Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

Πάλι αθέτησα την υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου, να μην ξαναγράψω κείμενο που θα αφορά στον κλάδο και στους συναδέλφους. Με έχει απογοητεύσει τελείως η συμπεριφορά της πλειοψηφίας τους. Εκείνο που με κάνει να συνεχίζω…είναι η κρίσιμη εκείνη μάζα των συναδέλφων που δεν το βάζει κάτω, που συνεχίζει να το παλεύει,  να αγωνιά για το μέλλον, που οραματίζεται μαζί μας και ελπίζει!

Λέω μαζί μας, γιατί ναι…μόνο η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και τα στελέχη της, έχουν όραμα για το μέλλον του κλάδου. Έχουν σχέδιο, αλλά και το τσαγανό και την θέληση να το υλοποιήσουν. Δεν μασάνε τα λόγια τους και το κυριότερο ούτε φαντασίας στερούνται…ούτε με την ουτοπία έχουν μαλώσει!

Πριν λίγες μέρες με συνάντησε  συνάδελφος…αλλά όχι ψηφοφόρος μας …και με ρώτησε γιατί δεν γράφω τον τελευταίο καιρό κείμενα στην ιστοσελίδα μας. Δεν του ανάλυσα βέβαια την λογική μου…αλλά τον ρώτησα σαν τι θα ήθελε να γράψω. Η απάντησή του αποστομωτική  και την μεταφέρω αυτούσια…“Μα δε χρειάζεται ρε Γιάννη να σκεφτείς κάτι καινούριο…κάνε μια αναδημοσίευση ενός παλιού σου κειμένου… τα ίδια προβλήματα, η ίδια κακομοιριά, η ίδια γκρίνια, η ίδια αντιμετώπιση των δικαστικών επιμελητών από τους μανδαρίνους της εξουσίας και τις τράπεζες…η ίδια παλιά αντιλαϊκή πολιτική από  νέα κυβέρνηση, η ίδια συνδικαλιστική απραξία…”  

Δεν υπάρχει λόγος να μεταφέρω ολόκληρη την κουβέντα μας με τον συνάδελφο, έχετε εξάλλου όλοι εμπειρία από “κοψοχέρηδες” που τάχα δε θα ξαναψηφίσουν (κόμματα και παρατάξεις) που τους ξεγέλασαν … και πως  την άλλη φορά θα ψηφίσουν εμένα …και άλλα πολλά!  Αυτή όμως η συζήτηση ήταν η αιτία της σύνταξης του σημερινού μου κειμένου.

Μένω κατάπληκτος… πως είναι δυνατόν να ψάχνουν τον ώμο μου για να κλάψουν κάποιοι τύποι, που ουδέποτε μας στήριξαν, ουδέποτε μας ψήφισαν, ουδέποτε κατέβηκαν στους δρόμους μαζί μας και όχι μόνο αυτό, αλλά διαρκώς τριβόντουσαν ανάμεσα σε συντηρητικούς πολιτικούς σχηματισμούς  εξουσίας και στις αντίστοιχες παρατάξεις της εξουσίας του δικού μας μικρόκοσμου, διεκδικώντας ψιχουλάκια επαγγελματικής ύλης, ενώ παράλληλα λοιδορούσαν τον δικό μας ειλικρινή και ανιδιοτελή αγώνα, προκειμένου να κερδίσουν το κάτι τις τους, από τους οικονομικά ισχυρούς εχθρούς μας.  

 Η καθημερινότητα (το πολιτικό και συνδικαλιστικό δια ταύτα) δείχνει πιο καθαρά και από μισό εκατομμύριο δικές μου λέξεις, τα αποτελέσματα αυτής της καταστροφικής αντίληψης …των πολλών. Λες και θα ζήσουν αιώνια και  κάνουν συνεχώς την ίδια πολιτική μαλακία με την ψήφο τους. Τα χρόνια φεύγουν και το μικροσυμφέρον που για εκείνο γονατίζουν και γλύφουν τους μικρούς ή μεγάλους “σωτήρες” δυνάστες τους,  αποδείχνεται  ελάχιστο (ακόμη κι αν το κερδίσουν) σε σχέση με τη ζημιά που επιφέρουν με την συνειδητή “απερισκεψία τους” στον ίδιο τους τον εαυτό πριν απ’ όλα . Μια απογοήτευση είναι όλοι αυτοί οι τύποι..! Οι ίδιοι είναι που ψηφίζουν και τον βουλευτή στις πολιτικές εκλογές και τον σύμβουλο στις συνδικαλιστικές, γιατί να υπάρχει διαφοροποίηση στην επιλογή τους.

Γνωρίζουμε εδώ και χρόνια πολύ καλά τις δυνατότητες των στελεχών του κλάδου (που ψηφίζονται από την πλειοψηφία), τόσο σε επίπεδο πρακτικής συνδικαλιστικής δράσης (τακτικής), όσο και παραγωγής συνδικαλιστικής πολιτικής (στρατηγικής). Ανέκαθεν όλα ήταν αφημένα στη μοίρα τους, μόνο που μερικές φορές, ο Θεός των δικαστικών επιμελητών κάνοντας το θαύμα του, έστελνε και κάποιον γνωστό γνωστού υπουργικό σύμβουλο, έτσι για να επιβεβαιώνεται ο lobby συνδικαλισμός της γραβάτας.  Στον ίδιο παρανομαστή και σήμερα… ο κλάδος συνεχίζει να ταξιδεύει με αυτόματο πιλότο. Το βασικό θα πείτε είναι να υπάρχουν καύσιμα. Ναι! αλλά και αυτά απ’ ότι φαίνεται σιγά σιγά τελειώνουν.

Παρ’ ότι εμείς σαν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ σας είχαμε προειδοποιήσει από χρόνια και δεν εισακουστήκαμε και όπως είναι φανερό…έχουμε κάθε δικαίωμα πια να φορέσουμε όσα αλεξίπτωτα  υπάρχουν …να την κάνουμε και να σωθούμε μόνοι μας, δεν εγκαταλείπουμε! Στεκόμαστε στο μετερίζι μας, με τις δυνάμεις που έχουμε και θα επιχειρήσουμε για μια ακόμη φορά να βοηθήσουμε την κλαδική “πτήση”. Στην ομαλή προσγείωσή της! 

Κυρίαρχο ρόλο σ’ αυτή μας την προσπάθεια, όμως θα πρέπει να παίξουν κι εκείνοι που δεν μας στήριξαν στις αρχαιρεσίες, και ίσως οι αντίπαλες εκείνες παρατάξεις,  που καταλαβαίνουν την αδυναμία τους. 

Όπως όλοι γνωρίζετε, η στρατηγική συνδικαλιστική μας πρόταση, έχει τον πυρήνα της, στην λογική της αντικαπιταλιστικής ανάπτυξης του κλάδου, σε συνδυασμό με την ουσιαστική οργανική σύνδεση του με την κοινωνία, τα προβλήματά της και τα κινήματα, πέρα από κάθε λογής μικροαστισμό, σε αντίθεση με την κρατούσα αντίληψη της ηγετικής ομάδας του κλάδου.

Η υποαπασχόληση που πια αρχίζει να φωλιάζει στα γραφεία όλο και περισσοτέρων, η συγκέντρωση της τραπεζικής ύλης …αλλά και του Δημοσίου σε λίγους και εκλεκτούς, η φορομπηχτική κυβερνητική πολιτική,  η απλήρωτη παροχή υπηρεσίας,  τα νομικά προβλήματα που δημιουργεί η κυβερνητική πολιτική στον τομέα είσπραξης των οφειλών και η   ιδιωτικοποίηση του δικαίου είσπραξης χρεών που μεθοδεύεται, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που θα διαμορφώσει στο άμεσο μέλλον συνθήκες επαγγελματικής εξαθλίωσης, και εξόδου από το επάγγελμα εκατοντάδων συναδέλφων.

Από την άλλη η κυβέρνηση της συμφοράς που μόνο τα τραπεζικά συμφέροντα και του κεφαλαίου εξυπηρετεί,  δεν δείχνει διάθεση να επιλύσει  προβλήματά που δημιουργεί ο νέος δικός της  Κ.Πολ.Δ.  στην ίδια την δικαιοσύνη και κυρίως στην διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης. Όπως δεν νοιάζεται να ικανοποιήσει  αιτήματά  όπως π.χ. νέα ύλη αναγκαία για την επιβίωσή μας (διαπιστωτικές, ποινικά δικόγραφα),  τροποποιήσεις του κώδικα δικαστικών επιμελητών που απαντούν στο σήμερα (αρθ. 51, 139, κ.α) Ούτε καν σε συνάντηση δεν δέχεται την Ομοσπονδία μας ο αρμόδιος Υπουργός!  Δήθεν να μελετήσει πρώτα τα θέματα που απασχολούν τον κλάδο μας …και ο καιρός περνά …και “τα τρένα δεν έρχονται”.  

Σε αυτή την συγκυρία γίνεται περισσότερο από επίκαιρη η πρότασή μας για την ίδρυση επιτέλους ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ. Η μελέτη που έχουμε εκπονήσει απαντά σε όλα τα ερωτηματικά και του πιο δύσπιστου. Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να διαφωνήσουν με την πρότασή μας, είναι οι μεγάλες εταιρείες συναδέλφων που λυμαίνονται σχεδόν το σύνολο της επαγγελματικής μας ύλης, και η υλοποίηση της πρότασή μας τις ζημιώσει.

Ρίχνω λοιπόν για μια ακόμη φορά στην συζήτηση την πρότασή της παράταξης μας, προκειμένου κάποια στιγμή, ελπίζω στο άμεσο μέλλον, να ανοίξει και ο δρόμος της υλοποίησης του αντικαπιταλιστικού σχεδίου μας, που θα βγάλει από το οικονομικό τέλμα τον μικρό και μεσαίο δικαστικό επιμελητή, στην βάση της ισοτιμίας,  της αλληλεγγύης, της αξιοπρεπούς επιβίωσης με ποιότητα εργασίας και ζωής. Θωρακίζοντας τον δημόσιο χαραχτήρα του…!