Ριζοσπαστική Παρέμβαση Δικαστικών Επιμελητών

του Γιάννη Χαλκιαδάκη

Πράγματι φίλε μου… όπως τα είπες είναι. Με το ίδιο καράβι ταξιδεύουμε! Μόνο που δεν έχει μονάχα ένα επίπεδο. Έχει πολλά καταστρώματα και θέσεις. Lux, Α, τουριστική, Γ, κι ο καπετάνιος του δε φέρεται σε όλους τους επιβάτες το ίδιο.

Οι μέχρι σήμερα καπεταναίοι που το κυβέρνησαν, άλλοι το ρίξανε στα βράχια, κι άλλοι το πήγαιναν “τραβέρσο ανάποδο”…κατά πως βόλευε τους επιβάτες της Lux και Α θέσης. Οι υπόλοιποι βολόδερναν  στα κύματα μιας θάλασσας αφιλόξενης, χωρίς καμιά βοήθεια από το πλήρωμα.

Είμαι σίγουρος πως πρέπει να αλλάξουμε και καπετάνιο και πλήρωμα, αλλά κυρίως να καταργήσουμε την ταξική διαστρωμάτωση των θέσεων. Αν θέλουμε στο μέλλον πρίμα ταξίδια.

Για να γίνει αυτό, και να περάσουμε στην νέα περίοδο της επαγγελματικής ισοτιμίας, θα χρειαστεί να βάλουν πολλοί συνάδελφοι “πλάτη”. Εξάλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι  δεν είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες με τον τρόπο που προσδίδεται στην έννοια αυτή από την αγορά. (Η εννοιολογική παρανόηση μας έφερε στο σημερινό χάλι της ανεργίας, της αναδουλειάς και της εκμετάλλευσης).  Είμαστε δημόσιοι λειτουργοί, με προκαθορισμένες από το δημόσιο αμοιβές, συγκεκριμένα τυπικά προσόντα, στενό πλαίσιο διορισμού, περιορισμένης τοπικής αρμοδιότητας και οργανικών θέσεων. Με σχετική ευκολία θα μπορούσε να καταργηθεί η ταξική διαστρωμάτωση στον κλάδο αν ακολουθούσαμε άλλη τροχιά. Αν η μεγάλη πλειοψηφία των δικαστικών επιμελητών αποτίναζε τον μικροαστισμό της (δεν θα γίνει κανείς σας Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη. Θα πολεμήσει μέχρι τέλους να μη του φάνε την θέση). Αλλά και αν μπαίναμε σε ουσιαστική συζήτηση υλοποίησης προτάσεων που έχουν διαφορετική λογική από εκείνη του ατομικισμού, της προσωπικής πελατειακής σχέσης, του ανταγωνισμού μεταξύ μας κ.α. Αν ας πούμε τολμούσαμε να κάνουμε οι περισσότεροι πράξη την πρότασή  για το ΣΩΜΑ  ή αλλιώς  ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ των δικαστικών επιμελητών κατά Πρωτοδικείο . 

Τα χρόνια που πέρασαν, ελπίζω να έφτασαν για να βιώσουν οι συνάδελφοι από πρώτο χέρι τις “υπεύθυνες διοικήσεις” του κλάδου μας. Από το 1995, δηλαδή…από την μεταπολίτευση του επαγγελματικού μας χώρου μέχρι σήμερα βομβαρδιζόμαστε  από “υπευθυνότητα”.

Στις εποχές των “παχιών αγελάδων”, αυτή “η υπευθυνότητα των διοικήσεων” ήταν που εισήγαγε στον μικρόκοσμό μας τον θεσμό της μειοδοσίας. Μέχρι τότε, το πρόβλημα ήταν οι συνταξιούχοι που δεν άφηναν εργασιακό χώρο στους νέους. Όμως τότε υπήρχε ψωμί για όλους …κι όταν τρως γνωστή …ιστορία, ο νους δεν πάει…

Κάποιοι… εμείς, από τότε φωνάζαμε! Φωνές όμως στην ερημιά (;!)

Αυτή η “υπευθυνότητα των διοικούντων” ήταν που στην προσπάθεια τους να διατηρήσουν την μικρο εξουσία τους, την αυλή τους, έχτισαν τους “…όπουλους”! Εξέθρεψαν το τέρας που ακούει στο όνομα αθέμιτος ανταγωνισμός.

Μια αντίστοιχη “υπευθυνότητα” των διαδόχων τους, θεσμοθέτησε τις εκμεταλλευτικές αστικές εταιρείες που λυμαίνονται την τραπεζική ύλη. Οι ίδιοι έφτιαξαν τις “γαλέρες” των επιδόσεων με κωπηλάτες πολλούς νέους μα και παλιότερους συνάδελφους. Να έχουν παραγωγή ψήφων …από την κρεατομηχανή κακοπληρωμένων, κουρασμένων, αλλά και μη σκεπτόμενων συνειδήσεων.

Στην λογική της ίδιας “υπευθυνότητας” καταργήθηκε μετά από πολύχρονες προσπάθειες, το πλέον δημοκρατικό στον καθορισμό των αμοιβών μας ΦΕΚ, για να αντικατασταθεί με εκείνο της… ουσιαστικής  επιλογής της Ένωσης Τραπεζών. Η ίδια “υπευθυνότητα” θα το αλλάξει προς το χειρότερο σε λίγο καιρό.

Η ίδια “υπευθυνότητα” είναι, που… μετά από 20 χρόνια κατάφερε να κάνει συνέταιρο την εφορία στα γραφεία των συναδέλφων με ποσοστό 65 – 35%. Για κάθε 100στάρικο, 65 παντελονιάζει το κράτος. Και δε φτάνει αυτό, οραματίζεται και το ηλεκτρονικό βιβλίο. Για να μας δέσουν από παντού. Τα “υπεύθυνα” και μεγαλεπήβολα σχέδια τους είναι που μας “έδωσαν κανονικότατα” στην εφορία, χωρίς συνάμα να μας απαλλάξουν από την μειοδοσία που τουλάχιστον με την ανοχή τους γιγαντώθηκε. Φυσικά χωρίς να κερδίσουν την παραμικρή φόρο απαλλακτική παροχή. Ούτε καν ολόκληρα τα έξοδα των μέσων μεταφοράς μας. Να μην μιλήσουμε για τον τρόπο πληρωμής όσων εργάζονται με τον ΚΕΔΕ που απέμεινε.

Η  “υπευθυνότητα των διοικήσεων” του ανέκαθεν κυβερνητικού συνδικαλισμού, ήταν που μεγέθυνε τις ανισότητες, δίνοντας μεγάλη ώθηση στα χρόνια της κρίσης στην έσω κλαδική ανεργία. Αλλά και απομονώνοντας τους δικαστικούς επιμελητές από συμμάχους και την Κοινωνία.

Στα 20 χρόνια, αυτή η “υπευθυνότητα” δεν κατάφερε να συγκροτήσει μια τράπεζα εργασιακής αλληλεγγύης από τμήμα μαζικής ή και μεμονωμένης ύλης, προκειμένου να την διανείμει ισότιμα, σε όσους είχαν πραγματική ανάγκη.

Στο ίδιο διάστημα, η εν λόγω “υπευθυνότητα”, δεν κατέκτησε καν την θεσμική  εξαίρεση των δικαστικών επιμελητών – λειτουργών από τον δακτύλιο. (Όχι με μερικές εκατοντάδες κάρτες εισόδου (λόγω… ρουσφετιού) αλλά θεσμικά με υπηρεσιακό σήμα …όπως π.χ. οι γιατροί).

Χόρτασαν  οι συνάδελφοι με την υπερ εικοσαετή “υπευθυνότητα” τους, που περιορίζεται σε ημερίδες, διεθνή φόρα, φιέστες και δημόσιες σχέσεις (όχι ότι αυτά είναι αρνητικά και δεν χρειάζονται αλλά είναι πολύ λίγα).

Σας προτείνω να αλλάξουμε και καπετάνιο και πλήρωμα  για να αντισταθούμε χτίζοντας μέτωπα μαζί με όλους (εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματίες, επιστήμονες) στις πολιτικές των υπερασπιστών των Μνημονίων, της υποδούλωσης και του ραγιαδισμού, που οδήγησαν στην πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, τις απολύσεις, την συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, την φτωχοποίηση και εξαθλίωση μεγάλου κομματιού του κόσμου.

Να αντισταθούμε στην δραματική συρρίκνωση της επαγγελματικής μας ύλης που οφείλεται στην κρίση και την οικονομική δυσπραγία των πολιτών, αλλά και στην συσσώρευση όσης ύλης έχει απομείνει στις ελάχιστες “εκλεκτές” εταιρείες δικαστικών επιμελητών, σε συνδυασμό με την αλλαγή του Κ.Πολ.Δ που την περιορίζει δραστικά. Στην κατάργηση του ισχύοντος μέχρι 31-12-2015 ΦΕΚ  προκειμένου στο κοντινό μέλλον η αμοιβή μας να ενιαιοποιηθεί και να γίνει φτηνή για τους τραπεζίτες και γενικά το κεφάλαιο.

Να αλλάξουμε και καπετάνιο και πλήρωμα, ταξιδεύοντας απέναντι σ΄αυτά που μας επέβαλαν και σε όσα θέλουν να μας επιβάλουν κυβέρνηση, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., με φόντο και τις κλαδικές μας εκλογές που θα γίνουν στις 19-3-2016.

Απέναντι στην φοροεπιδρομή και στην κλιμάκωση της επίθεσης  στην λαϊκή οικογένεια, τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, με σκοπό το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης αναίμακτα για τα μεγάλα εισοδήματα και το μεγάλο κεφάλαιο (πρωτίστως το τραπεζικό), με αιχμή τα «κόκκινα δάνεια», τους πλειστηριασμούς της λαϊκής κατοικίας και την κατάργηση ουσιαστικά του δικαιώματος στην στέγαση.

Απέναντι στη διάλυση κάθε έννοιας κοινωνικής ασφάλισης, δημόσιας υγείας και σύνταξης. Στην διαρκή περιστολή των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στα σχέδια της «αριστερής» κυβέρνησης για ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα που μας καταδικάζει οριστικά σε ανέχεια και κλείσιμο των γραφείων μας, με μοναδικό γνώμονα την προστασία του μεγάλου κεφαλαίου. Στην κατάργηση κάθε μορφής κρατικής πρόνοιας προς τους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους.

Για να χτίσουμε τον νέο δικαστικό επιμελητή της αλληλεγγύης της αξιοπρέπειας, της συμμετοχής και του αγώνα. Έναν δημόσιο λειτουργό, ενεργή κοινωνική μονάδα,  καταρτισμένο και ευαίσθητο  στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και μιας δικαιοσύνης που θα σέβεται τον πολίτη.