Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

Αγαπητές συναδέλφισες και αγαπητοί συνάδελφοι βρισκόμαστε στον πυρήνα της οικονομικής κρίσης. Η Ελληνική κοινωνία μαστίζεται από πρωτοφανέρωτα αντιλαϊκά μέτρα. Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, διαπιστώνει, πως η κρίση του καπιταλισμού είναι τόσο βαθιά συστημική, που τον αναγκάζει να αποσυνθέσει τα μέχρι σήμερα δεδομένα του. Παράλληλα η αυτοσυντήρηση του, τον υποχρεώνει σε μια νέα σύνθεσή «από την αρχή», προκειμένου να προχωρήσει…πιο ποιοτικά εκμεταλλευτικός.

Χρόνια μιλάμε, για το πρόσωπο του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας,  για τις αλλαγές που θα επέλθουν σ’ αυτό. Την νέα δομή της δικαιοσύνης που χρειάζεται για την κερδοφορία του. Δικαιοσύνη που για να είναι χρήσιμο δεκανίκι του, πρέπει να γίνει ακόμη πιο αντιδραστική. Το νέο νομικό πλέγμα, στήνεται  μέρα με τη μέρα. Έτσι  αφαιρούνται δικαιώματα – κατακτήσεις αιώνων, φτιάχνονται νόμοι  για την ποινικοποίηση της λαϊκής αντίστασης,  περιορίζονται λαϊκές ελευθερίες, καταργείται η κοινωνική πρόνοια, θεσμοθετείται το «κράτος δικτάτορας».

Κατάρρευση εργασιακών σχέσεων, ασφαλιστικού συστήματος,  υγείας, παιδείας. Όλα στην επισφάλεια, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα δικαιώματα. Μονάχα φόροι και χαράτσια. Μονάχα υποχρεώσεις.

Ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί.  Επιχειρήσεις κλείνουν, άνθρωποι αυτοκτονούν, παιδιά λιποθυμούν από την πείνα.

Τα οικονομικά κέντρα εξουσίας ψάχνονται για νέους τρόπους απόσπασης κέρδους. Προκειμένου να προστατευτεί το κεφάλαιο, καταστρέφεται ο κοινωνικός ιστός. Ο παλιός στυλοβάτης της οικονομικής ανάπτυξης, «η μεσαία τάξη» παραλύει, δικαιώματα καταργούνται, οι νεόπτωχοι και οι άνεργοι ολοένα και αυξάνονται, κλάδοι ολόκληροι  διαλύονται  .

Σε αυτόν τον κοινωνικό οικονομικό πολιτικό Αρμαγεδδώνα, εκατοντάδες χιλιάδες κάθονται στα κουπιά της εργασιακής γαλέρας. Μεγάλα τμήματα του  οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας μας…είναι ήδη «οικονομικά πτώματα» .

Ευτυχώς, κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αρκετοί  πολίτες τούτης της χώρας προβληματίζονται και αλλάζουν στάση. Αρχίζουν να συμμετέχουν σε κοινωνικά δίκτυα, ευαισθητοποιούνται, γίνονται πιο αλληλέγγυοι, αλλάζουν πολιτικό σχηματισμό, ενώ παραδοσιακά μεγάλα κόμματα συρρικνώνονται. Μικρότερα μεγιστοποιούνται. Ελπίζουμε να γίνει το ίδιο και στον κλάδο μας.

 Ίσως στις μέρες μας γεννηθεί το νέο που θα δώσει όραμα και ελπίδα. Ίσως!

Σε αυτό όμως το περιβάλλον υπάρχει μια αντίφαση, την ίδια στιγμή που η κοινωνική ευαισθησία αναπτύσσεται και η αλληλεγγύη συναντά την αξιοπρέπεια, αναπτύσσεται  ένας πρωτόγνωρος ρατσισμός (για τον αδύνατο) σε τόσο μεγάλο δυστυχώς μέρος του Ελληνικού λαού που φέρνει την ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής του τόπου, ξυπνώντας μας μνήμες θηριωδίας και σκοταδιού.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι δικαστικοί επιμελητές (αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας)  έχουν εκλογές! Θα εκλέξουν τη νέα ηγεσία που θα τους οδηγήσει σε πραγματικά άγνωστους δρόμους.

Όμως η κοιλάδα του Μανιτού και τα μαγικά τοτέμ είναι παραμύθι. Οι κολλητοί υπουργοί ή οι κουμπάροι σύμβουλοί τους ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Ο στόχος των ισχυρών (τραπεζών- εισπρακτικών –Σιουφαίων κλπ) όσο αφορά στους δικαστικούς  επιμελητές φαίνεται να είναι ένας: Να μας εξαθλιώσουν  οικονομικά για να είμαστε πιο εύκολα χειραγωγημένοι στα συμφέροντα τους.

Γιατί… έχουμε κι εμείς τις δικές μας γαλέρες, των «ΟΠΟΥΛΩΝ» του κλάδου, που τις ταξιδεύουν συνάδελφοι χωρίς στάλα ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, που τραβάν το κουπί των 40 επιδόσεων τη μέρα για 1.500-2.000-3.000 € το μήνα!

Γαλέρα όμως είναι και η υποταγή στην μειοδοσία  των τραπεζών, των εισπρακτικών, των δικηγόρων  που καταστρέφει κεκτημένα ολόκληρων γενεών δικαστικών επιμελητών.

Αυτά τα φαινόμενα, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν το λειτούργημά μας σε ΘΑΝΑΤΟ.

Φανταστείτε, μετά από κόπους χρόνων, επιτέλους ένας υποψήφιος καταφέρνει να περάσει τις εξετάσεις, ο πολυπόθητος διορισμός έρχεται. Αγοράζει βιβλία, νοικιάζει γραφείο, βγάζει σφραγίδα τυπώνει κάρτες, τις μοιράζει και περιμένει … να κονομήσει. Το τηλέφωνο όμως δεν χτυπά. Αρχίζει να τον ζώνουνε τα φίδια. Αναδουλειά! Πηγαίνει από το σύλλογο μπας και βρει στήριγμα, αλλά εκεί είναι μόνο η Τζένη κι η Μαρία, άντε και κανένας σύμβουλος ή ο πρόεδρος. Δουλειά όμως εκεί δεν έχει. Ο Σύλλογος βλέπετε δεν έχει προνοήσει να υπάρχει έστω μια υποτυπώδεις ύλη για τον νέο συνάδελφο. (Άσε που ο συγκεκριμένος ίσως να μην είναι ημέτερος και να μην ανήκει στο γκρουπ της ΠΡΟΣΥΔΕ). Έτσι περνούν οι πρώτοι μήνες. Ο νέος τη βγάζει με δανεικά, αν δεν προέρχεται από οικογένεια επιμελητών. Στην καλύτερη περίπτωση έχει κάνει καμιά 30ριά  επείγουσες επιδόσεις που περιμένει να τις πληρωθεί. Ω! του θαύματος ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο …περιμένει πως θα είναι πελάτης αλλά δεν είναι…. Είναι ένας από τους «…ΟΠΟΥΛΟΥΣ» που τον καλεί να δουλέψει σε αυτόν με μεροκάματο.

Η συνέχεια… επί της οθόνης της καθημερινότητας μας. ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ για τον νέο, ΜΕΙΟΔΟΣΙΑ από τον «…ΟΠΟΥΛΟ», ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ για τον κλάδο.      

Ακούσαμε σήμερα από τους Προέδρους Συλλόγου και Ομοσπονδίας για τα επιτεύγματα της τριετίας. Πράγματι δεν ήταν λίγα ούτε μικρά αυτά που κερδήθηκαν. Όμως οι νίκες αυτές οφείλονται σε όλους μας. Όλα τα μέλη της  Ε.Γ. έβαλαν την ίδια πλάτη. Έκαναν επεξεργασίες και προτάσεις.  Η εξαίρεση του κλάδου,  (από την απελευθέρωση), εφησύχασε τους περισσότερους συναδέλφους , αλλά και την ηγετική (πλειοψηφία). Έτσι κι αλλιώς αυτή η ηγεσία δεν έχει σχέση με αγωνιστικές διεκδικήσεις. Διαχρονικός οπαδός του LOBY – κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συνδικαλιστικής ανάθεσης, προσπαθεί χρόνια να αφήσει την βάση του κλάδου στο περιθώριο, για να έχει λόγο ύπαρξης και να ικανοποιεί την ματαιοδοξία της.

Δυστυχώς όμως  δεν υπήρξαν μόνο νίκες το διάστημα που πέρασε. Υπήρξαν και σοβαρές ήττες όπως:

• Η Διάλυση του ασφαλιστικού μας ταμείου και η ένταξή μας στο ΕΟΠΥΥ (η ανυπαρξία γιατρών, φαρμάκων, παροχών)
• Η υπαγωγή του ταμείου ΠΡΟΝΟΙΑΣ μας στον ΕΟΠΠΥ (με ότι αυτό θα συνεπάγεται σε βάθος χρόνου για τις παροχές του και τα ήδη  κουρεμένα  χρήματά μας)
• Η Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης
• Η μείωση των συντάξεων
• Η αφαίρεση των αδειών δακτυλίου
• Η επιβολή ΦΠΑ στις υπηρεσίες μας
• Η απαίτηση για αυθημερόν έκδοσης φορολογικού παραστατικού
• Η αύξηση των φορολογικών συντελεστών
• Ο περιορισμός της φορολογικής έκπτωσης των λειτουργικών μας εξόδων
• Συγκεκριμενοποιήθηκε (περιορίστηκε) ο χρόνος των επιδόσεων σε διάφορες δημόσιες υπηρεσίες και υπουργεία δυσχεραίνοντας την καθημερινότητα μας.

Εκτός όμως των παραπάνω, υπήρξαν πολλά ακόμη αρνητικά για τα οποία την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ έχει η συν διοίκηση ΠΡΟΣΥΔΕ – ΓΕΝΝΑΙΟΠΟΥΛΟΥ.

• Απομονώθηκε ο κλάδος από την κοινωνία (καμιά οργανωμένη συμμετοχή σε κοινωνική κινητοποίηση –   ακόμη κι όταν συμμετείχαμε σε κάποια απεργία γινόταν άνευρα και υποτονικά χωρίς ενημέρωση των συναδέλφων). Γεγονός αρνητικό, για το μέλλον του κλάδου σε σχέση με την αντιμετώπισή του  από την κοινωνία.
  
• Γενικεύθηκε η μειοδοσία (ακόμη και με έγγραφες συμβάσεις για τους …όπουλους με τις τράπεζες) Έφτασε να θεωρείται φυσιολογικό να εισπράττεις μειωμένη αμοιβή. Η πλειοψηφία ακόμη ψάχνει για στοιχεία… κάτι μου λέει πως αν εκλεγεί ξανά θα συνεχίσει να ψάχνει και ποτέ δεν θα βρει.    Δεν θα βρει για τι στηρίζεται και εκλέγεται από τα συμφέροντα και τους μειοδότες.
  
• Μεγιστοποιήθηκε η  υπαλληλοποίηση των συναδέλφων. Υπολογίζεται πως  200 συνάδελφοι ίσως και παραπάνω απασχολούνται με υπαλληλική σχέση.
  
• Χάνεται σταδιακά η προσωπική και κλαδική αξιοπρέπεια.
  
• Απουσιάζει παντελώς η Αλληλεγγύη με αποτέλεσμα πριν από όλους οι νέοι να στέλνονται στην εκμεταλλευτική αγκαλιά των …όπουλων  .

Να μην το ξεχάσω. Πρόσφατα ένα email στάλθηκε από την ΑΛΦΑ στα δικηγορικά γραφεία που συνεργάζονται. Έλεγε ότι στο εξής η αμοιβή των Δ.Ε. θα είναι 30 € για τα πάντα, τελείωνε με την προτροπή «αν δεν συμφωνήσουν οι Δικαστικοί Επιμελητές, με τους οποίους συνεργάζεστε να τους πάρετε τα έγγραφα και να τα δώσετε σε 2 συγκεκριμένα γραφεία … “συναδέλφων”». Λέμε τι περισσότερο θέλει ο σύλλογος για να κουνηθεί;

Λοιπόν ένας συνάδελφος που αρνήθηκε να μειοδοτήσει και επέστρεψε τα έγγραφα και έχασε την δουλεία και μεγάλο μέρος του εισοδήματος του, είναι φίλος μου! Και είμαι περήφανος για κείνον, όπως και όλη η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ. Είναι o Κώστας Γαλιατσάτος. Τέτοιοι συνάδελφοι αξίζουν.

 Το διακύβευμα λοιπόν  της περιόδου για τους δικαστικούς επιμελητές είναι, πως να μην… χάσουν την γη κάτω από τα πόδια τους την τριετία που έρχεται. (Η Ολομέλεια των δικηγορικών συλλόγων πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη, ουσιαστικά ζήτησε την θεσμική κατάργηση μας. «Όντας σε διατεταγμένη υπηρεσία» φυτεύει τον σπόρο της άποψης και περιμένει να φυτρώσει, η ένωση τραπεζών πιέζει για απελευθέρωση αμοιβών και τοπικής αρμοδιότητας). Πολύ συντομότερα από ότι νομίζαμε θα μπουν στην ζωή μας οι ηλεκτρονικές επιδόσεις!  Ήδη εκπαιδεύονται στον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά οι πρώτοι δικηγόροι που θα ασχοληθούν με την διαμεσολάβηση των αστικών διαφορών που ποιος ξέρει πόση ύλη θα μας κόψει.

Μήπως επιτέλους να καθορίζαμε κλαδική στρατηγική. Να εκφράζαμε δημόσια πριν από όλους εμείς, τις προτάσεις μας, για τον αποδοτικότερο τρόπο εκτέλεσης, λαμβάνοντας υπ όψη μας την περίοδο, την συγκυρία, την διεθνή εμπειρία, την Ελληνική πραγματικότητα και τέλος τις δυνατότητες του κλάδου, αν λειτουργήσει θεσμικά, με διαφορετική από την σημερινή μορφή;

Από την άλλη, πολλοί από τους εν ενεργεία συναδέλφους, είναι  πίσω από τις ανάγκες της κοινωνίας. Δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Μη έχοντας ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, αυτοκαταστρέφονται και από επιμελητές, καταντάνε απλοί διακινητές εγγράφων με ότι αυτό σημαίνει για τους ίδιους και τον κλάδο.

Ο νέος καπιταλιστικός σχεδιασμός όμως, δεν χρειάζεται «μεταφορείς εγγράφων», αλλά χρήσιμα για αυτόν εργαλεία! Εργαλεία που παράγουν το απαραίτητο για αυτόν κέρδος.  Η μέχρι τώρα επιβίωση του κλάδου, στο μοντέλο του καπιταλισμού που αποσυντίθεται, είχε να κάνει με την εκτίμηση των καπιταλιστών, ότι ο δικαστικός επιμελητής είναι ένα χρήσιμο γρανάζι.

Με βάση όσα ισχύουν, αναγκαίο εξάρτημα για τον κλάδο μας, προκειμένου αυτός να παραμείνει χρήσιμο καπιταλιστικό εργαλείο, φάνταζε για ορισμένους, η δημιουργία ΑΣΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ. πίστευαν, πως η ίδρυση αστικών  εταιρειών θα ήταν αρκετή θεσμική αλλαγή, για να ξεπεραστεί ο κίνδυνος της κλαδικής – θεσμικής μας απομόνωσης.  Όμως πια αποδείχτηκε, πως οι αστικές εταιρείες, δεν είναι πλέον λύση ούτε για την κλαδική επιβίωση, ούτε για την ποιοτική αναβάθμιση της παραγωγής, ούτε καν για φορολογική ανακούφιση. Η αποτελεσματικότητα του κλάδου δεν μπορεί να βελτιωθεί με την λειτουργία αστικών εταιρειών.  Εξάλλου όσα άτυπα «εταιρικά»  σχήματα δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και στήριξαν τις ελπίδες τους στην αριθμητική υπεροχή των μελών τους και την χωροταξική διανομή των δικογράφων, τον ανταγωνισμό και την μειοδοσία, καταβαραθρώθηκαν από τον ίδιο τον ανταγωνισμό και είναι εγκλωβισμένες πια, ανάμεσα στην μέγγενη της ακόμη μεγαλύτερης μειοδοσίας για να επιβιώσουν ή στην αναδουλειά, την οικονομική ανεπάρκεια, και την διάλυση.

Αρχίζουμε να πιστεύουμε ότι η επιβίωση του κλάδου εξαρτάται άμεσα, από δύο διαφορετικές συνιστώσες. Η πρώτη είναι ο διαρκής αγώνας του για την ανατροπή της ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ βαρβαρότητας (που εξαθλιώνει οικονομικά τους πολίτες)  με την συμμετοχή του στα κινήματα και στις λαϊκές κινητοποιήσεις και η δεύτερη η προσπάθεια του, να αποδείξει την χρησιμότητά του σαν αναγκαίο εργαλείο στην καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία.

Μέσα από αυτή την αντίφαση, διαμορφώνεται πλέον με σοβαρούς όρους και πραγματική βάση, η ανάγκη της συνολικής κλαδικής  ανάπτυξης, πάνω σε μια νέα ποιοτική τομή.

Η  ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ «όλων» μεταξύ μας, (στην βάση κανονιστικού κώδικα) από ουτοπία μετουσιώνεται σε αναγκαιότητα  για την επιβίωση.

Για να μας βάλει ο νέος καπιταλιστικός σχεδιασμός, στα αναγκαία για αυτόν θεσμικά όργανα, θα πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να μάθουμε να συνεργαζόμαστε. Μόνο στην βάση της ΕΝΙΑΙΑΣ εργασίας μας, μπορεί να παραχθεί υπεραξία – κέρδος, από την χρήση της συνολικής κλαδικής τεχνογνωσίας, παράλληλα με τον άμεσο πολλαπλασιασμό της παραγωγής της κλαδικής μας εργασίας.

Η μοναδική λύση σε προοδευτική κατεύθυνση, στην βάση της απόλυτης ισοτιμίας μεταξύ μας, είναι το πλασάρισμα της τεχνογνωσίας μας στον τομέα είσπραξης οφειλών, και την διαμεσολάβηση (δικαστικά και εξωδικαστικά) μέσα από την ίδρυση μιας μεγάλης ΑΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ του ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ, που θα παράγει μεγάλο όγκο εργασιών σε ελάχιστο χρόνο, με σαφώς μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και διακριτά χαμηλότερο κόστος, ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ, που θα γίνει από την μια «σοσιαλιστικό» επαγγελματικό – θεσμικό καταφύγιο για τον δικαστικό επιμελητή  και συνάμα χρήσιμο «καπιταλιστικό» εργαλείο για την εξυπηρέτηση του κέρδους του κεφαλαίου .

Μόνο έτσι, εξασφαλίζεται η διατήρηση του θεσμικού μας ρόλου, κατά συνέπεια εξυπηρετούνται τα δημοκρατικά δικαιώματα των διαδίκων, μειώνεται το λειτουργικό μας  κόστος, ενώ παράλληλα αυξάνεται κατά πολύ, το μέσο εισόδημα των συναδέλφων, αλλά και η εργασιακή τους ασφάλεια.

Συσπειρωθείτε, στηρίξτε με  την ψήφο και την συμμετοχή σας την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ενάντια στην μελλοντική προλεταριοποίηση – ανεργία του κλάδου. Για να αγωνιστούμε ενάντια στα Μνημόνια και στην κυβέρνηση τους, το Δ.Ν.Τ και την Ε.Ε , μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Ας μη παρασυρθείτε ξανά από την ΠΡΟΣΥΔΕ, που όμως τούτη τη φορά ΑΤΕΝΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ με την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Ας βάλουμε επιτέλους τα δικά μας 3 Α κριτήρια αξιολόγησης για όσους μας ζητούν την ψήφο μας:

                                                                         ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ- ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ 

Ευχαριστώ για την υπομονή σας