Ιαν 23 2019

Άρχισαν τα όργανα!

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

Έφτασε ξανά ο καιρός, να γίνει «κυρίαρχη» για μια ακόμη φορά η «πλέμπα» του κλάδου μας. Κάθε τρία χρονάκια…οι «κλαδικοί σωτήρες» που διοικούν, δίνουν την άδεια στους ταπεινούς συναδέλφους τους, να εκφράσουν την γνώμη τους. Αρκεί η εκφρασθείσα άποψη να είναι ταυτόσημη με την δική τους. Μεγάλη προσπάθεια καταβάλλεται προκειμένου να ταυτιστούν οι απόψεις των «Σωτήρων» και της πλέμπας.

Επιστρατεύονται συνωστισμένοι δεκάδες «καλικάντζαροι – υποψήφιοι» στα ψηφοδέλτια των καθεστωτικών παρατάξεων, παντελώς αμέτοχοι στα κοινά (που θα συνεχίζουν να είναι απόντες, αμέσως μετά το πέρας της εκλογικής διαδικασίας) χρησιμοποιούμενοι την συγκεκριμένη στιγμή από το κλαδικό κατεστημένο για μια ακόμη φορά, προς εγκλωβισμό της ψήφου του… πόπολου. Υποψήφιος … στο ίδιο γραφείο συνεργάτης, … κουμπάρος, … φίλος,… κάποια υποχρέωση του παρελθόντος.

Τα μεγάλα γραφεία του κλάδου γίνονται δέλεαρ για διανομή επαγγελματικής ύλης. Υποσχέσεις, πιέσεις, ίντριγκες, συκοφαντίες αντιπάλων, σε μιαν ατέλειωτη εναλλαγή. Αυτή η κολόνια κρατάει χρόνια τώρα. Ιδεολογική ανυπαρξία, συνδικαλιστική ανεπάρκεια, πολιτική κατάπτωση, κλαδική ακινησία  στους Σωτήρες. Αμνησία στην πλέμπα!!!

Οι «Σωτήρες» ξέρουν καλά τι κάνουν! Έχουν στρατηγική: Να διαμορφώσουν ευνοϊκές συνθήκες σύμφωνα με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν! Το σχέδιο τους αλάνθαστο! Χάδια στα αυτιά της πλέμπας ένα δύο μήνες πριν την ημέρα της δήθεν κυριαρχίας της. Το αποτέλεσμα πια είναι γνωστό σε όλους, το βλέπουμε την ώρα της καταμέτρησης των ψήφων. Η διαμόρφωση διοικήσεων που μόνο όσους την ψήφισαν δεν εξυπηρετούν. Η συμφεροντολογική ψήφος της πλέμπας στην τελική, συγκροτεί ένα στρατό. Τον στρατό των συμφερόντων των ισχυρών. Οι ανίσχυροι με έλλειψη αξιοπρέπειας ανέκαθεν, έτσι διδάσκει η ιστορία, ήταν έρμαια των εχόντων. Ελάχιστες φορές κατάλαβαν την δύναμή τους και σήκωσαν ανάστημα. Τις λίγες εκείνες στιγμές δημιούργησαν έπη!!!

Επί προσωπικού είμαι αλληλέγγυος με τους «προλετάριους» δικαστικούς επιμελητές που σβαρνίζονται κάθε μέρα στους δρόμους του μεροκάματου για να επιβιώσουν. Που η ΑΑΔΕ και ο ΕΦΚΑ βάζει χέρι στην τσέπη τους, που μένουν απλήρωτοι από τους μπαταξήδες δικηγόρους, που τους εκμεταλλεύονται ασύστολα οι «…όπουλοι», που για να ζήσουν τους βάζουν να προσκυνήσουν, που δεν έχουν πρόσβαση σε καμιά πηγή ύλης…όμως δεν τους   λυπάμαι, όταν αντί να υιοθετήσουν την πρόταση της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για συνεργατικό οργανισμό και να ζήσουμε όλοι πλουσιοπάροχα, γονατίζουν στους οικονομικά ισχυρούς μπας και γλύψουν κανένα κόκαλο.

Στην προσπάθεια μας να συγκροτήσουμε ένα αξιόμαχο αγωνιστικό ψηφοδέλτιο, απευθυνθήκαμε σε αρκετούς συναδέλφους τους οποίους εκτιμούσαμε. Τελικά όπως ήταν αναμενόμενο το ψηφοδέλτιο μας αποτελείται από αγωνιστές του κλάδου που αν τους επιτρέψουν οι ψηφοφόροι μπορούν να διοικήσουν τον κλάδο και να τον οδηγήσουν σε νικηφόρα μονοπάτια. Για την επιβίωση όλων μας!

Όποιος και να εκλεγεί από τους υποψηφίους της παράταξής μας μπορεί να σταθεί στο Δ.Σ. του Συλλόγου και την Ομοσπονδία. Όμως είναι νομίζω αναγκαίο να αναφέρω τι συναντήσαμε στον δρόμο της συγκρότησης του ψηφοδελτίου μας. Άλλος μας είπε φοβάται μήπως χάσει τους πελάτες του, άλλος ότι θα σταματήσουν να του στέλνουν δουλειά οι …όπουλοι, άλλος θέλει να είναι με τον πρώτο για να έχει υποστήριξη αν του τύχει καμιά μήνυση, άλλος φοβόταν για την ζωή του!!!

Έλεος ρε παιδιά! Μα εμείς δεν ζούμε γονατιστοί.

Τον Μάρτη θα είμαστε εκεί …περιμένοντας να σηκώσετε ανάστημα! Να πείτε έστω και για μια φορά ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!ή «Θα την αλλάξουμε την ζωή !»  

 Θα είμαστε για μια ακόμη φορά εκεί!

2 σχόλια για το “Άρχισαν τα όργανα!”

  1. Ξένη Κεσίνη έγραψε:

    Ας αναρωτηθούν οι συνάδελφοι: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συμβαίνει; Η αδιαφορία, η αβουλία και η δειλία είναι παρασιτισμός δεν είναι ζωή.
    Είμαι υποψήφια με τη ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ γιατί σ’ αυτό το χώρο παλεύουμε για να έχουμε καλύτερη συλλογική ζωή.
    Σε όσους συναδέλφους κλαψουρίζουν, βρίζουν κι αγανακτούν ζητώ να μου δώσουν λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε.

  2. ΕΛΙΖΑ ΤΡΙΓΙΑΡ έγραψε:

    Πρέπει κάποια στιγμή να αναλογιστεί ο κάθε συνάδελφος το μερίδιο ευθύνης του. Όταν δεν έρχεσαι στις Γενικές Συνελεύσεις, όταν δεν ψηφίζεις, όταν γενικά δεν συμμετέχεις στα κοινά του Κλάδου τότε η ευθύνη για την ανύπαρκτη και αναποτελεσματική διοίκηση του Κλάδου είναι αποκλειστικά δική σου. Πρέπει ο καθένας μας να βοηθήσει τον κλάδο να πάει μπροστά και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την εκλογική τιμωρία όλων αυτών που τον έφεραν στο χείλος του γκρεμού!
    Είμαι υποψήφια με την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ για να παλέψουμε μαζί για την ευημερία και σωτηρία του Κλάδου μας.
    Ας βάλουμε όλοι μαζί ένα τέλος στο παλιό και ας δώσουμε μια ευκαιρία στο καινούργιο.

Άσε ένα σχόλιο