του Γιάννη Χαλκιαδάκη
συντονιστή της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
Βρισκόμαστε στην δίνη του 4ου μνημονίου. Η ανάλγητη πλέον κυβέρνηση της Ελληνικής – Ευρωπαϊκής επαρχίας, τσιράκι των Ευρωπαίων εισπρακτόρων από την αρχή της θητείας της, στην προσπάθεια της να παραμείνει στις αναπαυτικές αλλά και παχυλόμισθες καρέκλες της επίπλαστης “εξουσίας” της λίγο χρόνο ακόμη, καταδικάζει τους πάντες, πλην κεφαλαιοκρατών σε αργό οικονομικό θάνατο.
Η οργή έχει ξεχειλίσει. Οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, οι εργαζόμενοι με τετράωρη απασχόληση, οι εκ περιτροπής εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης αλλά και οι μικρομεσαίοι (μικρομικροί πλέον) ελεύθεροι επαγγελματίες βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.
Οι κάδοι των σκουπιδιών που βρίσκονται έξω από τα super market και γύρω από τις λαϊκές αγορές έχουν τους περισσότερους επισκέπτες από ποτέ άλλοτε (!;) Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης που “κυβερνά” δήθεν στο όνομα της αριστεράς, που στόχευε εξαρχής να εξευτελίσει.
Ντροπή και αίσχος!
Η αντικαπιταλιστική αριστερά όμως είναι παρούσα σε όλους τους αγώνες, προσπαθεί να αφυπνίσει τους εργαζόμενους για να δημιουργήσει ρήγματα στο πλέγμα της εξουσίας ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ -Ε.Ε-Δ.Ν.Τ με τελικό σκοπό την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της καπιταλιστικής κυριαρχίας.
Η προσπάθεια ξεκινά από τον κάθε κλάδο χωριστά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, με την ενοποίηση στην συνέχεια όσο περισσότερων κλάδων σε ενιαίο συντονισμό και ύστερα με την μαζική τελική επίθεση του Λαϊκού παράγοντα ενάντια στις καπιταλιστικές μεθοδεύσεις στην υπηρεσία των οποίων βρίσκεται η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ο δικός μας ο κλάδος είναι δυστυχώς βαθιά αντιδραστικός. Αυτό έχει φυσικά την εξήγησή του, ως παραπαίδι του πυλώνα της δικαστικής εξουσίας. Είναι έντονα μικροαστικός ως μέχρι πρόσφατα καλά αμειβόμενος υπηρέτης του τραπεζικού και όχι μόνο κεφαλαίου.
Στο δικό μας κλάδο η πιο αξιοπρεπής πολιτικοσυνδικαλιστική δύναμη είναι η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Με αντικαπιταλιστικές αριστερές θέσεις αλλά και γειωμένες προτάσεις που απαντούν στο σήμερα και το αύριο των συναδέλφων. Χρόνια συντονίζεται με συλλογικότητες άλλων χώρων στην κατεύθυνση της αφύπνισης τόσο των δικαστικών επιμελητών και της συμμετοχής τους στους κοινωνικούς αγώνες, όσο και της ανάπτυξης γενικότερα του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Ευτυχώς αν και στο παρελθόν υπήρχαν, σήμερα, συγκροτημένα και με αυτοτέλεια δεν καταγράφονται φυντάνια της εξευτελισμένης κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης δήθεν αριστεράς, στο δικό μας συνδικαλιστικό κίνημα.
Φυσικά δεν είναι η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ μοναδική αριστερή παράταξη στον κλάδο. Υπάρχει και η ΑΣΠΔΕ παράταξη του “Κ“ΚΕ η οποία διατηρεί κάποιες δυνάμεις. Όχι ιδιαίτερα πολλές, καταφέρνει ωστόσο να συγκροτεί κάθε φορά το ψηφοδέλτιο της και να εκπροσωπείται στα όργανα. Η συγκεκριμένη ομάδα προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα, να εγκλωβίσει τους πιο συνειδητούς συναδέλφους (ενίοτε και συντρόφους μας) στον κομματικό της “στρατό” και τις σχετικές ανούσιες κατά τη γνώμη μου από άποψη περιεχομένου παρελάσεις του ΠΑΜΕ. Εκτίμησή μου είναι ότι η δράση της είναι αρκετά πίσω από τις περιστάσεις. Ας πιστεύει πως έχει το κομμουνιστικό αλάθητο και την κυριότητα της απόλυτης επαναστατικής αλήθειας.
Σε καμιά περίπτωση δεν θέλω να αντιδικήσω και να συγκρουστώ με τους “συντρόφους” της ΑΣΠΔΕ αντίθετα, εμείς συνολικά σαν παράταξη τους θέλουμε μαζί σε κοινό μέτωπο ενάντια σε ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ- ΕΕ-ΚΕΦΑΛΑΙΟ. Τους θέλουμε μαζί μας στον αγώνα μας ενάντια στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία που διοικεί τον κλάδο χρόνια τώρα. Τους θέλουμε μαζί μας στην προσπάθεια μας για χειραφέτηση των συναδέλφων μας ενάντια στις εταιρείες γαλέρες που απομυζούν τον ιδρώτα τους. Τους θέλουμε δίπλα μας ενάντια στις εταιρείες διαχείρισης τραπεζικών απαιτήσεων που μας καταληστεύουν. Τους χρειαζόμαστε για να δείξουμε από κοινού την αλληλεγγύη μας στους χρεωμένους πολίτες ενάντια στην κατάσχεση της λαϊκής στέγης και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Τους χρειαζόμαστε μαζί μας στον ατέλειωτο κατάλογο των διεκδικήσεων.
Η διαφορετικότητά μας είναι δεδομένη, κατά συνέπεια αναγκαία και η ιδεολογική μας διαπάλη. Όμως περισσότερο αναγκαία είναι η κοινή δράση μας για όλα όσα θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε σε κινηματικό επίπεδο. Γι αυτό και χρόνια τώρα η πολιτικοσυνδικαλιστική αντιπαράθεση από την μεριά μας γινόταν στα πλαίσια της πολιτικής κοσμιότητας και μιας άτυπης συντροφικότητας.
Πιστεύω ότι η ανακοίνωση που η παράταξη του “Κ“ΚΕ εξέδωσε για την ΑΠΟΧΗ της 17 Μάη ταυτίζοντας την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ με την ΠΡΟΣΥΔΕ ,την ΣΥΜΜΑΧΙΑ και την κλαδική ηγεσία, ρίχνει νερό στο μύλο της κλαδικής συντήρησης, στοχεύει στην πόλωση των αριστερών δικαστικών επιμελητών μεταξύ τους, με την ελπίδα της συσπείρωσης των δυνάμεων που της έχουν απομείνει. Είναι στην ουσία της διασπαστική και ξεκάθαρα αποπροσανατολιστική.
Ελπίζω να δει έγκαιρα το λάθος της και να αλλάξει την τακτική της.
Ο εχθρός δεν είναι η εκτός των τειχών αντικαπιταλιστική αριστερά, αλλά τα ίδια τα τείχη που ορθώνει η εκμετάλλευση του κεφαλαίου, η Ε.Ε. και το κάθε φορά πολιτικό τους προσωπικό.
