Ιούλ 08 2016

Η ομάδα φαίνεται στο γήπεδο

Η ομάδα φαίνεται στο γήπεδοτου Θανάση Σκαμνάκη

Θες το Euro της Γαλλίας, θες το καλοκαίρι που εγκαταστάθηκε και δεν το παίρνει κανείς πίσω, ακόμα κι όταν το εγχειρίζουν καταιγίδες ή παρένθετα συμβάντα, μου ήρθαν συνειρμοί αθλητικού τύπου. Προπονούνται οι ομάδες πολύ καιρό, χιλιόμετρα πάνω-κάτω για να φτιάξουν καλή φυσική κατάσταση και αντοχή οι παίχτες, παίζουν διπλά μεταξύ τους και μαθαίνουν συστήματα, παίζουν και φιλικά παιχνίδια με άλλες ομάδες… Κι οι παίχτες είναι καλοί. Έμπειροι και ταλαντούχοι. Στο μεταξύ, είναι κι αυτά στο πρόγραμμα, κάτι καυγάδες ανάβουν μεταξύ τους, κάτι παρεξηγήσεις με τον προπονητή, με τον πρόεδρο, κάτι παράπονα για τα πριμ, τα οδοιπορικά και τέτοια, μερικοί τσαντίζονται πολύ και απειλούν πως δεν θα παίξουν, κι όσο πιο πολύ αναγκαίοι είναι τόσο πιο πολύ απειλούν, βεντετισμοί λένε οι απέξω, αλλά είναι κι αυτός ένας τρόπος, ο συνηθέστατος, να επιβεβαιώσουν τη αξία τους, τόσο στους άλλους όσο και, κυρίως, στον εαυτό τους. Χωρίς αυτούς η ομάδα δεν μπορεί να παίξει.

Προκαλείται αναστάτωση, απειλεί ο πρόεδρος, παρακαλεί ο προπονητής, τσαντίζεται κι ο έφορος, αλλά ο χορηγός θέλει επιτυχίες, οπότε δεν μετράνε παρά τα ενδεχόμενα αποτελέσματα και χωρίς τον παίχτη δεν γίνεται να είναι καλά. Με τα πολλά φτάνουν στο παιχνίδι. Εκεί μετράνε όλα. Οι προετοιμασίες, οι ασκήσεις, τα συστήματα, οι συμβιβασμοί, οι βεντέτες. Και βγαίνει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, όλο φιγούρα και καμώματα και αποφασισμένη να κατατροπώσει κάθε αντίπαλο. Αλλά τους καθηλώνει, μιά, ας πούμε, Ισλανδία. Και τότε πάνε περίπατο όλα. Η φυσική κατάσταση αποδείχτηκε χάλια, τα συστήματα δεν έβγαιναν στο χορτάρι, οι μεγάλοι παίχτες δε μπορούσαν να σταυρώσουν ένα σουτ εντός εστίας. Νούλα το όλον. Τα σχέδια επί χάρτου τα σάρωσε μια τόση δα Ισλανδία -η όποια Ισλανδία.

Κατόπιν τούτου οι οπαδοί απογοητεύονται, και με το δίκιο τους, αν η ομάδα δεν παίζει και δεν φέρνει αποτελέσματα γιατί να τη στηρίζουν και να τρέχουν στα γήπεδα!..

Δεν ξέρω τώρα γιατί όλο αυτό μου βγάζει συμπεριφορές οικείες. Και συνειρμούς για πράγματα της εκτός αθλητικών γηπέδων πραγματικότητας. Για σχέδια των χαρτιών, για εντατικές ασκήσεις που δεν έχουν αποτέλεσμα, για καλούς παίχτες που τσαντίζονται και κρεμάνε την ομάδα. Και εν τέλει, μ’ αυτά και μ’ αυτά, για το πως κάποια παιχνίδια καταλήγουν σε πανηγυρικές ήττες. Από την Ισλανδία!…

2 σχόλια για το “Η ομάδα φαίνεται στο γήπεδο”

  1. Μάκης Δημόπουλος έγραψε:

    Σύγκριση της βαθμολογίας των υποψηφίων ασκουμένων δικαστικών επιμελητών με απολυτήρια Λυκείου με τους σημερινούς υποψηφίους πτυχιούχους δικηγόρους. Για κάνετε συγκρίσεις των βαθμολογιών. Πως είναι δυνατόν σε νομικούς κώδικες οι παλαιοί υποψήφιοι με χωρίς πτυχίο νομικής να εισπράττουν βαθμολογίες π.χ. 9,90 ο πρώτος και οι σημερινοί που έχουν σπουδάσει επάνω στους κώδικες να εισπράττουν βαθμολογίες π.χ. 7,70 ο πρώτος.Μήπως αναβαθμίστηκε τώρα ο κλάδος όπως έλεγε παλαιότερα ο αγαπητός κ. πρόεδρος; Μήπως δεν υπήρξε συμμετοχή υποψηφίων νομικής με βαθμό πτυχίου πάνω από το “καλώς”;Μήπως θα έπρεπε να επανεξετάσετε τον τροποποιημένο νόμο και να ανοίξετε την πόρτα όλων των πτυχιούχων ώστε να είναι και αυτοί υποψήφιοι και όχι μόνο του νομικού τμήματος νομικής; Πιστεύετε ότι αναβαθμίσατε τον κλάδο με αυτό που κάνατε ή επιδίωξή σας ήταν με αυτό τον τρόπο η μείωση των υποψηφίων για τις θέσεις του κλάδου, και στην ουσία να παραμείνουν κενές οι θέσεις του;

  2. ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε:

    Μην είστε καχύποπτος, κ. Δημόπουλε, άλλωστε 9,00 είναι ο υψηλότερος βαθμός και όχι 7,7 όπως λέτε.
    Η επιστήμη της στατιστικής και ο συναγωνισμός απαντούν στο ερώτημά σας!!
    Οι 200 υποψήφιοι για π.χ 30 θέσεις, έχουν άλλο κίνητρο για μελέτη-προετοιμασία και παράγουν διαφορετικό αποτέλεσμα από ότι οι 20 για τις ίδιες 30 θέσεις.

Άσε ένα σχόλιο