Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

Καλό δικαστικό έτος για όλους μας.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα είναι σαν το περασμένο. Έτος ανοργάνωτων απεργιών, συνδικαλιστικής ασυνεννοησίας, αλλά και οξυμένης επαγγελματικής και κατά συνέπεια οικονομικής ένδειας για τους περισσότερους.

Εν τέλει το χούι μάλλον δεν κόβεται, και έτσι συνεχίζω να γράφω στο site της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ περιμένοντας φυσικά,να φιλοτιμηθεί και κανένας άλλος σύντροφός μου και όχι μόνο, και να στείλει κάποιο κείμενο. Έτσι να “ξεκουράσει” λίγο τον παλιό.

Δυστυχώς, από την πρώτη εργασιακή μέρα της νέας σεζόν διαπίστωσα μια δυσφορία σε όσους συναδέλφους συνάντησα. Μια τεράστια γκρίνια αιωρείται  στην κλαδική μας ατμόσφαιρα.  Τόσο μεγάλη, που και τον πιο αισιόδοξο τον ρίχνει στα πατώματα. Πολλά επίσης τα ερωτήματα για το παρόν, ακόμη περισσότερα για το μέλλον!

Όχι, το πρόβλημα δεν είναι μόνο συνδικαλιστικό. Δεν έχει να κάνει μόνο με την δράση της Ε.Γ. της ΟΔΕΕ, ή των Δ.Σ. των Συλλόγων. Όλα βεβαίως έχουν την αξία τους, και η κάθε συνδικαλιστική κίνηση ή ακινησία παίζει το ρόλο της (δυστυχώς εδώ μιλάμε για ακινησία), αλλά στο σημείο που βρισκόμαστε,το πρόβλημα αφορά στην κυβερνητική πολιτική …που έχει ξεφύγει. Μόνο νέοι φόροι και εισφορές και στρωμένοι λεωφόροι προς την ανεργία! Όχι μόνο για τον δικαστικό επιμελητή … αλλά για τους πάντες.

Όσο π.χ. καλές προθέσεις και να έχει ένας κλαδικός συνδικαλιστικός φορέας και ειδικά του Υπουργείου Δικαιοσύνης να κινηθεί υπέρ των μελών του…δεν συναντά και τόσο ευήκοα ώτα. Για να είμαι πιο ακριβής δεν συναντά τίποτα και κανένα.

Ας βάλουμε όμως πάλι την ελπίδα στο παιγνίδι τώρα που άλλαξε ο Γ.Γ. του Υπουργείου Δικαιοσύνης, σάμπως και υλοποιηθεί κανένα από τα κλαδικά θέματα που ήδη η προηγούμενη διοίκηση του κλάδου μας έχει στείλει και βρίσκονται στο Υπουργικό συρτάρι.

Η μείωση της ετήσιας εισφοράς μας στους συλλόγους είναι ένα θέμα, που στο κάτω κάτω θίγει αποκλειστικά τα οικονομικά των δικών μας συνδικαλιστικών οργάνων. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί ο Υπουργός δεν υπογράφει την τροποποίηση που του έχουμε στείλει; Παίζεται και εδώ κάποιο παιγνίδι ή είναι απλή αμέλεια ή αδιαφορία; Η τροποποίηση 2-3 άρθρων του κωδικά μας ποιόν “θα χαλάσουν” …και δεν υπογράφονται;

Καταλαβαίνω ότι η τροποποίηση του άρθρου 51 και η επαναδιατύπωση του άρθρου 131, του κώδικά μας, ίσως θίξουν σε ένα βαθμό τις τράπεζες, και τις μεγάλες εταιρείες δικαστικών επιμελητών που συνεργάζονται στην μαζική δουλειά με αυτές. Δεν ξεχνώ βέβαια πως η παρούσα κυβέρνηση δίνει Γη και ύδωρ για αυτούς. Όμως είναι αναγκαίες προκειμένου να επιβιώσει επαγγελματικά το σύνολο του κλάδου Πανελλαδικά.

Η νέα ύλη, που μας έταξε πρόσφατα ο κ. Παρασκευόπουλος στην ημερίδα μας στην παλιά Βουλή, αρχής γενομένης από τις διαπιστωτικές πράξεις, που βρίσκεται; Γιατί δεν την επαναδιεκδικούμε ξανά και ξανά. Εξάλλου, ολόκληρη η νομική οικογένεια αναγνωρίζει πια την αναγκαιότητα της χορήγησης της αρμοδιότητας της διαπίστωσης στον δικαστικό επιμελητή, για την βελτίωση και επιτάχυνση των διαδικασιών  στην απονομή της δικαιοσύνης.

Τι περιμένουμε επιτέλους, να βγάλουν το αριστερόμετρο από την μασχάλη τους οι μανδαρίνοι του ΣΥΡΙΖΑ που πλαισιώνουν τα Υπουργεία, και αφού δουν πως είναι   38,8 αριστεροί, να προωθήσουν τα αιτήματά μας; Κι αν είναι 37,2 ο αριστερός τους πυρετός τι θα γίνει;

Η θλίψη στα μάτια των συναδέλφων που συνάντησα σήμερα, και οι αναστεναγμοί τους, μου έδωσαν το έναυσμα να γράψω τούτο το κείμενο, και να προτείνω  πάλι  τις ίδιες λύσεις που χρόνια και χρόνια ανακυκλώνονται, αλλά τώρα πρέπει να δρομολογηθούν  αν θέλουμε να επιβιώσουμε όλοι μας.

Ας μην ξαναρχίσω πάλι το ψηστήρι, για την στρατηγική πρότασή της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ και ΕΝΙΑΙΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ. Είναι αλήθεια, η υλοποίηση αυτούσιας της πρότασης μας θα έλυνε άπαξ τα κλαδικά προβλήματα, βελτιώνοντας την παροχή των υπηρεσιών μας, μειώνοντας το κόστος παραγωγής, αυξάνοντας τα εισοδήματα μας με παράλληλη μείωση του χρόνου εργασίας μας, και πολλά πολλά άλλα που τα γνωρίζετε αλλά…   στις πρόσφατες αρχαιρεσίες για μια ακόμη φορά, μας ορίσατε απλώς να φυλάμε “συνδικαλιστικές Θερμοπύλες”, μη δίνοντας μας την δυνατότητα να ξεδιπλώσουμε τις ικανότητες που δημιουργεί η συλλογική επεξεργασία και η συντροφική δράση. Επιλέγοντας άλλους “καλύτερους” να σας διοικήσουν, καλύτερους και από εσάς τους ίδιους (όπως φάνηκε από το ποσοστό που τους δώσατε) στην διαχείριση της ζωής σας.

Τέλος πάντων! Ιεραρχώντας τις αναγκαίες κινήσεις που επιβάλλεται σήμερα να κάνουμε για να διαφυλάξουμε σε ένα βαθμό την μελλοντική επαγγελματική επιβίωση των περισσοτέρων, διαπιστώνω πως έξι είναι οι απαραίτητες δράσεις που ίσως θα μας “έσωζαν” έστω και στο παραπέντε.

Αρχικά η περιφρούρηση με όλες μας τις δυνάμεις της κατάκτησης του πτυχίου της νομικής. Καμιά υποχώρηση κανένα πισωγύρισμα. Είναι η βασική μας σανίδα σωτηρίας στην τρικυμία των καιρών.

Η άμεση διεκδίκηση με κάθε πρόσφορο τρόπο (παρεμβάσεις, υπομνήματα, επαφές, κινητοποιήσεις κ.α.) νέας επαγγελματικής ύλης και επαναφορά παλιάς, όπως  οι προαναφερθείσες διαπιστωτικές πράξεις, η κατάσχεση στα χέρια τρίτου, η ύπαρξη επαναληπτικού αποσπάσματος στην κατάσχεση κινητών και ακινήτων, οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις του Δημοσίου, οι εκτιμήσεις των κατασχεθέντων ακινήτων (μετά από παρακολούθηση σεμιναρίων και εξετάσεις στο Υπουργείο Οικονομικών) ίσως και η διαμεσολάβηση.

Η άμεση υλοποίηση του άρθρου 51 του κώδικα μας, θα βοηθούσε αρχικά στην εξάλειψη της μειοδοσίας στις τράπεζες (που και σήμερα με τις νέες αμοιβές, ζει και βασιλεύει),  θα μεγάλωνε σε ένα βαθμό το εισόδημα των ασθενέστερων οικονομικά συναδέλφων στα πλαίσια της αναδιανομής του πλούτου και της αλληλεγγύης, ενώ παράλληλα θα υποχρέωνε τους “καρχαρίες” του κλάδου σε μείωση της παραγωγής τους, προς όφελος όλων των υπολοίπων, αφού όσο περισσότερη ύλη διαχειρίζονταν τόσο λιγότερα χρήματα θα έμεναν “στα χρηματοκιβώτια τους”.

Η επαναδιατύπωση του άρθρου 131 του κώδικα μας, και η υλοποίησή του, θα έδινε την δυνατότητα σε όλους τους συναδέλφους, της συνεργασίας με τις τράπεζες, αφού θα στερούσε από τις τράπεζες ουσιαστικά την δυνατότητα να ενισχύουν μονοπωλιακά ορισμένα μόνο εταιρικά σχήματα δικαστικών επιμελητών, χτίζοντας από την μια αυτοκρατορίες και γκρεμίζοντας από την άλλη όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Η διαρκής επιμόρφωση του κλάδου στα νέα δεδομένα, με σεμινάρια και ημερίδες με την χρησιμοποίηση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την βοήθεια της Διεθνούς Ένωσης Δικαστικών Επιμελητών. Η περαιτέρω “επιστημονικοποίηση” του κλάδου, θα βοηθούσε στην διαχρονική παρουσία του στην απονομή της δικαιοσύνης, και θα τον καθιστούσε όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη αναγκαίο πυλώνα της.

Το χτίσιμο κοινωνικής συμμαχίας, στο μέτωπο κατά των πλειστηριασμών της λαϊκής κατοικίας, αλλά και  συνδικαλιστικές συμμαχίες με κλάδους της υπόλοιπης νομικής οικογένειας. Με πρώτους τους Συμβολαιογράφους, τους Υποθηκοφύλακες, τους Δικαστικούς Υπαλλήλους, τους Δικαστές, τους Δικονομολόγους και  το σκεπτόμενο δημοκρατικό κομμάτι των Δικηγόρων που αναγνωρίζει και σέβεται τον διακριτό και ξεχωριστό μας ρόλο στην νομική διαδικασία.

Ακούει… όμως κανένας;