του Γιάννη Χαλκιαδάκη αντιπροέδρου της ΟΔΕΕ
Το ξέρετε ότι οι πιο πολλοί από εσάς με έχετε συνδικαλιστικά πληγώσει. Ευτυχώς καλλιτεχνικά όχι! Τουλάχιστον όχι ακόμη. Ίσως να μην έπρεπε να ασχοληθώ ξανά για το επαγγελματικό μέλλον σας. Να μείνω στην ασφάλεια των τραγουδιών και των παραμυθιών μου!
Μέσα όμως στο σύνολο, βρίσκονται και συνάδελφοι που στηρίζουν την ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και εμένα προσωπικά για χρόνια! Γι’ αυτούς λοιπόν αξίζει τον κόπο να κάνω μια ακόμη προσπάθεια.
Το γνωρίζετε επίσης ότι έχω καταρρίψει τουλάχιστον δύο κλαδικά ρεκόρ. Το πρώτο είναι η διαρκής επαναλαμβανόμενη και για 32 χρόνια εκλογή μου στα όργανα του κλάδου. Πανελλαδικά ο συνδικαλιστής με την πιο μεγάλη θητεία. Το δεύτερο η αταλάντευτη και για 34 χρόνια προσήλωση στις θέσεις, στις απόψεις και στις προτάσεις της παράταξης μας, μέχρι σημείου γραφικότητας!
Θα αναρωτηθείτε φυσικά τι έχω καταφέρει στα τόσα χρόνια στο τιμόνι του κλάδου μας. Θα σας απαντήσω λοιπόν με ειλικρίνεια και χωρίς περιστροφές. Πολλά και τίποτα! Μέσα στα πολλά είναι ο μετασχηματισμός της συνείδησης αρκετών συναδέλφων προς το δημοκρατικότερο. Η προσπάθεια αλλά και το αποτέλεσμά της να φανεί στην Κοινωνία το πραγματικό πρόσωπο του Δικαστικού Επιμελητή. Εκείνο της ανθρωπιάς και της κοινωνικής ευαισθησίας. Η προσπάθεια αλλά και το αποτέλεσμα σε επιμέρους κλαδικά αιτήματα να βρει ο κλάδος συμμάχους στην Κοινωνία. Η κλαδική συμμετοχή σε Λαϊκούς αγώνες (για το ασφαλιστικό, το προσφυγικό, την Δημοκρατία, το έγκλημα των Τεμπών την προστασία της πρώτης κατοικίας, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τόσους άλλους). Η δημοκρατική λειτουργία των οργάνων μας. Μικρές και μεγαλύτερες κλαδικές κατακτήσεις για τις οποίες έβαλα πλάτη με την παράταξή μου, που όμως χωρίς αυτές θα είμαστε πολύ πίσω. ( διαπιστωτικές εκθέσεις, πτυχίο Νομικής, ηλεκτρονικές υπογραφές, διατήρηση του λειτουργήματός μας στα κλειστά επαγγέλματα και εσχάτως στην ψήφιση ως κλαδικού εργαλείου του αναδιανεμητικού λογαριασμού – άρθρο 51 – και πολλά ακόμη).
Στο τίποτα συγκαταλέγεται η αποτυχία μου να σας πείσω για την στρατηγική μας πρόταση. Εκείνη του ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ η οποία με βάση την μελέτη μας, θα έλυνε οριστικά τα τεράστια προβλήματα του κλάδου και της πραγματικής αναδιανομής της επαγγελματικής ύλης! Ευθύνομαι προσωπικά γι’ αυτό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εσείς δεν ευθύνεστε για το χάλι του κλάδου. Οι συνθήκες εργασιακής γαλέρας που υπάρχουν στις εταιρείες των μεγαλοσυναδέλφων, η εκμετάλλευση συναδέλφων από συναδέλφους, η μειοδοσία στις αμοιβές, η υπολειτουργία ουσιαστικά των συλλόγων και η μετατροπή τους σε τσιφλίκια της εκάστοτε πλειοψηφίας έχει να κάνει με τον ιδιοτελή τρόπο σκέψης των περισσοτέρων σας. Κοιτάτε την πάρτη σας και το παρόν, αδιαφορώντας για το συλλογικό και το μέλλον. Έτσι κάθε 3 χρόνια που γίνεστε τάχα κυρίαρχοι, ψηφίζετε εκείνους που σας τάζουν τα ψίχουλα που ποτέ δεν έχετε δει, γυρνώντας την πλάτη σε εκείνους που σας προτείνουν τον συλλογικό αγώνα για να υπάρξουν κατακτήσεις. Αλλά φτάνει η κλάψα. Εξάλλου αν ήταν…θα σας είχα ήδη πείσει.
Σήμερα, μετά από φοβερό αγώνα 25 και παραπάνω χρόνων κάποιων σαν εμένα, το άρθρο 51 του Κώδικά μας είναι νόμος! Αντίπαλους είχαμε τα μεγαλογραφεία του κλάδου, τις τράπεζες, τις εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων που πίεζαν την Κυβέρνηση της Ν.Δ. να μην το περάσει στην Βουλή, η οποία τελικά ενέδωσε στις πιέσεις τους και μείωσε δραματικά το ποσοστό παρακράτησης αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ που τελικά δεν ψήφισε απέχοντας, καθώς και το ΜΕΡΑ 25 που καταψήφισε. Έτσι με ψήφους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης επιτέλους έστω και κουτσουρεμένο πέρασε.
Τώρα μένει στα δικά μας χέρια η υλοποίησή του. Τελικά χτες, 7 Ιούνη 2023 το Δ.Σ του συλλόγου της Αθήνας αποφάσισε κατά πλειοψηφία να το φέρει για ψήφιση σε Γενική Συνέλευση με ποσοστό παρακράτησης στις εκτελέσεις 20% και στις επιδόσεις 5% σε όλη την επαγγελματική μας ύλη! Η Γενική αυτή Συνέλευση μετά από πρότασή μου θα πραγματοποιηθεί μάλλον τον Σεπτέμβριο για να έχουμε την δυνατότητα όσοι πραγματικά το θέλουμε να το κοινωνήσουμε στους συναδέλφους, μιας και η παραπληροφόρηση οργιάζει.
Δεν θα χρειαζόταν κανονικά να σας αναπτύξω επιχειρήματα υπέρ της υλοποίησης του αναδιανεμητικού λογαριασμού και του μερίσματος. Θα αρκούσε να σκεφτόσαστε απλά και μόνο ποιοι εναντιώνονται σε αυτό για να το ψηφίσετε και με τα δυο σας χέρια! Όμως όπως έγραψα παραπάνω πολλοί από εσάς βλέπετε το μέλλον κοντόφθαλμα.
Γι’ αυτό θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Έχουμε και λέμε. Όλοι βάζουμε στον κοινό κορβανά σύμφωνα με τον όγκο της ύλης μας το ίδιο ποσοστό, αφαιρουμένου του φόρου και όλοι παίρνουμε ίσο ποσό από το συνολικά εισπραχθέν. Το ποσό που τελικά θα εισπράττει η τεράστια πλειοψηφία, θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσό που θα κληθεί να καταβάλλει με συμψηφισμό. Αφού σύμφωνα με τα στοιχεία από τα εργασιακά φύλλα ελέγχου : μόλις το 10% των συναδέλφων διενεργούν το 80% του συνόλου των εκτελέσεων, ενώ το 25% των συναδέλφων έχει μηδενικές πράξεις εκτέλεσης. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις επιδόσεις.
Με τον αναδιανεμητικό λογαριασμό δίνεται η δυνατότητα να σπάσει αυτό το κλαδικό απαρτχάιντ!
Γίνεται πολύς λόγος επίσης για όσους εργάζονται με το Δημόσιο (ΚΕΔΕ). Τάχα βγάζουν λίγα και το ποσοστό παρακράτησης θα είναι δυσβάστακτο για αυτούς. Δεν είναι έτσι, γιατί το 5% και στα 10 και στα 35 € είναι το ίδιο, όπως και το 20% στα 100 ή τα 660 € επίσης. Το καλάθι και την μοιρασιά στο τέλος πρέπει να κοιτάξουν οι ΚΕΔΙΤΕΣ όπως και όλοι οι υπόλοιποι.
Ναι! Κάποιοι θα πληρώνουν περισσότερα και θα παίρνουν λιγότερα. Αυτό όμως είναι το νόημα της λέξης αναδιανομή! Επειδή λοιπόν δεν έχουμε όλοι “μπάρμπα στη Κορώνη” και μάλλον οι πιο πολλοί δεν θα αποχτήσουν ποτέ, έρχεται το μέρισμα να αποκαταστήσει κάπως την επαγγελματική ανισότητα. Όχι δεν είναι πανάκεια το μέρισμα, όμως θα δώσει την δυνατότητα στους “μικρούς δρομείς των δικογράφων” όπως αποκαλώ εκείνους που μοχθούν για το μεροκάματο, να πληρώνουν την ταυτότητα, τα έξοδα του γραφείου και ίσως τις ασφαλιστικές τους εισφορές και ποιος ξέρει μπορεί να μένει και κάτι για κάποιο δώρο στα παιδιά ή όπου αλλού. Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό!
Από την άλλη θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι το συνολικό ποσό που θα δίνει ο κάθε ένας για το μέρισμα θα εκπίπτει στο σύνολό του από την ΔΟΥ ως έξοδο. Αυτό σημαίνει ότι ο φόρος που ο κάθε ένας μας ή η κάθε εταιρεία θα κληθεί να πληρώσει στην τελική θα είναι λιγότερος μειώνοντας και την προκαταβολή φόρου της επόμενης χρονιάς. Ενώ από την άλλη το όποιο ποσό θα εισπράττουν όλοι και ειδικά τα μέλη των εταιρειών θα γράφονται στην προσωπική δήλωση τους σε άλλο κωδικό εσόδων και σαφώς θα είναι αφορολόγητο. Έτσι το όποιο κέρδος όλων θα διπλασιάζετε. Με βάση το παραπάνω, με τούτο το κείμενο μου απευθύνομαι και προσωπικά στους συναδέλφους που εναντιώνονται έντονα στην υλοποίηση του άρθρου. Σε όλους εκείνους οι οποίοι υπέγραψαν τα υπομνήματα που στάλθηκαν στο Υπουργείο. Γνωρίζουν ποιοι είναι και τους γνωρίζουμε πλέον όλοι. Τους καλώ έστω και την τελευταία στιγμή, να ξανασκεφτούν την εναντίωσή τους αυτή. Να λειτουργήσουν συναδελφικά. Δεν έχουν να χάσουν πολλά, ας δείχνουν τα στοιχεία το αντίθετο. Στην τελική θαρρώ είναι καλύτερα να έχουν μια άνεση μεγαλύτερη και να ξεφύγουν από την ανέχεια κάποιοι συνάδελφοι τους, παρά ο συνεταιρισμός με την ΑΑΔΕ και τις ΔΟΥ.
Τελειώνοντας να τονίσω πως επιβάλλεται όσοι παλεύουμε για να λειτουργήσει ο αναδιανεμητικός λογαριασμός, να το δούμε σαν προσωπική υπόθεση. Να οργώσουμε όλες μαζί οι παρατάξεις που το ψήφισαν τα γραφεία. Να οργανώσουμε συσκέψεις και εξορμήσεις. Να πιάσουμε όλους τους συναδέλφους. Να τους βάλλουμε να παλέψουν με την συνείδησή τους. Να τους πείσουμε για το αυτονόητο, για το δίκιο . Αυτή είναι ουσιαστικά και πραγματικά η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ. Με το δίκιο ή με το άδικο κλαδικό απαρτχάιντ?
Να μην χάσουμε την μοναδική ευκαιρία που ξεδιπλώνεται μπροστά μας!
