Του Γιάννη Χαλκιαδάκη
Ξέρετε κάτι; Δεν με νοιάζει πλέον καθόλου αν ψηφίσετε την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, αν ψηφίσετε εμένα, αν τελικά εκπροσωπηθούμε σαν παράταξη στο Δ.Σ. ή στην ΟΔΕΕ. Στο τέλος τέλος αν δεν δυναμώσουμε εσείς θα χάσετε! Θεωρώ πια ότι ο κλάδος βουλιάζει και ελάχιστοι από εσάς που κρατάτε το μαχαίρι και το πεπόνι (δηλαδή έχετε την δύναμη της ψήφου) νοιάζεστε για αυτόν. Απόδειξη για αυτό, αποτελεί ότι για πρώτη φορά στα τελευταία 30 χρόνια, εκλογική γενική συνέλευση δεν πραγματοποιείται λόγω έλλειψης απαρτίας (!?). Αλλά την επομένη με εξαιρετικά μειωμένη απαρτία.
Από την άλλη σκέφτομαι, τι σόι συνάδελφος είναι και πόσο μυαλό μπορεί να έχει εκείνος που ψηφίζει και στηρίζει την ΣΥΜΜΑΧΙΑ, αν δεν έχει συγκεκριμένο συμφέρον, όταν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά δεν καταφέρνουν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό συναδέλφων για να πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση. (Φανταστείτε πως για την επίτευξη απαρτίας χρειάζονται 250 περίπου συνάδελφοι, την ίδια στιγμή που οι υποψήφιοι που έχει στο ψηφοδέλτιο της η εν λόγω παράταξη είναι περίπου 50! Αν υποθέσουμε πως ο κάθε υποψήφιος ΣΥΜΜΑΧΟΣ έχει από 4 επιρροές, νατην η πολυπόθητη απαρτία). Εδώ μια απλή Γ/Σ δεν μπορούν να κάνουν, θα λύσουν προβλήματα και θα διεκδικήσουν κλαδικές λύσεις? Απλή λογική!
Τα παραπάνω, δεν απαλλάσσουν των ευθυνών την παράταξη της ΠΡΟΣΥΔΕ, μια εξίσου “μεγάλη ομάδα”, με επιρροή σε πολλούς συναδέλφους ακόμη. Η οποία βέβαια δεν διοικεί πια, έχει όμως δείξει καθαρά το πρόσωπό της στο παρελθόν (αλλά και στην πρόσφατη νομοπαρασκευαστική επιτροπή π.χ. η θέση της για το αρθρο 51 και 139 κ.α). Ας εμφανίζεται σήμερα μετανιωμένη για τις αμαρτίες του παρελθόντος της. Ίσως φυσικά να είναι, και την αδικώ.
Πάντως είναι πανθομολογούμενο ότι τέτοια συλλογική συνδικαλιστική κατάπτωση δεν υπήρξε ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια!
Αν συνυπολογίσουμε τώρα ότι το ψηφοδέλτιο της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ εμφορείται όπως ισχυρίζεται στο πρόγραμμα της , από “τις ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ της μακραίωνης ιστορίας του ΈΘΝΟΥΣ” τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σοβαρά ανατριχιαστικά. Στην λίστα της παράταξης που έχει την διοίκηση του κλάδου δεν υπάρχει καμιά ομοιογένεια, παρελαύνουν ακόμη και οι πιο συντηρητικές δυνάμεις του κλάδου.
Φυσικά έχουν κάθε δικαίωμα οι άνθρωποι να ζητούν την ψήφο σας. Δεν έχουν όμως δικαίωμα να μιλούν για δημοκρατικές συλλογικές λειτουργίες (που στην πράξη καταργούν) γιατί τότε προκαλούν.
Ναι! με προκαλούν. Δεν τους ανέχομαι πλέον! Κανένα δεν ανέχομαι πλέον! Ούτε εκείνους που με ψηφίζουν προσδοκώντας κάτι προσωπικό, αν υπάρχουν τέτοιοι.
Δεν μπορώ να βλέπω πια να κλέβουν το μεροκάματό μου! Να χάνω πελάτες επειδή διατηρώ την αξιοπρέπεια μου! Να ελέγχουν όλες τις πηγές! Να με υποβαθμίζουν διαρκώς! Να κάνουν πως ενδιαφέρονται για το κοινό καλό! Δεν τους αντέχω πια να με κοροϊδεύουν!
Δεν τους αντέχω επειδή εγώ ΞΕΡΩ! Ήμουν πάντα εκεί τα τελευταία 25 χρόνια! Γιατί μιας και το συζητώ ( κι ας περιαυτολογήσω λίγο,δεν είναι κακό) αν δεν ήμουν την τελευταία 15 ετία στην Εκτελεστική Γραμματεία της Ομοσπονδίας, κι αν η παράταξή μου η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ δεν είχε κάνει του κόσμου τις επεξεργασίες και φυσικά προτάσεις στα κλαδικά θέματα, ίσως τώρα τα πράγματα να είχαν φτάσει στο μη παρέκει. Ίσως να μην υπήρχε κλαδική ανάσα. Ίσως να μην μιλάγαμε τώρα. Ίσως να είχαμε τελειώσει ως επιμελητές, ως κλάδος κυρίες και κύριοι!
Ρωτήστε τους αντιπάλους μας για του λόγου το αληθές!!! Αν έχουν κότσια ας με διαψεύσουν, αλλά μπροστά μου. Κατάμουτρα. Γιατί ναι! Ότι θετικό υπήρξε την τελευταία 15 ετία στον κλάδο πρότασή μου – μας ήταν. Από μας την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ εκπορεύτηκε αρχικά. Όχι πως δεν έβαλαν πλάτη κι άλλοι, αλίμονο.
Αδιαφορώ αν ψηφίσετε την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, αν ψηφίσετε εμένα, αν τελικά εκπροσωπηθούμε σαν παράταξη στο Δ.Σ. ή στην ΟΔΕΕ. Όμως θα έχω την συνείδησή μου ήσυχη! Θα τα έχω φωνάξει! Θα σας τα έχω πει χύμα, γιατί έτσι πρέπει.
Η παράταξη που διοικεί τον κλάδο δεν είναι παράταξη με αρχές, ας ισχυρίζεται στα φυλλάδια της κάτι τέτοιο. Γιατί κυρίες και κύριοι, τι αρχές μπορεί να έχει μια παράταξη που δέχεται στους κόλπους της διάφορους γυρολόγους συνδικαλίζοντες αριβίστες που πέρασαν από όλες ή τις περισσότερες συνδικαλιστικές ομάδες του κλάδου, και τώρα βρήκαν απάγκιο στην ΕΘΝΙΚΗ αγκαλιά της ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ? Μόνο και μόνο για 5-10 ψήφους?
Φάνηκε και στην παρωδία της Γενικής Συνέλευσης το Σάββατο στο ΣΤΑΝΛΕΥ. Η παράταξη που διοικεί τον κλάδο μόνο δημαγωγία ξέρει να κάνει, είναι κάτι σαν πολυποικιλιακό τσίπουρο, μα έχει μόνο έναν ηγέτη – τσοπάνη.
Σκέφτομαι όμως, μήπως τελικά ο κλάδος χρειάζεται μόνο τσοπάνη? Και κακώς ομιλώ?
Πάντως η χειροπιαστή αλήθεια είναι πως τα 3 τελευταία χρόνια η ΣΥΜΜΑΧΙΑ δεν κατάφερε να κάνει ούτε μια Γενική Συνέλευση. Γιαυτό και δεν δικαιούται να μιλά για δημοκρατία και συμμετοχή.
Ψηφίστε τους! Αν πάντως θεωρήσετε τους εαυτούς σας πρόβατα, μπορεί αυτό να σας απαλλάξει από το άγχος της επιβίωσης! Ποιος ξέρει? Αν όμως το έχετε ξανακάνει…το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού!
Τέλος!
