Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

 

Μια από τις προσφιλείς εκφράσεις του προέδρου του συλλόγου της Θεσσαλονίκης, είναι “να χαμε να λέγαμε“. Θα μου επιτραπεί να την δανειστώ,προκειμένου να καταδείξω το αποτέλεσμα των εργασιών της έκτακτης ολομέλειας των αντιπροσώπων της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Ιουλίου στην Θεσσαλονίκη.

Οι συνάδελφοι που παρακολούθησαν της εργασίες της ολομέλειας από τα γύρω Πρωτοδικεία, ήταν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα. Η μικρή συμμετοχή έχει μια και μοναδική ανάγνωση, την αδιαφορία της κλαδικής βάσης για της δράσεις της ηγεσίας της και παράλληλα την απαξίωση της. Καμιά ολομέλεια (συνέδριο) δεν είχε λιγότερους “θεατές”. Λογικό θα μου πείτε, αν αναλογιστεί κανείς την απραξία και την αναποτελεσματικότητα της πλειοψηφίας της ηγεσίας της, αλλά και την επιλογή της να πραγματοποιηθεί η ολομέλεια την ημέρα που ξεκινούν οι διακοπές για τους περισσότερους συναδέλφους.

Ας είναι… δύο ήταν τα θέματά της. Στο πρώτο θέμα, η όλη κουβέντα  περιστράφηκε  για τρίτη συνεχόμενη φορά…(ράβε ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει) στην αναγκαιότητα χρήσης από τον κλάδο μας των  νέων τεχνολογιών και ουσιαστικά το σύνθημα της ολομέλειας ήταν… “ή ψηφιοποιούμαστε μέχρι τον Νοέμβριο του 2018 ή χανόμαστε” (!?) Αλλιώς… δεν θα προλάβουμε τις ηλεκτρονικές επιδόσεις (κρατήστε το αυτό για παρακάτω). Στο δεύτερο θέμα που ήταν ουδέτερο και κανένας δεν διαφωνεί (η συμμετοχή μας στον ΚΕΔΕ και η προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να μην μας πετάξουν έξω από τις διαδικασίες του) έγινε μια φιλολογικής φύσης εισήγηση και η ολομέλεια “ευχήθηκε” όλα να πάνε καλά!!!

Επίσης, την ηλεκτρονική πλατφόρμα λειτουργίας …της ομοσπονδίας των Πορτογάλων δικαστικών επιμελητών, ήρθε και μας παρουσίασε ο αντιπρόεδρος της, (ένας τύπος σαν τους δικούς μας  “…όπουλους” αν κάνουμε μια σχετική μεταφορά) εκθιάζοντας μας τον θετικό ρόλο που έπαιξε στην χώρα του η τρόικα και πόσο βοήθησε τον κλάδο  (δεν μπορεί έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν  εντελώς). Ενώ απάντησε σε μερικές ερωτήσεις (άνευ ουσίας) για τον “δίκαιο”  τρόπο που μοιράζεται η επαγγελματική τους ύλη.

Στην ολομέλεια επίσης, ήρθε να προμοτάρει το προϊόν του ένας καθηγητής του ΑΠΘ, προωθώντας  μια “εταιρεία” η οποία είναι η επιτομή κατά την άποψή μου του επιχειρηματικού – εμπορευματοποιημένου πανεπιστημίου. Τελικά αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία, να ανατεθεί σε αυτήν την εταιρεία η υλοποίηση του έργου :”πιστοποίηση ηλεκτρονικής υπογραφής των δικαστικών επιμελητών“.

Είθε…να είναι η τελευταία απόφαση ανάθεσης αυτή, μιας και έχουν προηγηθεί άλλες δύο.

Το πρόβλημα είναι ότι τα στελέχη του κλάδου, (αναφέρομαι σε όλους τος ομόσπονδους) δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν την κρισιμότητα των καιρών, την οικονομική δυσπραγία των συναδέλφων, την αδιαφορία του Κοντονή για τον κλάδο μας, και τέλος την τάση του καπιταλισμού για την ιδιωτικοποίηση και της δικαιοσύνης. Το σοβαρότερο τους ατόπημα είναι ότι στηρίζουν τις ελπίδες τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ντιρεκτίβες της. Δεν κατανοούν πως το διευθυντήριο της ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τα κέρδη του κεφαλαίου. Ασχολούνται με επουσιώδη ζητήματα, ενώ λογικά θα έπρεπε να έχουν αρχίσει αντάρτικο κατά της Ε.Ε. των τραπεζών, του υπουργού δικαιοσύνης και της κυβέρνησης που καταβροχθίζουν ζωές και δικαιώματα.

Η μοναδική συντεχνιακή λύση, για την αξιοπρεπή διαβίωση όλων μας στην βάση τη ισοτιμίας  είναι ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ που χρόνια τώρα προτείνει η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Μονάχα μέσα από αυτόν θα έχει αξία η ηλεκτρονική μας υπογραφή (ψηφιακό πιστοποιητικό), το ηλεκτρονικό αρχείο, το ηλεκτρονικό μας μητρώο, το ηλεκτρονικό βιβλίο και τέλος η ηλεκτρονική προείσπραξη των αμοιβών μας. Εξάλλου μόνο συνολικά μπορούν να αντιμετωπιστούν οι δαπάνες που θα προκύψουν για την δημιουργία του σχετικού portal και της βάσης δεδομένων, πάνω στην οποία θα κουμπώσουν όλες οι αναγκαίες εφαρμογές. Τα κόστη είναι τεράστια. Μόνο για τις ηλεκτρονικές υπογραφές το κόστος θα ξεπεράσει τις 600.000 €, χωρίς να υπολογίζουμε την εκμάθηση και την ετήσια τεχνική υποστήριξη που είναι αναγκαία.

Δεν έχω καμιά αντίρρηση στην προετοιμασία του κλάδου (αν υπάρξει ισοκατανομή την επαγγελματικής ύλης)  για την “νέα εποχή”. Η διαφωνία μου έχει να κάνει με τον πανικό, την βιασύνη αλλά και την επιβάρυνση των συναδέλφων.

Ας υποθέσουμε όμως, ότι όλοι αποκτούμε την περιβόητη ψηφιακή υπογραφή. Εκδίδεται και το σχετικό Π.Δ. (αισιόδοξη οπτική) και αρχίζουν στην πράξη οι ηλεκτρονικές επιδόσεις!!! Μεταξύ ποιών θα γίνονται τέτοιες επιδόσεις? Φαντάζομαι μεταξύ τραπεζών, τραπεζών και δημοσίου, τραπεζών και εταιρειών, ασφαλιστικών εταιρειών μεταξύ τους, διαφόρων εταιρειών κ.λ.π. Πόσες ηλεκτρονικές επιδόσεις θα κάνει ο μέσος δικαστικός επιμελητής? Σχεδόν καμιά!!!  Εκτός κι αν συνεργάζεται με κάποια εταιρεία. Πόσες θα κάνουν οι “…όπουλοι”? Δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες!!! Ποιος θα κερδίσει μέσα από μια τέτοια εξέλιξη? Τι να την κάνει λοιπόν την δήθεν προετοιμασία του ο κλάδος, όταν δεν μπορεί να ρυθμίσει το αυτονόητο. Την ισοτιμία στην εργασία του.

Το ίδιο θα γίνει ακόμη και αν  στον “ηλεκτρονικό ΚΕΔΕ” εντάξουν και τον δικαστικό επιμελητή. Πάλι οι μεγαλο ΚΕΔΙΤΕΣ θα συνεχίσουν να οικονομάνε. Ο μέσος συνάδελφος πάλι στην πείνα.

Άλλος προσανατολισμός χρειάζεται, τότε ίσως υπάρξουν ανάλογες συνδικαλιστικές αποτελεσματικές δράσεις !!!

Και για να έχουμε καλό ρώτημα…γιατί ΠΡΟΣΥΔΕ, ΣΥΜΜΑΧΙΑ, περιφερειακοί αντιπρόσωποι με μια ψυχή (!?) καταψήφισαν την πρόταση της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ που ήταν… το 50% της δαπάνης που θα προκύψει να την επιβαρυνθεί η Ομοσπονδία και το υπόλοιπο 50% οι Σύλλογοι? Μήπως δεν πληρώνουν όλοι και υποχρεωτικά την συνδρομή των 250 € ετησίως? Μην προφασίζονται οικονομικές δυσκολίες τα συλλογικά όργανα…και ας απαντήσουν: κόστισε 25.000- 30.000 € η ολομέλεια στην Θεσσαλονίκη? Πόσο κοστίζει η ΙΣΗΓΟΡΙΑ που κανένας δεν διαβάζει? Πόσα “πετάμε” σε κάθε ταξίδι (συμμετοχής στα συνέδρια) της Διεθνούς Ένωσης και τώρα τελευταία και Ευρωπαϊκής Ένωσης δικαστικών επιμελητών? Πόσα χαλάμε κάθε χρόνο σε πίτες και γεύματα, σε μπουφέ,  κέτερινγκ και τόσα άλλα!

Όχι δεν είμαστε λαϊκιστές, ορθολογιστές είμαστε!

 

Όμως εκτός των παραπάνω “σοβαρών” θεμάτων που συζητήθηκαν στην ολομέλεια της Θεσσαλονίκης, “κουβεντιάσαμε” και ένα θέμα που έθεσε η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκτός ημερήσιας διάταξης (τουλάχιστον μπήκε σε ψηφοφορία), δεν ήταν άλλο από ένα  ψήφισμα συμπαράστασης στην Ηριάννα και τον Περικλή, που η δικαστική εξουσία εξοντώνει με ανύπαρκτα και αντιεπιστημονικά στοιχεία. Το προτεινόμενο ψήφισμα ήταν ένα λάϊτ  κείμενο, ακριβώς επειδή γνωρίζουμε τις τάσεις που κυριαρχούν στην πλειοψηφία των αντιπροσώπων της ομοσπονδίας και δεν θέλαμε να προκαλέσουμε τα συντεχνιακά τους κύτταρα.

Ψήφισμα συμπαράστασης

Η καταδίκη της Ηριάννας Β.Λ., υποψήφιας διδάκτωρος της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ, σε 13 χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή, χωρίς ελαφρυντικά, με στοιχείο ένα μερικό και αμφιλεγόμενο (σύμφωνα με έγγραφο που υπογράφουν 100 περίπου επιστήμονες) δείγμα DNA, καθώς και του Περικλή Μ. σε ίδια ποινή, μόνο και μόνο για κοινωνικές σχέσεις που είχαν με τον Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο (σύντροφο της πρώτης και συγκάτοικο του δεύτερου), ο οποίος είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στην Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς (αμετάκλητα αθώος σήμερα), είναι απόφαση άδικη.

Η σκληρότητα και η προκατάληψη της ποινικής αντιμετώπισης αυτής της υπόθεσης γίνεται αντιληπτή μόνο σε σύγκριση με άλλες αποφάσεις που δέχονται ελαφρυντικά και δίνουν αναστολή ποινής μέχρι το Εφετείο, σε κατηγορούμενους με βαριές ποινές κάθειρξης και για εξαιρετικής βαρύτητας κακουργήματα, όπως α) στην υπόθεση απαγωγής του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου, β) στην υπόθεση σωματεμπορίας της αλυσίδας φούρνων «Το Χωριάτικο», γ) στην υπόθεση υπεξαίρεσης 256 εκατ. Ευρώ, ξέπλυμα και λαθρεμπορία της Energa-Hellas Power, δ) στην υπόθεση «Noor One» και του φορτίου των 2 τόνων ηρωίνης, ε) στην υπόθεση δολοφονίας του φιλάθλου Κώστα Κατσούλη, και τέλος στ) στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής, όπου δολοφόνοι – βιαστές και ηθικοί αυτουργοί αυτών κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Τα επιστημονικά πορίσματα που αφορούν σε γενετικό υλικό επιδέχονται διαφόρων ερμηνειών, κατά συνέπεια οι δικαστικές αποφάσεις δεν μπορούν να βασίζονται μόνο σε αυτά. Ο κίνδυνος να παγιωθεί μια τέτοια πρακτική αφορά το σύνολο της κοινωνίας.

Στα πλαίσια αυτά, και για να μην επαναληφθεί σε ακόμα δύο νέους ανθρώπους η πρόσφατη περίπτωση του Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος, αν και αθώος, έμεινε 5 χρόνια στη φυλακή, η ολομέλεια της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας, ζητά από την πολιτεία, τις δικαστικές αρχές, τον επιστημονικό κόσμο και το σύνολο της κοινωνίας, να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση αυτής της αδικίας.

Το προεδρείο της ολομέλειας, δεν δέχτηκε να γίνει συζήτηση πάνω σε αυτό. Δέχτηκε απλώς να το διαβάσει. Εν μέσω λοιπόν διαμαρτυριών από αντιπροσώπους του στυλ: “μα τι είναι αυτά τα πράγματα”…”τι μας λέτε τώρα θα στηρίζουμε και τρομοκράτες” …”εμείς είμαστε δικαστικοί επιμελητές”…”δεν έχουν θέση αυτά σε μας” …αλλά και άλλα χαριτωμένα, το συγκεκριμένο ψήφισμα καταψηφίστηκε από την ολομέλεια κατά πλειοψηφία. Για ευνόητους κατά την άποψή μου λόγους, το υπερψήφισαν οι πρόεδροι Αθήνας και Θεσσαλονίκης (ενώ οι αντιπρόσωποι των ομάδων τους το καταψήφισαν).

Όμως οι κλάδοι όπως και οι λαοί, έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν.

Να τους χαίρεστε λοιπόν!