρθρο 21 του 2318/95 περί αστικών εταιριών για να μπορούν τα γραφεία που συνεργάζονταν με τις εισπρακτικές να δημιουργήσουν αστικές εταιρίες γαλέρες, με συναδέλφους  κωπηλάτες – κούριερ με εξευτελιστικούς όρους και συνθήκες!!
Το συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο μας είναι πράγματι ένοχο !
Απέτυχε να διασφαλίσει κανονικές και δίκαιες συνθήκες και επέτρεψε σε πολύ λίγους δικαστικούς επιμελητές (αδίστακτους ) να εκμεταλλευτούν ένα ολόκληρο κλάδο !!

Όχι όμως γιατί ήταν ανίκανες (;) οι ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος να εξασφαλίσουν δίκαιο μοίρασμα της ύλης και κανονικές αμοιβές! Αντίθετα ! ήταν ικανότατες ηγεσίες αλλά για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα των λίγων που όμως είχαν στην επιρροή τους πολλούς ! Γιατί αυτοί οι πολλοί τους εξασφάλιζαν την εκλογική τους δύναμη και την εργασιακή τους υποδομή!

Με απλά λόγια δηλαδή άφηναν με το τρόπο αυτό ένα πολύ μικρό ποσοστό της ύλης, 20 % ,να το διακινεί το 70-80 % των δικαστικών επιμελητών, ενώ το υπόλοιπο 80% της ύλης το καρπώνονταν οι ελάχιστοι!!

Καταλήγοντας τονίζω ότι την απόλυτη ευθύνη για την μειοδοσία την έχουν οι ηγεσίες που διαχρονικά πέρασαν απ τον κλάδο !

Μπορούσαν αλλά δεν ήθελαν!!

Δανείζομαι μια ρήση του Αινστάιν που είχε πει: ” αν προσπαθήσεις να λύσεις ένα πρόβλημα με τον ίδιο τρόπο σκέψης που το δημιούργησε είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις “

Λοιπόν αν θέλουμε πραγματικά να λύσουμε τα προβλήματα μας πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε να τα λύσουμε !

Και ξέρετε κάτι ; Δοκιμάσαμε τις ίδιες ηγεσίες παρά πολύ καιρό !

Ήρθε ο καιρός να δώσουμε ευκαιρία στη διαφορετική προσέγγιση του προβλήματος .
Ήρθε ο καιρός να εμπιστευτούμε και τους εαυτούς μας ,αλλά και εκείνους που χρόνια μας απευθύνουν ένα άλλο λόγο ! Που δεν χαϊδεύουν τα αυτιά μας αλλά μιλάνε με ρεαλισμό και επιχειρήματα !

Ήρθε ο καιρός τον Μάρτη στις επερχόμενες αρχαιρεσίες να στηρίξουμε την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και τους υποψηφίους  στο ψηφοδέλτιό της!

Που έχουν λύσεις πραγματικές, που σέβονται το συνάδελφο και τις ανάγκες του !
Που στηρίζονται στις αποφάσεις του κλάδου μέσα από τις γενικές συνελεύσεις και δεν τις καταστρατηγούν (όπως έγινε με τις αστικές εταιρίες παλιότερα ,αλλά και με τις αμοιβές πρόσφατα)!

Που στηρίζονται και στηρίζουν τους πολλούς που θέλουν δικαιοσύνη και όχι τους λίγους που τους εξασφαλίζουν την εξουσία για να αλληλοεξυπηρετούνται!
Που θέλουν τον συνάδελφο μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι να είναι τροχοπέδη στη ζωή του!

                Τους ΕΝΟΧΟΥΣ τους γνωρίζουμε !
Ας μη γίνουμε ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ !!!