Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

… “Ο δολοφόνος” γύρισε  για μια ακόμη φορά στον τόπο του εγκλήματος!

Ο Σωτήρης Καζάκης … ως φαίνεται, μόλις  γύρισε από τις διακοπές του, επανέρχεται με νέο του κείμενο που απέστειλε στην ΟΔΕΕ και εναντιώνεται στο αυτονόητο.  Την υπεράσπιση δηλαδή των κλαδικών κατακτήσεων. Δημοσιεύουμε αυτούσια και την νέα  του επιστολή,  αλλά και την απάντησή μας.

“Kύριοι συνάδελφοι,

Η προηγούμενη επιστολή μου, προς την Ομοσπονδία, (σε απάντηση σχετικού αθλίου ανωνύμου κειμένου που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα της) έτυχε θερμής …ανταπόκρισης. Ο κ. Χαλκιαδάκης π.χ., η προνομιούχα και θεσμοποιημένη αριστερά της αριστεράς στον κλάδο μας, μας περιέλουσε με την χολή του και μας κατήγγειλε σαν μειοδότες. Ο-κέϊ. Ο Χαλκιαδάκης δεν υπήρξε ποτέ αξιόπιστος και σοβαρός συνομιλητής. Δεν έχει νόημα κανένας διάλογος μαζί του.

Επίσης κανένας διάλογος δεν έχει αξία με τον Πρόεδρο της ΟΔΕΕ κ. Πρεκετέ. Με όλους τους υπόλοιπους ο διάλογος έχει κάποια χρησιμότητα.

Η πολιτική που πλασάρεται ως γραμμή της ΟΔΕΕ, είναι «.. άκαμπτη ανελαστική εφαρμογή του τιμολογίου των ΦΕΚ, ως προς τις αμοιβές των Δικαστικών Επιμελητών». Πρόκειται για την ίδια αιώνια απαράλλακτη συνδικαλιστική «γραμμή» που θυμάμαι εδώ και δεκαετίες, να εξαγγέλλεται, να διαιρεί και να καθηλώνει. «Όποιος δεν αμείβεται βάσει του ΦΕΚ κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό» κλπ. Φυσικά πίσω από τα συνθήματα πάντοτε κρυβόταν, ο επαγγελματικός ανταγωνισμός και η αντιζηλία και ΟΧΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ.  Οι διάφοροι ταγοί (όπως τώρα) κοίταζαν πάντοτε λοξά προς τις τράπεζες σαν πολυπόθητες και πολύφερνες νύφες. Φυσικά ΟΛΟΙ οι συνδικαλισταράδες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ έχουν δουλέψει και δουλεύουν τράπεζες, με τους όρους που εκείνες από θέση ισχύος επιβάλλουν. Άσχετα αν κατόπιν …ποιούν την νύσσαν! Ο κίβδηλος «πατριωτισμός» τους έπιασε, όταν αισθάνθηκαν παραμερισμένοι!

Ούτε οι συνδικαλιστές, ούτε οι Τράπεζες με ενδιαφέρουν προσωπικά. Με ενδιαφέρει μόνο η πραγματικότητα και η απλή  λογική. Η δουλειά μου. Άλλο οι δεκαετίες του ’60 και του ΄70 κι άλλο το «σήμερα». Τότε οι επιμελητές δούλευαν την πιάτσα των Δικηγόρων με ατομικές συνεργασίες και το διαρκώς αναπροσαρμοζόμενο ΦΕΚ κι όλα ήταν ωραία και καλά. Σήμερα οι «πελάτες» είναι κυρίως οι Τράπεζες. Τα χαρτιά μαζικά. Οι όροι της συνεργασίας άλλαξαν. Απαιτούνται συλλογικά σχήματα με κατάλληλες υποδομές και όχι ατομικές συνεργασίες. Τουλάχιστον στα Αστικά Κέντρα. Με υποδομές και ποιότητα μάλιστα. Με αμφοτεροβαρείς συμφωνίες για να προστατεύεται και η δουλειά μας, και το δημόσιο λειτούργημά μας, και η εχεμύθεια (διαχειριζόμαστε σχεδόν όλο το πελατολόγιο της κάθε Τράπεζας!), και το ύψος των αμοιβών μας, και τα ποικίλα  συμφέροντα αμφοτέρων των πλευρών, κλπ.

Αυτό δεν είναι καινούργιο. Είναι απαίτηση των καιρών.

Αλλά οι «ηγέτες» μας βγαίνουν και λένε: «Μην αλλάξει τίποτα» «Κάτω τα χέρια από το ΦΕΚ» και άλλες τέτοιες ανοησίες. Προσπαθούν να στρέψουν τους συναδέλφους εναντίον συναδέλφων αφρόνως. Στην απερίσκεπτη προσπάθειά τους υπερασπίζονται εμπράκτως την ακρίβεια εν μέσω βαθύτατης οικονομικής κρίσης. Γιατί π.χ. η θυροκόλληση στο Κορυδαλλό (όπου διαμένω) σύμφωνα με το ΦΕΚ κάνει 81 Ευρώ!! Τα οποία τελικά τα πληρώνει ο ταλαίπωρος ο πολίτης! Κατά ποία λογική; Για να μην χάσει ο επιμελητής τα …δικαιώματά του;

Η καρπαζιά έρχεται καταπάνω μας. Προχθές ανακοινώθηκε ότι ο νομοθετούμενος νέος Κώδικας των δικηγόρων α) τους βγάζει από την υποχρεωτική παρουσία στα συμβόλαια και β) καταργεί τις ελάχιστες αμοιβές τους. Βρισκόμαστε πλέον πολύ κοντά στην κατάργηση του ΦΕΚ, στα δικά μας! Ποιος το αντιλαμβάνεται αυτό;

Η μόνη λύση είναι η επεξεργασία και η υποβολή πρότασης για ενιαίες αμοιβές λογικές (ως προς τις επιδόσεις τουλάχιστον) προς το Δημόσιο και προς τις Τράπεζες. Να πάρουμε την πρωτοβουλία εμείς, ώστε να δείξουμε και καλή διάθεση προς την χειμαζόμενη κοινωνία και ευελιξία. Αλλιώς όλα θα γίνουν ερήμην μας (πάλι) και θα είναι πολύ άσχημα. Με την ενιαία αμοιβή δεν ευνοούνται οι Τράπεζες αλλά εμείς! Αλλιώτικα θα σύμφερε σε εμάς τους … «μειοδότες» το ΦΕΚ! Πάρτε μολύβι και χαρτί και κάνετε υπολογισμούς.  Δεν θα είχαμε κανένα λόγο να το αντιμαχόμεθα! Αντιθέτως!

Τέλος, υπάρχει και κάτι άλλο. Γιατί άραγε οι Τράπεζες προτιμούν κάποιους συγκεκριμένους και όχι κάποιους άλλους ως συνεργάτες; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι προτιμούν τους μιζαδόρους, τους ημετέρους (μερικοί είναι μέτοχοι των κάποιων Τραπεζών), τους «παλαιούς» κλπ. Μπορεί νάναι κι έτσι. Αλλά θα μπορούσε νάναι και αλλιώς: Προτιμούν τα ευρέα σχήματα με τις καλές υποδομές και την επαγγελματική επάρκεια (ταχύτητα, ακρίβεια, αμεσότητα) που έτσι κι αλλιώς είναι ακόμη ελάχιστα στον χώρο. Το σίγουρο είναι ότι δεν προτιμούν πιά τις ατομικές συνεργασίες! Αλλά, δεν είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες; Τι άλλο θα μπορούσε να συμβαίνει;

Αν μπήκα στον κόπο να γράψω όλα τα παραπάνω, είναι γιατί με θλίψη ακούω την αιώνια προχειρότητα και επιπολαιότητά μας που μας οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα σε συρρίκνωση και άλλες περιπέτειες. Οδηγούμεθα από ανθρώπους που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΙ. Κάποιος πρέπει να τα πει με το όνομά τους. Γιατί ο λαϊκισμός περίσσεψε. Και μεθαύριο δεν θα την πληρώσουμε όλοι γιατί δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη! 

                                                   Αθήνα 10 Σεπτεμβρίου 2013

                                                      Σωτήρης Αλεξ. Καζάκης    

         

Εμείς λοιπόν, η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και όχι μόνο ο Χαλκιαδάκης… ” η προνομιούχα και θεσμοποιημένη αριστερά της αριστεράς στον κλάδο μας” …οπαδός της γραμμής της …”άκαμπτης ανελαστικής εφαρμογής του τιμολογίου των ΦΕΚ”, νοιώθουμε την υποχρέωση να απαντήσουμε  σε αυτή την επιστολή, αλλά και να υποβάλλουμε μερικά ερωτήματα. Όχι επειδή θέλουμε διάλογο με τους “καταστροφείς του κλάδου” ή περιμένουμε απαντήσεις από δαύτους, αλλά κυρίως για να βοηθήσουμε όσους μπορούν να σκεφτούν, να βγάλουν σωστά συμπεράσματα.

Από μια πρώτη ματιά λοιπόν φαίνεται, ότι ο Καζάκης και η ” ηγετική κλίκα των μειοδοτών” μετά την απρόσμενη,  κινητικότητα της ΟΔΕΕ ενάντια  στο φαινόμενο που ονομάζεται ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ, θορυβήθηκε. Γυρεύεις σου λέει, να βρούμε κανένα μπελά από την πίεση που ασκεί η αριστερά της αριστεράς και ο αναξιόπιστος Χαλκιαδάκης, στην Ε.Γ. της ΟΔΕΕ και στο Σύλλογο της Αθήνας;

Φαίνεται επίσης η προσπάθεια τους να “γλύψουν” κάποιους συνδικαλιστές για να τους έχουν στο πλευρό τους…“Με όλους τους υπόλοιπους ο διάλογος έχει χρησιμότητα”. Ίσως εδώ πρέπει οι…”υπόλοιποι” να πάρουν θέση…να μην πατάνε σε δύο βάρκες. Εξάλλου είμαστε σίγουροι πως η πρώτη επιστολή του, εκτός της “θερμής ανταπόκρισης” που έτυχε από την παράταξή μας,  αγκαλιάστηκε με ανακούφιση από τους εν γένει …ΠΑΡΑΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥΣ που παίρνουν το ψωμί από το τραπέζι του κλάδου.

Ο πόλεμος εναντίον των μειοδοτών, δεν γίνεται (ευτυχώς) από αντιζηλία, αλλά από την ανάγκη για την επιβίωση. Εμείς, δεν προτρέψαμε κανένα να μην συνεργαστεί με τραπεζικά ιδρύματα. Αντίθετα θέλουμε όλοι να συνεργάζονται με αυτά, ως δημόσιοι λειτουργοί όμως και με τους όρους που επιβάλλει η επαγγελματική μας αξιοπρέπεια.  Κι αν ο “πατέρας της μειοδοσίας και τα παιδιά του” είχαν από δαύτη, τότε σίγουρα ο κλάδος δεν θα βρισκόταν στο χάλι που βρίσκεται, ούτε θα κινδύνευαν από κανέναν οι αμοιβές του. Φανταστείτε τι θα γινόταν, αν οι μειοδότες σταματήσουν να μειοδοτούν, αν οι μισθωτοί συνάδελφοι σταματούσαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με το μήνα στους εργοδότες και “συναδέλφους τους”!

Δεν θα διαφωνήσουμε  όσο αφορά στην πρόταση…”οι συνδικαλισταράδες ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ έχουν δουλέψει και δουλεύουν τράπεζες, με τους όρους που εκείνες από θέση ισχύος επιβάλλουν. Άσχετα αν κατόπιν …ποιούν την νύσσαν!” Διαφωνούμε όμως στο ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ, αλλά και ρωτάμε …μήπως αυτοί οι συνδικαλισταράδες είναι οι υπόλοιποι… με τους οποίους ο  διάλογος έχει χρησιμότητα;

Αναρωτιέται ρητορικά στην επιστολή του, γιατί  οι τράπεζες επιλέγουν να αναθέσουν σε αυτούς εργασία και όχι σε άλλους και φυσικά απαντάει …διάφορα για να καταλήξει… “Προτιμούν τα ευρέα σχήματα με τις καλές υποδομές και την επαγγελματική επάρκεια” 

Φυσικά και δεν ισχύει αυτό… γιατί όλοι γνωρίζουν πως στα σχήματα αυτά και στις εκμεταλλευτικές εταιρείες δικαστικών επιμελητών, γίνονται του κόσμου οι παρανομίες με τις λεγόμενες ΑΕΡΟΠΛΑΝΙΚΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ. Καμιά ποιότητα, μόνο άθλια ποσότητα, αβέρτα θυροκολλήσεις χωρίς καν να περάσει κάποιος από το σπίτι εκείνου στον οποίο απευθύνεται το έγγραφο. Μόνο στο τμήμα. Σωρεία οι καταγγελίες από πολίτες στα Αστυνομικά Τμήματα που δεν βρήκαν τα δήθεν θυροκολληθέντα ή ακόμη που ειδοποιήθηκαν από γείτονες γιατί είχαν από χρόνια μετακομίσει. Αυτό το γνωρίζουν οι Τράπεζες και αδιαφορούν. Η χαμηλή τιμή λοιπόν είναι το κριτήριο της επιλογής σε ποιόν θα δώσουν επαγγελματική ύλη! Φυσικά και δεν είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες με την έννοια του εμπόρου, αλλά με την έννοια του άμισθου δημόσιου λειτουργού. Δεν νομίζουμε να υπάρχουν δημόσιοι ελεύθεροι επαγγελματίες. Άλλο η φορολογική και άλλο η επαγγελματική μεταχείριση.

Κεντρικός άξονας στον Καζάκειο συλλογισμό είναι τάχα για μια ακόμη φορά …”ο ταλαίπωρος ο πολίτης!” Προσπαθεί να πείσει πως ενδιαφέρεται πραγματικά για την κοινωνική ανέχεια, και σχεδόν αυτοχρίζεται ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ και πολέμιος… “της ακρίβειας εν μέσω βαθύτατης οικονομικής κρίσης”. Γι αυτό και προτείνει την  “επεξεργασία και την υποβολή πρότασης για ενιαίες αμοιβές λογικές” .

Τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τον συλλογισμό…βλακεία ή απύθμενο θράσος. Μάλλον το δεύτερο …γιατί όλοι θυμόμαστε ότι η μειοδοσία στις παρεχόμενες υπηρεσίες του σχήματος ΚΑΖΑΚΗ κ.λ.π. αλλά και των υπολοίπων μειοδοτών, άρχισε πολύ πολύ πριν την χρονιά έναρξης της οικονομικής κρίσης. Πριν καν γίνει πρόεδρος του συλλόγου ο μακαρίτης  Κώστας Λίτσιος. Όχι για να βοηθηθούν οι τότε  ταλαίπωροι πολίτες, αλλά για να μαζέψουν όλη την δουλειά και τον επαγγελματικό πλούτο γεμίζοντας τα πουγκιά τους. Όπως και έγινε.

Αν θέλει να εναντιωθεί στην κρίση και την ακρίβεια, ας το κάνει συμπορευόμενος με την “αριστερά της αριστεράς” στους  δρόμους του αγώνα, ενάντια σε μνημόνια, χαράτσια, τρόϊκες, ανεργία, πλειστηριασμούς κατοικιών μισθοσυντήρητων και τις αντεργατικές αντιλαϊκές κυβερνήσεις και να αφήσει τα σάπια!

Επίσης διαφωνούμε κάθετα με την άποψη… “Σήμερα οι «πελάτες» είναι κυρίως οι Τράπεζες. Τα χαρτιά μαζικά. Οι όροι της συνεργασίας άλλαξαν”. Σε ελάχιστα χρόνια η μαζική τραπεζική ύλη θα είναι παρελθόν. Ήδη έχει μειωθεί αισθητά ο όγκος της που δίνει σταδιακά τη θέση του, στη ύλη του Δημοσίου. Εξάλλου οι όροι συνεργασίας αλλάζουν προς το χειρότερο, μόνο αν αποδεχθείς τους νέους.

Τέλος αν υπάρχει κίνδυνος για τα θεσμοθετημένα δικαιώματά μας, (που υπάρχει κι ας μην είναι το ίδιο οι δικηγόροι με εμάς ) αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι οι μειοδότες και οι συνδικαλιστές που συναγελάζονται μαζί τους. Αυτοί ανοίγουν την όρεξη στους τραπεζίτες και στις δικηγορικές εταιρείες για περισσότερο κέρδος από τον ιδρώτα του δικαστικού επιμελητή.

Ας μην τους αφήσουμε να μας καταστρέψουν ολοσχερώς. Ας αντισταθούμε. Ας αρνηθούμε συνειδητά την  συμμετοχή μας σε μειοδοτική εργασία. Ας περιφρουρήσουμε το ΦΕΚ. Αν είμαστε μαζί  θα τους ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Πρώτη ΝΙΚΗ μας και ένα μεγάλο χαστούκι στους μειοδότες, θα είναι η έγκριση της υλοποίησης με μεγάλη πλειοψηφία του άρθρου 51, στην Γενική Συνέλευση του Οκτώβρη του Συλλόγου της Αθήνας!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ