Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

Ο εξαίρετος φίλος και συνάδελφος Νίκος Αντωνίου, επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΠΡΟΣΥΔΕ για τον σύλλογο της Αθήνας, στις επερχόμενες αρχαιρεσίες, έγραψε ένα κείμενο σχετικό με την νομοπαρασκευαστική επιτροπή  η οποία είχε ως αντικείμενο την τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών και της συναφούς δευτερογενούς νομοθεσίας σχετικά: α) με τις ηλεκτρονικές επιδόσεις εγγράφων στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, β) με την εναρμόνιση του Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών με τις σύγχρονες εξελίξεις και γ) με τη δημιουργία ιστοχώρου δημοσιεύσεων υπό την εποπτεία της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας.

Από τα γραφόμενά του συνάγεται το συμπέρασμα πως  η συμμετοχή του τελικά ήταν εκείνη μέσω της οποίας ο κλάδος θα καταφέρει να σταθεί όρθιος …αν σταθεί. Χωρίς φυσικά να θέλω να υποτιμήσω την προσφορά του, αλλά και να του μειώσω την έπαρση, θέλω να κάνω ορισμένες επισημάνσεις…ας πούμε διαδικαστικές.

Στην συγκεκριμένη επιτροπή, μαζί με την κ. Καραγεωργιάδου ήταν διορισμένος και επιλεγμένος από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και όχι εκλεγμένος από την Ομοσπονδία μας, όπως είμαστε ο πρόεδρος  Γ. Μήτσης και ο υπογράφων, που όμως ουδόλως αναφερόμαστε το κείμενό  του.

Δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι ο φίλος Νίκος Αντωνίου κατέθεσε από την αρχή ένα συνολικό κείμενο για τον κώδικά μας  πάνω στο οποίο δουλέψαμε (το οποίο σαφώς για να φτιαχτεί ήθελε κόπο, σκέψη και χρόνο).

Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι η συμμετοχή των υπολοίπων εκλεγμένων συναδέλφων στην επιτροπή ήταν περιττή. Εξάλλου κάτι τέτοιο αποδεικνύεται από το τελικό σχέδιο που θα κατατεθεί…αν κατατεθεί, αλλά και από τα πρακτικά των συνεδριάσεων.

Σε κάθε περίπτωση το σχέδιο του Νίκου Αντωνίου αφορούσε τροποποιήσεις οι οποίες  κυρίως είχαν να κάνουν με διαδικαστικά ζητήματα π.χ. διορισμού, προσόντων, εξετάσεων κλπ και όχι σε ζητήματα ουσίας όπως πειθαρχικά, άρθρο 51, άρθρο 139, αρχαιρεσιών κλπ. Ήταν όμως πράγματι βοηθητικό της προσπάθειάς μας, αφού ήταν μαζεμένα από την μία τα άρθρα του παλιού κώδικά και από την άλλη οι προτάσεις της ΟΔΕΕ όπως κατά καιρούς είχαν κατατεθεί στο Υπουργείο διαχρονικά, πλην όμως και αυτές χρονικά παρωχημένες.

Φυσικά δεν θα υπεραμυνθώ της παρουσίας του Γ. Μήτση με τον οποίο έχουμε μεγάλες ιδεολογικές και συνδικαλιστικές διαφορές, σε σχέση με τον τρόπο που ο καθένας μας βλέπει την ανάπτυξη του κλάδου, παρότι η παρουσία του ήταν συνεχής. Κατέθεσε δε προτάσεις,  αρκετές εκ των  οποίων με έβρισκαν αντίθετο.

Στην δικιά μου παρουσία θα αναφερθώ. Η οποία απουσιάζει από το κείμενο του Νίκου. Πριν όμως, θα τονίσω ορισμένες διαφωνίες μας. Ο Νίκος Αντωνίου λοιπόν, ήταν αντίθετος με την υλοποίηση του άρθρου 51 και πάλευε (με νύχια και με δόντια στα πλαίσια της ευπρέπειας που τον διακρίνει) για την κατάργησή του. Τελικά κάτω από πίεση, επαναπροσδιόρισε την θέση του. Επίσης θεωρούσε αντισυνταγματικό το άρθρο 139 το οποίο επίσης ήθελε να καταργηθεί.

Για την ιστορία το άρθρο 51 αφορά στο διανεμητικό λογαριασμό, και το 139 στην σχετική ισοκατανομή της ύλης των τραπεζών και του ΚΕΔΕ.

Η λογική της συμμετοχής μου στην επιτροπή, ήταν εξ αρχής συγκεκριμένη. Να βελτιωθεί το καταστατικός μας χάρτης έτσι, ώστε να μπορέσει να γίνει εργαλείο που θα βοηθήσει στην επιβίωση όλων μας. Να καταθέσουμε ένα κείμενο, το οποίο ανεξάρτητα από την πολιτική τύχη του , θα έγραφε κλαδική ιστορία! Δεν με ενδιέφερε ποιος θα χάσει και ποιος θα κερδίσει, αδιαφορούσα ποιος θα εισέπραττε τα εύσημα.

Απ’ ότι φάνηκε όμως δεν ίσχυε το ίδιο για όλους (!?) Τέλος πάντων, ακόμη και αυτό είναι επουσιώδες, γιατί τελικά πολλές θετικές προτάσεις που κατατέθηκαν από την μεριά μου και φυσικά ήταν συνολικές επεξεργασίες της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ  έπεισαν και τους επιστήμονες και τους συναδέλφους που συμμετείχαν στην επιτροπή, ψηφίστηκαν, και τελικά θα αποτελέσουν μέρος του συνολικού κειμένου που θα κατατεθεί. Χάρη σε αυτές, ο κλάδος θα γίνει πιο αλληλέγγυος, πιο δημοκρατικός, πιο περιφρουρημένος!!! Αν γίνει τελικά νόμος του Κράτους.

Φυσικά εδώ πρέπει να τονίσω ότι η συμφωνία μου  ήταν δεδομένη σε όλα τα κλαδικά ζητήματα που είχε αποφασίσει η ολομέλεια της Ομοσπονδίας μας  π.χ. ως προς την ύλη κ.α. που δεν χρειάζεται καν να αναφερθώ σε αυτά μιας και είναι ήδη γνωστά.

Επίσης είναι βέβαιο, ότι αν τελικά οι προτάσεις μου  αυτές δεν ψηφίζονταν από όλους τους συναδέλφους που συμμετείχαν στην επιτροπή, ίσως να μην είχαν τύχη.

Είμαστε σαν παράταξη περήφανοι για αυτή την εξέλιξη!

Για να δούμε σε δύο γραμμές τι αλλάζει με τις προτάσεις μας στα σημαντικά:

• Ο δικαστικός επιμελητής αν κάνει ένα λάθος σε έκθεσή του, θα μπορεί να την αλλάξει μόνος του οίκοθεν με αυτοτελές δικό του έγγραφο, χωρίς παρέμβαση δικαστηρίου.
• Το άρθρο 51 θα απαιτεί πλέον απλή πλειοψηφία Γενικής Συνέλευσης ενώ η ίδια θα καθορίζει τα ποσοστά παρακράτησης ανά πηγή (όχι μεγαλύτερα του 50% της καθαρής αμοιβής – αποφορολογημένα, έτσι που να συμφέρει τους πάντες η παρακράτηση και εκείνους που έχουν πολύ δουλειά και εκείνους που έχουν λίγη). Στο άρθρο 51 θα εντάσσεται πλέον όλη η επαγγελματική μας ύλη). Ιδού τώρα πεδίο δόξης λαμπρό για όλες τις παρατάξεις.
• Το άρθρο 139 είναι ισχυρό και θα ισχύει αν θέλει ο κλάδος να το εφαρμόσει.
• Η μειοδοσία και ο αθέμιτος ανταγωνισμός θα επιφέρει την ποινή της οριστικής παύσης.
• Ιδρύεται Ειδική Επιτροπή Ελέγχου νομιμότητας μέσα στην ΟΔΕΕ με στόχο των εσωτερικό έλεγχο όλων των συναδέλφων η οποία θα εκλέγεται στις αρχαιρεσίες και θα διενεργεί ελέγχους (δειγματοληπτικούς και τακτικούς παρουσία δικαστικού λειτουργού)
• Αλλάζει ο τρόπος των αρχαιρεσιών προς το δημοκρατικότερο. Στο μέλλον θα μπορεί να θεωρείται συνδυασμός και η ομάδα εκείνη που δεν θα έχει υποψήφιο πρόεδρο, ενώ θα αρκεί να έχει υποψηφίους ίσους με το 50+1 των μελών του Δ.Σ. και όχι ίσους προς τα μέλη του Δ.Σ.  (για την Αθήνα 7 υποψηφίους, έτσι γίνεται ευκολότερη η συμμετοχή μειοψηφικών τάσεων στις αρχαιρεσίες). Οι κάλπες θα είναι 5 και όχι 2 όπως ισχύει τώρα. Δηλαδή χωριστά οι πρόεδροι, χωριστά οι Σύμβουλοι, χωριστά οι Αντιπρόσωποι, χωριστά τα μέλη της Επιτροπής Ελέγχου, και χωριστά τα μέλη της Ελεγκτικής Επιτροπής ( έτσι που ο ψηφοφόρος να μπορεί να ψηφίζει αν θέλει πρόεδρο από άλλο συνδυασμό, σύμβουλο ή αντιπρόσωπο από άλλο, κ.ο.κ. και να μην εγκλωβίζεται η ψήφος του αν  θέλει ένα σύμβουλο, αλλά δεν θέλει τον πρόεδρο,  όπως ισχύει σήμερα).

Επικουρικά να αναφέρω ότι για τις ηλεκτρονικές επιδόσεις έδωσα πραγματική μάχη για να έχει την διατύπωση που έχει το άρθρο 122α του Κ. Πολ. Δ. (δεν έχει πλέον νόημα να αναφέρω τι ειπώθηκε   από τον κάθε ένα) αλλά και για να περιφρουρήσω όσο μπορούσα την φυσική επίδοση και φυσικά την προείσπραξή της. Όμως για να τα πούμε όλα με το όνομά τους και οι υπόλοιποι συνάδελφοι της επιτροπής με συνέδραμαν σε αυτό με τις τοποθετήσεις τους.

Θέλω να τονίσω ότι η πρότασή μου  για παρακράτηση 80 % στην αμοιβή των ηλεκτρονικών επιδόσεων (υπέρ όλων) , στην λογική ότι οι μεγάλες πηγές θα δίνουν τις ηλεκτρονικές επιδόσεις τους μαζικά σε επιλεγμένα γραφεία συναδέλφων, βρήκε σθεναρή αντίσταση από τον κ. Αντωνίου, την κ. Καραγεωργιάδου που ήταν κάθετα αντίθετοι.

Αλλά και ο κ. Μήτσης  που έπιασε το γαϊτανάκι της πρότασής μου, έριξε το συγκεκριμένο ποσοστό παρακράτησης με την δική του πρόταση  στο 40%. Επέμενα η συγκεκριμένη διάταξη (της παρακράτησης) να μπει στο Προεδρικό Διάταγμα όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε κατορθωτό, και τελικά ούτε και στον Κώδικά μας μπήκε σχετική διάταξη πέραν της γενικότερης αναφοράς  στο άρθρο 51.

Ας κρατήσουμε το γεγονός, ότι η αλλαγή του Κώδικά μας είναι στη σωστή κατεύθυνση. Αν γίνει νόμος θα βοηθήσει τον κλάδο. Δεν χρειάζεται να βγάλουμε τα σπαθιά και να μονομαχήσουμε εν όψη των αρχαιρεσιών για το ποιος έκανε το καλύτερο. Να κρατήσουμε την ουσία. Όλοι, στα μέτρα των δυνατοτήτων του ο κάθε ένας έβαλε το λιθαράκι του. Αν τελικά ο κώδικάς μας έχει θετικό πρόσημο, ας πούμε ένα μπράβο σε όλους μας!!! διορισμένους και εκλεγμένους.

Επειδή πρέπει να λέμε τις αλήθειες. Όχι όπως μας συμφέρουν αλλά όπως είναι.