του Γιάννη Χαλκιαδάκη
Οι εκλογές στον κλάδο μας διενεργούνται σε μια περίοδο που ο καπιταλιστικός πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο πλανήτης περνάει μια άνευ προηγουμένου κρίση, με ευθύνη του κεφαλαίου, ενώ οι φωνές που μιλούν για επικείμενη Παγκόσμια σύρραξη είναι έντονες.
Η ανθρωπότητα για μια ακόμη φορά βρίσκεται αντιμέτωπη με την καταστροφή και τον θάνατο.
Είναι προφανές, ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες οι κλαδικές εκλογές είναι επουσιώδεις όσο και αν είναι αναγκαίες.
Το διακύβευμα σήμερα είναι η ίδια η ζωή, η επιβίωση σε έναν Ειρηνικό κόσμο. Έτσι μοιραία μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα οι συνθήκες της επαγγελματικής μας δραστηριότητας και το συνδικαλιστικό μας γίγνεσθαι.
Με αυτή την έννοια πιστεύω ότι οι συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις και αντεγκλήσεις δεν αγγίζουν κανένα, ούτε καν τις ίδιες τις παρατάξεις.
Το κυρίαρχο είναι από το δικό μας μικρό μετερίζι, να μπορέσουμε να παλέψουμε για την Ειρήνη. Η συμμέτοχη μας στο φιλειρηνικό κίνημα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ.
Δυστυχώς η κυβέρνηση της χώρας, πιστή στις προσταγές των αφεντικών της μας ενέπλεξε στον πόλεμο. Με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και το κλείσιμο του εναέριου χώρου της για τα Ρωσικά αεροσκάφη, μπαίνει στην λίστα των χωρών εχθρών της Ρωσίας, με απρόβλεπτες μελλοντικές συνέπειες.
Μην ξεχνάμε πως τα τελευταία χρόνια η τουριστική βιομηχανία της χώρας μας, σε μεγάλο ποσοστό στηρίζονταν στους Ρώσους τουρίστες. Αλλά και η ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο που ο Ρώσικος Οργανισμός Τουρισμού ανακοίνωσε ότι θα διοχετεύσει πλέον τους Ρώσους τουρίστες στην Τουρκία και την Αίγυπτο.
Ακόμη κι αν δεν γίνει λοιπόν Παγκόσμιος πόλεμος, η οικονομική κρίση θα ενταθεί. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα αλυσιδωτές αυξήσεις και ανέχεια.
Σε αυτά τα πλαίσια, η επαγγελματική κλαδική ύλη θα συρρικνωθεί αισθητά (εξάλλου κάποια στιγμή οι τραπεζικές επισπεύσεις θα εξαντληθούν). Οι μεμονωμένοι μαχόμενοι συνάδελφοι ίσως εξαφανιστούν, είτε εντασσόμενοι (με εκμεταλλευτική σχέση) σε μεγαλύτερα εταιρικά σχήματα, είτε με αποστρατεία.
Αν λοιπόν δεχτούμε τον παραπάνω συλλογισμό, τότε είναι μονόδρομος η πρόταση της ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για τον ΕΝΙΑΙΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ανά Πρωτοδικείο.
Επαναφέρω στο προσκήνιο την πρόταση, πιστεύοντας πως είναι η μοναδική ελπιδοφόρα λύση για να ζήσει αυτάρκης και με αξιοπρέπεια στο μέλλον ο κάθε συνάδελφος.
Η επαγγελματική συνεργασία σε ένα ενιαίο «εταιρικό» σχήμα, λύνει σε ισότιμη βάση το πρόβλημα της επιβίωσης και συνάμα σωρεία προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα.
Όλα τα χρόνια προβλήματα του κλάδου, με μιας θα γίνουν παρελθόν. Ενώ μπροστά σε αυτήν την πρόταση, όλα τα “προγράμματα” των παρατάξεων φαντάζουν μεσοβέζικα και σχεδόν παιδαριώδη, αφού απαντάνε μονάχα στο τώρα χωρίς καμιά μελλοντική προοπτική.
Με βάση αυτά τα λίγα, πιστεύω πως η ψήφος στην ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είναι μονόδρομος.
