Μάι 30 2017

Είναι Απάνθρωπο !

της Ξένης Κεσίνη

Αποτέλεσμα εικόνας για απάνθρωπο«Στον επαγγελματικό μας χώρο τώρα, το μαχαίρι έχει φτάσει στο κόκκαλο. Το τελευταίο διάστημα, είναι πολλοί αυτοί που λειτουργούν αντιδεοντολογικά, αντισυναδελφικά, και στην τελική απάνθρωπα. Όμως πλέον, κάθε τι που κάνει κάποιος εναντίον του συνόλου, μας πονάει όλους. Επιβάλλεται από εδώ και πέρα να απαντάμε συνολικά σε όλους όσοι επιβουλεύονται τη ζωή μας. Σ’ όλους όσοι προσπαθούν να μας ισοπεδώσουν  τσαλαπατώντας την αξιοπρέπεια μας… όση  ακόμη μας απέμεινε.

…  τώρα τα πράγματα έχουν αγριέψει πολύ. Η νέα επίθεση των συμφερόντων, συνεπικουρούμενη με την βλακώδη “συνενοχή” της πλειοψηφίας της ηγεσίας του κλάδου, αλλά και την κυβερνητική ανοχή, έχει πιο έντονα και βαθιά χαρακτηριστικά. Αν σήμερα ανεχτούμε την επίθεση, αύριο θα είναι πολύ αργά, και οι περισσότεροι από εμάς θα βρεθούν στην ανεργία!»

Απόσπασμα από το άρθρο «Η διαχρονική διαπλοκή, η αήθης συμπεριφορά και ο 2318/95» του Γιάννη Χαλκιαδάκη που δημοσιεύτηκε στις 6-12-2016.

Μου  φαίνεται  προφητικό αυτό το κείμενο του Γιάννη, σε σχέση με όσα συμβαίνουν, γι’ αυτό το μνημονεύω. Διαφωνώ βέβαια στο ότι η συνενοχή της πλειοψηφίας της ηγεσίας του κλάδου είναι «βλακώδης».

Η ανάγκη αλλαγής του ν.2318/95  είναι επιτακτική.

Πριν λίγο καιρό εκτέλεσα απόφαση  για επίδειξη εγγράφων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταξύ των επισπευδόντων    και των καθ ων,  υφίστανται διαφορές από τη συμμετοχή όλων σε αστική εταιρεία δικαστικών επιμελητών κατά τους όρους του ΠΔ 68/2011 καθόσον οι εν λόγω επισπεύδοντες είναι δικαστικοί επιμελητές και προβάλουν οικονομικές απαιτήσεις κατά των εταίρων τους από τη λειτουργία της εταιρείας τους, τις οποίες δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν επακριβώς λόγω της μη κατοχής αναγκαίων προς τούτο εγγράφων, τα οποία κατέχουν  οι καθ ων (επίσης δικαστικοί επιμελητές) και αρνούνται να τα καταστήσουν γνωστά   σε αυτούς.

Δηλαδή οι εταίροι δικαστικοί επιμελητές σε αστική εταιρεία δικαστικών επιμελητών για να ελέγξουν τα «πεπραγμένα» κατά τη λειτουργία της εταιρείας τους καταφεύγουν σε έκδοση αποφάσεων   «λόγω της μη κατοχής αναγκαίων προς τούτο εγγράφων, τα οποία κατείχαν οι καθ ων και αρνούνταν να τα καταστήσουν γνωστά σε αυτούς [ενδ. εκθέσεις επιδόσεων, πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης εκάστου προς ανεύρεση τν εσόδων της εταιρείας κλπ]. Προς ικανοποίηση  του έν θέματι δικαιώματός τους άσκησαν ενώπιον του ΜονΠρωτΑθ την υπ’ αρ. κατ. 2950/2016 αίτηση ασφ. Μέτρων κατά της μηνύτριας κλπ εταίρων προς ρύθμιση της διαμορφωθείσας συγκεκριμένης κατάστασης».  Αντισυναδελφικά

Αυτό αντίκειται φανερά στην κείμενη νομοθεσία  και στον ν.2318/95

Για την επίμαχη διαφορά εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 4950/2016 απόφαση του ΜονΠρωτΑθ, η οποία μεταξύ άλλων υποχρέωσε τους καθ ων  να επιδείξουν και να παραδώσουν στους εκεί αιτούντες αντίγραφα όλων των μνημονευομένων στο διατακτικό της εγγράφων με δικές τους δαπάνες.

Προς εκτέλεση της απόφασης μου δόθηκε έγγραφη εντολή από τους πληρεξούσιους δικηγόρους των νικησάντων  για την επίδειξη και παράδοση με δαπάνες των επισπευδόντων  απλών φωτοτυπικών αντιγράφων των μνημονευομένων στο διατακτικό της άνω απόφασης  εγγράφων.

Αποτέλεσμα εικόνας για απάνθρωποΤην ώρα της εκτέλεσης,   μία εκ των  καθ’ ων η εκτέλεση η Θεοδώρα Παπαδοπούλου του Δημητρίου άσκησε   εναντίον μας μήνυση [επέχουσα θέση έγκλησης]     για την πράξη της παραβίασης δικαστικής απόφασης από κοινού [άρθρα 27, 45, 232Απαρ. 1 ΠΚ] δια της υπέρβασης του διατακτικού της συγκεκριμένης απόφασης ρύθμισης κατάστασης, το οποίο διέταξε επίδειξη και παράδοση των κρίσιμων εγγράφων στους επισπεύδοντες οι οποίοι προχώρησαν στην αφαίρεσή τους προς λήψη αντιγράφων παραβιάζοντας έτσι τα επιβληθέντα από το ΜονΠρωτΑθ δια αναγκαστικής εκτελέσεως που     πραγματοποιήθηκε  από μένα, τη δικαστική επιμελήτρια της εκτέλεσης, στο Γαλάτσι Αττικής την 30-11-2016, εφαρμόσθηκε η αυτόφωρη διαδικασία εις βάρος μου, με αποτέλεσμα να διακοπεί η εκτελεστική διαδικασία, να κατασχεθούν  μέρος των επίδικων εγγράφων ως «πειστήρια εγκλήματος» και σχηματίστηκε δικογραφία από το Α.Τ. Γαλατσίου.

Αυτό αντίκειται φανερά στην κείμενη νομοθεσία  και στον ν.2318/95 και ποινικοποιεί την εκτέλεση!  Αντισυναδελφικά

Στη συνέχεια εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 49/2017 Εισαγγελική Διάταξη [άρθρου 47ΚΠΔ] η οποία αφ’ ενός απορρίπτει ως νόμο αβάσιμη την μήνυση της Θεοδώρας Παπαδοπούλου,

«…β]η 1η εξ αυτών ως ενεργήσασα της σχετικές πράξεις δεν απέκλινε της δοθείσας εντολής παρά προέβη νομίμως στην αφαίρεση των επίμαχων εγγράφων ενόψει του ότι η επιβληθείσα παράδοση εγγράφων συντελείται με την αφαίρεσή τους και την παράδοση τους στον δικαιούχο αυτών, κατά τα ρητώς προβλεπόμενα στις οικείες διατάξεις του ΚΠολΔ και εκτενώς παρατεθέμενα στο νομικό μέρος της παρούσας. Συνεπώς ουδεμία παραβίαση του διατακτικού της υπ’ αριθμ. 4950/2016 απόφασης ασφ. Μέτρων του ΜονΠρωτΑθ τελέστηκε από τους μηνυόμενους  οπότε δεν είναι δυνατή στη συγκεκριμένη περίπτωση η αντικειμενική στοιχειοθέτηση της εν λόγω αξιόποινης πράξης. Συνεπώς η υπό κρίση «έγκληση» τυγχάνει απορριπτέα ως νόμω αβάσιμη.

Περαιτέρω, ως προς τα κατασχεθέντα από το Α.Τ. Γαλατσίου κατά την «αστυνομική» προανάκριση κατ’ άρθρο 243παρ. 2 ΚΠΔ έγγραφα τούτα θα πρέπει να αποδοθούν προσκαίρως μόνον στους παροδικώς δικαιούχους αυτών 2ο-5ο μηνυόμενους, προς λήψη αντιγράφων με δικές τους δαπάνες και ακολούθως απόδοση τους προς τους νομίμους κατόχους αυτών καθ’ ων η ανωτέρω αίτηση ασφ. Μέτρων, κατά τα επακριβώς διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της υπ’ αριθμ. 4950/2016 απόφασης προσωρινής ρύθμισης κατάστασης του ΜονΠρωτΑθ»

αφ’ ετέρου επιβάλλει τα έξοδα σε βάρος της μηνύτριας    Θεοδώρας Παπαδοπούλου

«τα δικαστικά έξοδα θα πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της μηνύτριας καθώς συντρέχουν οι όροι της διάταξης του άρθρου 585 παρ. 4ΚΠΔ προς τούτο, ενόψει της ιδιότητας της ως δικαστικής επιμελήτριας και θετικής γνώσης της περί των διατάξεων της αναγκαστικής εκτέλεσης»

Στο νομικό μέρος της σχετικής Εισαγγελικής διάταξης (οιονεί δεδικασμένο) ρητά καθορίζεται:

«Ακόμη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 232Α παρ.1ΠΚ «Όποιος με πρόθεση δεν συμμορφώθηκε σε προσωρινή διαταγή δικαστή ή δικαστηρίου ή σε διάταξη δικαστικής αποφάσεως, με την οποία υποχρεώθηκε σε παράλειψη ή σε ανοχή ή σε πράξη που δεν μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούλησή του… τιμωρείται με Φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα με άλλη διάταξη». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την αντικειμενική θεμελίωση του εγκλήματος τούτου, το οποίο είναι γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα δια παραλείψεως τελούμενο, απαιτείται  μη συμμόρφωση σε διάταξη δικαστικής απόφασης με την οποία ο δράστης υποχρεώθηκε σε πράξη   που δε μπορεί να γίνει από τρίτο πρόσωπο και η επιχείρησή της εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούλησή του, υποκειμενικώς δε δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση και στη θέληση παραβίασης της διατάξεως της απόφασης. Ήτοι, προς θεμελίωσή του πρέπει να εμφανίζεται άρνηση επίδειξης ή παρεκλίνουσα από την επιβληθείσα με το διατακτικό της απόφασης υποχρεωτική συμπεριφορά [ΑΠ 311/2014, ΤΠΝ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 379/2012, Αρμ. 2012, σελ. 611, Αρ. Χαραλαμπάκης (επιμ.) «ποινικός Κ΄δικας- Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 2011, σελ. 208-211, Μιχ. Μαργαρίτης «Ποινικός Κώδικας», 2009, σελ. 620]

Περαιτέρω, κατ’ άρθρο 452παρ1 ΚΠολΔ «Η εκτέλεση της απόφασης που διατάζει την επίδειξη γίνεται κατά τις διατάξεις που αφορούν την εκτέλεση για την ικανοποίηση απαιτήσεων που συνίστανται στην απόδοση και στην παράδοση πράγματος…», ενώ κατ’ άρθρο 941παρ1 ΚΠολΔ «Αν υπάρχει υποχρέωση να παραδοθεί ή να αποδοθεί ορισμένο κινητό πράγμα ο δικαστικός επιμελητής αφαιρεί από εκείνον κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση το πράγμα … που οφείλεται και το παραδίδει σε εκείνον προς όφελος του οποίου γίνεται η εκτέλεση…». Από το συνδυασμό των εν λόγω διατάξεων προκύπτει ότι η εκτέλεση απόφασης που επιτάσσει την παράδοση εγγράφων είναι άμεση και τελείται με την αφαίρεση του και την παράδοση στο δικαιούχο αυτού, η οποία συνιστά την πρώτη και τελευταία πράξη εκτέλεσης. Η επιλογή του τρόπου εκτέλεσης ανήκει στο δικαιούχο σε επίδειξη του εγγράφου αρκεί η απόφαση να περιέχει σχετική διάταξη, όπως πχ περιορισμένη χρονικά αφαίρεση του πρωτοτύπου εγγράφου προς λήψη φωτοτυπίας από το δικαστικό επιμελητή προς παράδοση στο δικαιούχο της εκτέλεσης και επάνοδό του στον υπόχρεο αυτής…»

Με απλά λόγια στοιχειοθετούνται άρνηση  συμμόρφωσης των  δικαστικών επιμελητών στις διατάξεις του ν.2318/95 καθώς  και σε διατάξεις δικαστικής απόφασης,   προσπάθεια ποινικοποίησης της αναγκαστικής εκτέλεσης, σύλληψη δικαστικού επιμελητή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του κατά παράβαση του ν.2318/95. Ψευδής καταμήνυση από δόλο. Τουλάχιστον. Είναι αντιδεοντολογικό και αντισυναδελφικό.

Αυτό αντίκειται στην κείμενη νομοθεσία καθώς και στον ν.2318/95.

Όλα αυτά είναι φανερή προσπάθεια  κάποιων  να πετύχουν το ακαταδίωκτο στοχεύοντας  να καθιερώσουν την αυθαιρεσία και τη μειοδοσία στην παροχή των υπηρεσιών μας.

Φυσικά,  την ίδια ώρα που οι τράπεζες αναθέτουν σ’ αυτούς τους δικαστικούς επιμελητές με τους κοφτερούς κυνόδοντες εκατοντάδες επιδόσεις και εκτελέσεις «συμβάλλοντας στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης  για τους πολίτες», επιβάλλουν  συγχρόνως σε  πολλούς από μας   αποκλεισμό από πηγές δουλειάς.  Προς παραδειγματισμό και σωφρονισμό  ημών των υπολοίπων. Είναι Απάνθρωπο. 

    Αυτό ΔΕΝ αντίκειται στην κείμενη νομοθεσία  ούτε στον ν.2318/95.

 

 

 

Άσε ένα σχόλιο