της Ξένης Κεσίνη
Αναντίρρητα οι «έξι δράσεις» που προτείνει ο Γ. Χαλκιαδάκης στο τελευταίο κείμενό του στην ιστοσελίδα της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ είναι και αναγκαίες και απαραίτητες και αν υλοποιηθούν ίσως αποδειχθούν κλαδικό σωσίβιο.
Εντυπωσιακό είναι όμως το ύφος του κειμένου του Γιάννη. Μετά τις εκλογές, συνεπής στο στόχο του συνεχίζει με επιμονή κι υπομονή προς εξυπηρέτηση του κοινού μας κλαδικού σκοπού να προτείνει δράσεις προς εκτόνωση της κλαδικής μας ένδειας.
Αναμφίβολα αυτές οι «δράσεις» έχουν προωθηθεί κι από τα υπόλοιπα εκλεγμένα ή μη μέλη της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ υποστηριζόμενα ένθερμα από τους ψηφοφόρους της παράταξής μας.
Κοινή δε πεποίθηση είναι ότι όσο κι αν ο Χρ. Τόλης προσπαθήσει με νέες εισηγήσεις του στην ΟΔΕΕ να υποστηρίξει την τροποποίηση του άρθρου 51 και την επαναδιατύπωση του άρθρου 131, του κώδικά μας, ότι ό,τι κι αν εισηγηθεί ο Χρ. Φενερλής στο Δ/Σ της Αθήνας, αν δεν εξυπηρετείται το συμφέρον της «ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ» τίποτα δε θα υλοποιηθεί.
Αντίφαση προκαλεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι δικαστικοί επιμελητές εκφράζουν -λογικά κατά τη γνώμη μου- δυσφορία για το έγκλημα που συντελείται εδώ και καιρό στον κλάδο μας, το οποίο μας έχει οδηγήσει σε επαγγελματική εξαθλίωση.
Παράλογη αντίφαση διότι στην πλειονότητά τους είναι οι ίδιοι που με την ψήφο τους ανέδειξαν με απόλυτη πλειοψηφία τους συναυτουργούς στο ίδιο έγκλημα ως κλαδικούς ταγούς στις πρόσφατες αρχαιρεσίες -προφανώς πάσχοντες από το περίφημο “Σύνδρομο της Στοκχόλμης”-.
Συναισθηματικό και όχι λογικό το εκλογικό αποτέλεσμα, καρπός της καλλιέργειας του ατομιστικού πνεύματος που προβάλλεται από τους συνδικαλιστές της πρώην και νυν κλαδικής μας πλειοψηφίας –συστηματικά μέλη ενός δικτύου σχέσεων-, η οποία χαρακτηρίζεται από ισχυρολαγνεία, εύνοια υπέρ φίλων, διακαή πόθο για εξουσία προς εξαργύρωση και δίψα για ευκαιριακό πλουτισμό με μέσο το συνδικαλισμό.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι πνευματικοί άνθρωποι υπηρετούν την τάξη τους, μιλούν με το πολιτικό έργο τους, καθιστούν το μολύβι τους όπλο στην υπεράσπιση των συνανθρώπων τους, αντλούν έμπνευση από τη συλλογική δράση και έχουν τη δύναμη να μας δείχνουν το δρόμο όταν οι υπόλοιποι είμαστε χαμένοι. Βασικές αρετές του πνευματικού ανθρώπου είναι η επιμονή και η υπομονή. Το μήνυμα σαφές. Μένουμε στη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ κι επιμένουμε: Υπάρχει Ελπίδα. «Ας τη βάλουμε στο κλαδικό συλλογικό παιχνίδι».
