Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

Επιτέλους για κάτι διαφορετικό…

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς βαθιάς κρίσης, όπου τα εργαζόμενα νοικοκυριά αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις της καθημερινότητας. Η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τους θεσμούς έχει αποδειχθεί καταστροφική για τους άνεργους, τους ημιαπασχολούμενους, τους επισφαλώς εργαζόμενους και τους αδήλωτους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία που βρίσκεται εκτός εργασίας και εκπαίδευσης, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τόσους άλλους.

Παρά τους πρόσκαιρους πολιτικούς πανηγυρισμούς για το «ξεπέρασμα της κρίσης» από «ιθύνοντες» όπως ο Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ, στις 5 Σεπτέμβρη 2018, η Ντανιέλ Νουί, επικεφαλής του τμήματος επιτήρησης τραπεζών της ΕΚΤ, δήλωσε: «Είμαστε βέβαιοι ότι θα έχουμε μια νέα κρίση. Αγνοούμε όμως πότε και για ποιον ακριβώς λόγο θα ξεσπάσει». Τα ίδια περίπου είπε κι ο Σκοτ Φράιντχαϊμ, Ν^ο 2 της Lehman Brothers όταν αυτή κατέρρευσε πριν από δέκα χρόνια: «Nα μην επαναλάβουμε τα λάθη του 2008 ενώ ετοιμαζόμαστε για την επόμενη κρίση που θα έρθει σίγουρα ακόμα κι αν δεν είναι ακριβώς όπως αυτή του 2008». Τόσο οι τραπεζίτες όσο και οι ρυθμιστικές αρχές λοιπόν θεωρούν την έλευση μιας επόμενης κρίσης συγκρίσιμης σε μέγεθος με αυτή του 2008 αναπόφευκτη.

Επόμενο είναι λοιπόν ότι σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος και ο κλάδος μας, είτε έμμεσα (ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να αναζητήσει τη νομική προστασία που δικαιούται), είτε άμεσα (λ.χ. αύξηση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών, μείωση των αμοιβών μας, μείωση της επαγγελματικής μας ύλης ύστερα από τις τελευταίες τροποποιήσεις του Κ.Πολ.Δ. κ.λπ.). Αν προσθέσουμε σε αυτό το πλαίσιο το γεγονός της συσσώρευσης όσης ύλης έχει απομείνει σε ελάχιστες εταιρίες δικαστικών επιμελητών, καθώς και την τάση που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα που θέλει να μας καταργήσει τελείως ως κλάδο (βλ. ηλεκτρονικές επιδόσεις, αυτοματοποιημένες κατασχέσεις από Υπουργείο Οικονομικών, ιδιωτικοποίηση του δικαίου είσπραξης οφειλών κ.α.), το αποτέλεσμα που παίρνουμε είναι με αρνητικό πρόσημο για τον μαχόμενο δικαστικό επιμελητή.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, θα πρέπει να αναλογιστούμε όλοι μας, τι έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις του κλάδου μας. Οι πράξεις τους είχαν ως αποτέλεσμα να τεθεί κάποιο ανάχωμα στις επιθέσεις αυτές; Ή μήπως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις παρατηρήσαμε ότι οι πράξεις τους όχι μόνο δεν απέτρεψαν αλλά βοήθησαν μάλιστα να φτάσουμε στην σημερινή κατάσταση (αστικές εταιρίες, μείωση αμοιβών με την κατάργηση του ΦΕΚ, κάλυψη συναδέλφων με παραβατική συμπεριφορά – μειοδοτών, εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, παρακώλυση της εφαρμογής των ευνοϊκών για την πλειοψηφία των συναδέλφων, διατάξεων – αρθρ. 51 και 139,  κ.α.);

Στην, ιστορικής ευκαιρίας, νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συστήθηκε την τελευταία χρονιά για την τροποποίηση διατάξεων του Κ.Πολ.Δ. και του Κώδικά μας, οι προτάσεις που εκφράστηκαν από τον επικεφαλής της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, καθώς και από τον υποψήφιο πρόεδρο της ΠΡΟΣΥΔΕ, ήταν στην κατεύθυνση προάσπισης των συμφερόντων της πλειοψηφίας των συναδέλφων μας ή ήταν στην κατεύθυνση προάσπισης των συμφερόντων των μεγάλων γραφείων δικαστικών επιμελητών  και των τραπεζικών ιδρυμάτων;

Τα επόμενα βήματα είναι να σκεφτούμε πως φανταζόμαστε τον δικαστικό επιμελητή της επόμενης ημέρας και πως θα τον φτάσουμε εκεί. Είναι δεδομένο πια ότι για να επιβιώσουμε πρέπει να δράσουμε όλοι μας και να μετατρέψουμε τον κλάδο με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε αυτός να είναι θωρακισμένος από εξωτερικές και εσωτερικές απειλές.

Φανταζόμαστε λοιπόν τον κάθε δικαστικό επιμελητή να έχει δουλειά, να είναι οικονομικά ανεξάρτητος, να χαίρει αξιοπρέπειας και να ευημερεί σε όλες τις πτυχές της ζωής του. Φανταζόμαστε έναν δικαστικό επιμελητή με ενισχυμένο τον δημόσιο χαρακτήρα του, όπου οι πράξεις του δεν θα εξαρτώνται από τις πιέσεις των πελατών του, όπου η αμοιβή του θα είναι εγγυημένη, όπου θα δρα δεοντολογικά απέναντι στον συνάδελφό του και στον πολίτη, όπου θα είναι μαζί με την κοινωνία και όχι απέναντί της, όπου η ασφάλεια, η παιδεία, η ευδαιμονία και ο ελεύθερος χρόνος θα θεωρούνται δεδομένα στη ζωή του.

Όλα αυτά μπορούμε να τα πετύχουμε αν αλλάξουμε θεσμικά την υπάρχουσα κατάσταση και τα μεμονωμένα γραφεία δώσουν τη θέση τους στο Σώμα των δικαστικών επιμελητών ή σε αυτό που ονομάζουμε εμείς οι συνάδελφοι της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης Συνεργατικό Οργανισμό. Σε ένα τέτοιο θεσμικό πλαίσιο  η εισερχόμενη δουλειά θα μοιράζεται ισομερώς σε όλους τους συναδέλφους, οι τράπεζες και όλες οι άλλες μεγάλες πηγές, άμεσα θα υποχρεωθούν να χρησιμοποιήσουν το σύνολο των δικαστικών επιμελητών και όχι μόνο συγκεκριμένα γραφεία. Οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις, στο συγκεκριμένο πλαίσιο, δεν θα αποτελούν αιτία απώλειας του ύπνου του συναδέλφου. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η αποσύνδεση των υπηρεσιών του από την στενή πελατειακή σχέση με τον εντολέα του και η σχέση αυτή μετατρέπεται από σχέση πελάτη – εμπόρου σε σχέση εντολέα – θεσμού. Η απλήρωτη επίδοση και η εν γένει εργασία δεν θα υπάρχουν στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, αφού η προείσπραξη των αμοιβών μας θα είναι επιβεβλημένη στην πράξη. Τότε η μειοδοσία θα είναι μία λέξη που θα την έχουμε βάλει στο χρονοντούλαπο της κλαδικής μας ιστορίας, μιας και οι λόγοι που οδηγούν σήμερα κάποιον “συνάδελφό” μας να μειοδοτήσει, απλά δεν θα υπάρχουν, ο ανταγωνισμός μεταξύ των συναδέλφων θα εξαφανιστεί.

Ο συνάδελφος, σε ένα τέτοιο εργασιακό πλαίσιο, θα μπορεί να ξεφύγει από τα άγχη της καθημερινότητας και θα έχει, επιτέλους, τον ελεύθερο χρόνο που χρειάζεται κάθε άνθρωπος για να ζήσει, αφιερώνοντάς τον σε άλλες δραστηριότητες, δηλαδή να “εργάζεται για να ζει και όχι να ζει για να εργάζεται”.

Καταλαβαίνει κανείς ότι στο παραπάνω πλαίσιο η θωράκιση των συναδέλφων από την πλειοψηφία των σημερινών προβλημάτων θα είναι δεδομένη. Καταλαβαίνει επίσης κάποιος ότι η διεκδίκηση πάγιων αιτημάτων μας, όπως είναι η διεκδίκηση νέας ύλης, η ελάφρυνση των φορολογικών υποχρεώσεων κ.α., θα αποκτήσει νέα δυναμική.

Προς ενίσχυση αυτής της δυναμικής υπάρχει και η πρόταση της Ριζοσπαστικής Παρέμβασης για την τροποποίηση των συνδικαλιστικών μας φορέων. Για το σκοπό αυτό, αλλά και για την επίτευξη μεγαλύτερης συμμετοχής σε αυτούς από τους συναδέλφους, ο αριθμός των συλλόγων πανελλαδικά πρέπει να αυξηθεί.  Ο σημερινός τρόπος λειτουργίας τους πρέπει να αλλάξει και να αποκτήσουν έναν πραγματικό και αμιγώς συνδικαλιστικό ρόλο. Σήμερα οι σύλλογοί μας περιορίζονται στο να διεκπεραιώνουν τα γραφειοκρατικά ζητήματα των συναδέλφων. Αυτά θα πρέπει να διαχωριστούν από τους συλλόγους και να διεκπεραιώνονται από ένα άλλο όργανο (Πανελλήνιο Επιμελητήριο Δικαστικών Επιμελητών) στην αρμοδιότητα του οποίου θα ανήκει το μέρος των γραφειοκρατικών αρμοδιοτήτων του αρ. 117 του 2318/95 για όλη τη χώρα, ενδεικτικά: η έκδοση ταυτοτήτων, οι μεταθέσεις, ο διαγωνισμός για την πλήρωση κενών οργανικών θέσεων, η έκδοση πιστοποιητικών, ο πειθαρχικός έλεγχος κ.α.. Στους συλλόγους και την ομοσπονδία θα μείνει το αμιγώς συνδικαλιστικό κομμάτι που σκοπό θα έχει την οργάνωση, υπεράσπιση και αγωνιστική διεκδίκηση των κλαδικών αιτημάτων.

Θεωρούμε ότι άμεσα αιτήματα του κλάδου σήμερα είναι:

• Η άμεση δυνατότητα σύνταξης διαπιστωτικών πράξεων
• Η διακίνηση απάντων των δικογράφων (εξωτερικού, τα κατ’ έγκληση ποινικά, καταλογιστικών πράξεων, αναγκαστικών μέτρων διοικητικών δικαστηρίων, ηλεκτρονικών κ.α.)
• Η σύνταξη πρακτικών εξωδικαστικού συμβιβασμού
• Η διαμεσολάβηση
• Η υλοποίηση του άρθρου 51 με την τροποποίησή του και την απλοποίηση της εφαρμογής του με απλή πλειοψηφία της Γενικής Συνέλευσης (και με την συμμετοχή ολόκληρης της ύλης σε αυτό), προβλέποντας και ποσοστό παρακράτησης τουλάχιστον 60% της καθαρής αμοιβής για τις ηλεκτρονικές επιδόσεις που έρχονται, όπως η Ριζοσπαστική Παρέμβαση πρότεινε στην νομοπαρασκευαστική επιτροπή
• Η εφαρμογή της παρ. 2 του αρ. 139 του Κώδικά μας για την αναδιανομή της ύλης που προέρχεται από μεγάλες πηγές
• Η προείσπραξη των αμοιβών μας σε αληθινό και πραγματικό χρόνο
• Η κατάργηση της διάταξης που αναγνώρισε την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών θεσμικό συνομιλητή στη διαδικασία καθορισμού τους
•  Επαναφορά του παλιού τρόπου υπολογισμού των αμοιβών μας
• Η αλλαγή του τρόπου πληρωμής όσων εργάζονται ΚΕΔΕ με την επιστροφή στον παλιό τρόπο (μέσω Δ.Ο.Υ.)
• Η δυνατότητα άμεσης είσπραξης χρημάτων από οφειλές πολιτών προς το δημόσιο (απόπειρες εκτέλεσης όπως στην κοινή διαδικασία)
• Η διεκδίκηση ολόκληρης της αναγκαστικής διαδικασίας του Δημοσίου (από την κοινοποίηση στον οφειλέτη της βεβαίωσης οφειλής, μέχρι και την ολοκλήρωση του πλειστηριασμού) να πραγματοποιείται από τον δικαστικό επιμελητή (ακόμα και η επιβολή της ηλεκτρονικής κατάσχεσης λόγω αρμοδιότητας)
• Η χορήγηση της αρμοδιότητας πραγματοποίησης των πλειστηριασμών του Δημοσίου αλλά και των κινητών πραγμάτων
• Η επιβολή της ηλεκτρονικής κατάσχεσης εις χείρας τρίτου του ΚΕΔΕ, να επιβάλλεται από τον δικαστικό επιμελητή
• Η μετατροπή των εκθέσεων των δικαστικών επιμελητών από φορολογικό στοιχείο, σε αποκλειστικό φορολογικό στοιχείο (για να εμποδιστεί η μειοδοσία, να μπορεί να γίνεται εύκολα έλεγχος από την επιτροπή ελέγχου και να μην γράφονται άλλα ποσά στις εκθέσεις και άλλα στα τιμολόγια)
• Η πολιτεία θα πρέπει να μας φορολογεί με την είσπραξη και όχι με την ολοκλήρωση της παροχής
• Η εξαίρεση των υπηρεσιών μας από το καθεστώς ΦΠΑ (για να είναι πιο προσιτή η πρόσβαση στην νομική προστασία  από πολίτες)
• Η θεσμική κατοχύρωση της διέλευσης του δικαστικού επιμελητή στον δακτύλιο
• Ο ορισμός του δικαστικού επιμελητή ως αντιπροσώπου της δικαστικής αρχής
• Η τροποποίηση των πειθαρχικών ποινών (αυστηροποίηση) με σκοπό την καταπολέμηση του φαινομένου της μειοδοσίας
• Η πλήρης σύνταξη στον δικαστικό επιμελητή με 35 χρόνια υπηρεσίας
• Η δυνατότητα άμεσης διόρθωσης λάθους σε έγγραφο δικαστικού επιμελητή από τον ίδιο
• Η ειδική δωσιδικία για τον δικαστικό επιμελητή

Για την πρόσκαιρη αντιμετώπιση της κλαδικής κρίσης προτείνουμε:

• Την άμεση δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης στον Σύλλογο (για την ενίσχυση των έντονα πληγέντων συναδέλφων από την κρίση)
• Την άμεση δημιουργία τράπεζας επαγγελματικής ύλης (προερχόμενης από τραπεζικά ιδρύματα, ασφαλιστικές, δημόσιο, ΚΕΑΟ, τοπική αυτοδιοίκηση, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, αλληλέγγυους συναδέλφους) και τη διανομή της σε συναδέλφους με οικονομική αδυναμία
• Την ίση διανομή της ύλης του δημοσίου και των Ν.Π.Δ.Δ. σε όλους όσοι το αιτηθούν

Χρόνια τώρα διαπιστώνουμε τον εμπαιγμό από τις δυνάμεις της πλειοψηφίας στα κλαδικά μας όργανα. Όλα αυτά τα χρόνια είχαν την ευκαιρία να αποδείξουν τις προθέσεις τους.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτόκλητοι σωτήρες δεν υπάρχουν και ότι χρειάζεται η συμμετοχή όλων στην προσπάθεια για καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας μας.  Απέναντι λοιπόν σε αυτά που μας επέβαλαν και σε όσα ακόμα θα βρούμε μπροστά μας με αφορμή τις κλαδικές μας εκλογές, η Ριζοσπαστική Παρέμβαση καλεί όλους τους συναδέλφους σε συνεχή διάλογο και συντονισμό για όλα τα ζητήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε και κάτι άλλο. Ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε και το διαφορετικό…

Ήρθε η ώρα να ψηφίσετε Ριζοσπαστική Παρέμβαση