Είναι γελοίοι.
Τόσο οι ίδιοι οι αστοί πολιτικοί, όσο και εκείνοι που θα συνεχίσουν από δω και πέρα να τους πιστεύουν και να τους στηρίζουν. Αν και μέσα μου πια, δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος ανιδιοτελής πολίτης που τους χειροκροτεί. Όσοι βρίσκονται δίπλα τους, όσοι τους ψηφίζουν… κάτι προσδοκούν από αυτούς. Άλλος διορισμό, άλλος δάνειο, άλλος άδεια δακτυλίου, άλλος το σβήσιμο μιας κλήσης κι άλλος να έχει κάποιον κάτι να μπορεί να του ζητήσει βρε αδερφέ. Ο αστικός πολιτικός μπερντές κι οι καραγκιόζηδες του (ζητώ συγνώμη από το καραγκιόζη). Το ρουσφέτι …και ο «κυρίαρχος ΛΑΟΣ». Ένας Λαός κακομοίρης, που άγεται και φέρεται, άξιος της τύχης του. Ελπίζω με όσα έχει πάθει…να μάθει επιτέλους!
Όμως μέχρι σήμερα και για τριάντα επτά (37) τουλάχιστον χρόνια, ψηφίζει τον ένα ή τον άλλο περιοδεύοντα κομματικό θίασο, ανάλογα με την θέληση των πληρωμένων γκάλοπ. Ένας λαός, που έχει στο φτύσιμο την ΑΡΙΣΤΕΡΑ σε όλες τις εκδοχές της, αφού μέχρι σήμερα το ποσοστό όλων των αριστερών συνδυασμών ίσα και μετά βίας ξεπερνά το 10-15% του εκλογικού σώματος.
Μετά το πρώτο μέρος του ξεπουλήματος της χώρας και του λαού της από το ΠΑΣΟΚ και τον Τζέφρυ, το διευθυντήριο της ΕΕ, το ΔΝΤ, το Δ΄Ράιχ, και οι πραγματικά κυρίαρχες αγορές, μας ετοίμασαν κυβέρνηση «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ», κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ–ΝΔ-ΛΑΟΣ με την ενθάρρυνση του ΔΗΣΙ και της τελείως καθεστωτικής – ευρωπαϊκής εκδοχής μιας ΞΕΦΤΙΛΑ “ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ” της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» (αυτές οι τραβάτε με κι ας κλαίω θεατρινισμοί του Σαμαρά κανένα πια υποψιασμένο πολίτη δεν πείθουν).
Μια τεράστια φαρσοκωμωδία, με μια εθνική συναινετική τάχα διάθεση, αλλά μακριά από της αγωνίες του λαού. Όμως σήμερα το κύρος της Βουλής, των αστικών κομμάτων και των βουλευτών, είναι ανύπαρκτο. Η λαϊκή οργή ξεχειλίζει.
Η αποκρουστική ορχήστρα του αστικού συνασπισμού εξουσίας, από την κυβέρνηση μέχρι τα ΜΜΕ, ένιωσαν τόσο στις 19 και 20 Οκτώβρη, ημέρες απεργιακών κινητοποιήσεων και παλλαϊκού ξεσηκωμού κατά της κυβέρνησης -ΕΕ- ΔΝΤ, αλλά και στις 28 Οκτώβρη, την έκταση που έχει πάρει αυτή η λαϊκή οργή και το μαζικό κοινωνικό ΟΧΙ που διαπέρασε από άκρη σε άκρη ολόκληρη τη χώρα.
Αυτή την λαϊκή οργή φοβούνται. Την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ βαθιά ριζωμένου στη συνείδηση του κόσμου της εργασίας τρέμουν. Κάτι τέτοιο θα έχει άμεσες επιπτώσεις τόσο στις εξελίξεις εντός Ελλάδας όσο και στο εξωτερικό.
Γι αυτό και το σύστημα (δανειστές, ΕΕ, ΔΝΤ, εγχώριο πολιτικό προσωπικό, ΣΕΒ κ.α) σχεδιάσαν το νέο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. Πιστεύουν πως με μια κυβέρνηση δήθεν ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ θα εκτονώσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια.
Είναι φανερή η λογική τους. Όταν κινδυνεύει το σύστημα δεν μας χρειάζεται η πολύ δημοκρατία. Τι εκλογές και βλακείες. Με ένα πραξικοπηματάκι κοινοβουλευτικής συνεργασίας των αστικών κομμάτων, (παρά την εκφρασμένη θέληση του λαού) λύνεται το πρόβλημα και εκτονώνεται η οργή του.
Φυσικά τα κίτρινα, πουλημένα ΜΜΕ, οι καλοπληρωμένοι κονδυλοφόροι τους, προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο για την αναγκαιότητα αυτής της πολιτικής εκτροπής.
Ο κόσμος όμως πρέπει να γνωρίζει, ότι οι δανειστές μας για να εκταμιεύσουν την περίφημη 6η δόση (ο εκβιασμός) δεν θέλουν απλά την υπερψήφιση της δανειακής σύμβασης, αλλά την υλοποίηση των μέτρων που θα την ακολουθήσουν. Η κυβέρνηση που ετοιμάζεται, όσο βραχύβια και να είναι, θα εφαρμόσει την πιο σκληρή αντεργατική πολιτική, για να πιάσει τους στόχους που θα της βάλει το Δ΄Ράιχ και οι σύμμαχοί του. Θα μας εξοντώσουν εντελώς!
Τα μέτρα που θα μας φέρει στο μέλλον, η νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο που θα συναρτάται από αυτήν, δεν τα έχουμε καν φανταστεί.
Η κυβέρνηση «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» δεν είναι λύση για τους μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους.
Πραγματική λύση είναι να βγει η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στο προσκήνιο. Είναι αναγκαιότητα η άμεση δημιουργία ενός ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ και ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΓΩΝΑ που θα απαντάει στην ενίσχυση της κοινής δράσης ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στο κίνημα.
Για την ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ της όποιας αστικής κυβέρνησης και των δεσμεύσεων της απέναντι στην δικτατορία των αγορών της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Η άποψη ότι Ελλάδα επιβάλλεται να φύγει από την ευρωζώνη, το ευρώ και την ΕΕ και να ακολουθήσει ένα διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης προς όφελος του λαού της, κερδίζει ολοένα και περισσότερους οπαδούς.
Είναι αλήθεια! Αυτό φοβήθηκαν η Μέρκελ και Σαρκοζί με την πρόσφατη πρόταση του πρωθυπουργού της Ελλάδας για δημοψήφισμα. Σου λένε γυρεύεις;
Ε λοιπόν ναι! Ίσως και να μην είναι προς θάνατο… και μάλλον η έξοδος από την ευρωζώνη, το ευρώ και την ΕΕ, με παράλληλη μονομερή διαγραφή του χρέους μας, δικό μας εθνικό νόμισμα και νομισματική πολιτική, κρατικοποίηση-εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων στρατηγικών επιχειρήσεων, αύξηση των μισθών και των συντάξεων, κρατική αξιοποίηση των κοιτασμάτων της πλούσιας γκάμας ορυκτών που κρύβει το υπέδαφος της χώρας, αλλά και την ανάπτυξη της τουριστικής μας βιομηχανίας, την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και της επιστροφής σε παραδοσιακές γεωργικές καλλιέργειες, την αξιοποίηση του ήλιου και του ανέμου, των αεροδρομίων και των λιμανιών, των μεταφορών μας, των δρόμων μας προς όφελος του λαού μας και όχι των επιχειρήσεων που σήμερα τα εκμεταλλεύονται, με παράλληλο άνοιγμα και στήριξη και σε άλλες αγορές πέραν της Ευρώπης ( π.χ. Ινδία, Ρωσία, Κίνα, Λατινική Αμερική, κ.α) και φυσικά με την διαχείριση της χώρας από μια ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ κυβέρνηση, που θα βελτιώσει τις κοινωνικές παροχές (υγεία – παιδεία – συγκοινωνίες – αθλητισμό), την ποιότητα συνολικά της ζωής των πολιτών, όχι μόνο απομονώνει την χώρα από την διεθνή κοινότητα, αλλά ενισχύει την θέση της στο διεθνή χάρτη και ενισχύει την κυριαρχία της.
Όμως για να υπάρξει τέτοιο αποτέλεσμα χρειαζόμαστε μια ΑΡΙΣΤΕΡΑ που δεν είναι απλός εκλογικός μηχανισμός, και διοργανωτής κομματοκεντρικών συγκεντρώσεων. Που δε θα έχει Ευρωπαϊκό αλλά αντικαπιταλιστικό ανατρεπτικό προσανατολισμό. Θα μπορεί να εμπνεύσει ξανά την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Επιβάλλεται ο κοινοβουλευτισμός και η «διαχείριση» να πάψει να είναι η πρωταρχική επιλογή της. Διαφορετικά θα κυλά όπως σήμερα η κακόμοιρη ζωή μας. ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ. Με την ΑΡΙΣΤΕΡΑ στο σύνολό της να φυλλορροεί.
Καλή αρχή σε μια τέτοια κατεύθυνση, προκειμένου να μη δούμε ξανά εργαζόμενους με μπλε και πράσινα σημαιάκια σε στημένες συγκεντρώσεις των αστικών κομμάτων, ήταν η 1η συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α της ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ που με την πολιτική της απόφαση βάζει τις βάσεις για να ξεπεραστεί ο κατακερματισμός της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης.
Γιατί όπως λέει ο Βάρναλης και αναφέρεται σε μπροσούρα του Νέου Αριστερού Ρεύματος
…και να γιατί είμαι το πνεύμα της ΑΝΤΑΡΣΙΑΣ
γιατί στα ιδανικά των κόσμων που γκρεμίζονται
φέρνω τα ιδανικά των κόσμων που γεννιούνται
Είμαι κάθε φορά το μέλλον…
