Ώρα 4:15 14/4/2011 Κερατέα Αττικής
Ξαφνικά… άρχισε να ουρλιάζει η σειρήνα του Δημαρχείου της ΚΕΡΑΤΕΑΣ.
Μια συγκλονισμένη φωνή ακούγεται από τα μεγάφωνα που είναι κρεμασμένα στους στύλους: «Προσοχή προσοχή πολίτες της Κερατέας όλοι στους δρόμους, τα ΜΑΤ είναι στη πόλη μας….»
Σε λίγα λεπτά, οι δρόμοι της πόλης έχουν γεμίσει με πολίτες κάθε φύλου και ηλικίας, οι περισσότεροι κρατούν τις λευκές μάσκες του φαρμακείου για να εισπνεύσουν λιγότερα χημικά αν τα ΜΑΤ επιτεθούν. Σαν έτοιμοι από καιρό!
Σε πολύ λίγη ώρα εμπόλεμη ζώνη θύμιζε η Κερατέα, από τις σφοδρές συγκρούσεις των κατοίκων και των αστυνομικών των ΜΑΤ.
Οι διμοιρίες των ΜΑΤ θα πρέπει να αποτελούνται από επιλεγμένους ανεγκέφαλους δολοφόνους, που έχουν στο DNA τους το έγκλημα! Βάζω στοίχημα ότι αν δεν γίνονταν μπάτσοι…του χειρίστου είδους, θα κατέληγαν στη φυλακή ως κοινοί ποινικοί εγκληματίες! Διαφορετικά δεν εξηγείται η μανία με την οποία χτυπούσαν όσους κατάφερναν να εγκλωβίσουν στον γνωστό κλοιό τους, ανεξάρτητα αν ήταν παιδιά, γυναίκες ή ηλικιωμένοι!
Να μη σταματάνε τα χτυπήματα ακόμη κι όταν βλέπουν αιμόφυρτα τα θύματά τους. 25άρηδες πάνοπλοι πραίτορες, να χτυπούν αλύπητα τους πατεράδες, τους παππούδες, τις μανάδες και τις αδελφές τους, επειδή δε θέλουν να γίνει το χωριό τους χωματερή. Επειδή αντιστέκονται στις επιλογές της κυβέρνησης και των μεγαλοεργολάβων, που θέλουν να καταστρέψουν την ευρύτερη περιοχή της Λαυρεωτικής και να επιβάλλουν ένα νέο σκουπιδότοπο ΧΥΤΑ.
Επειδή αυτούς τους δύσκολους καιρούς εδώ και μήνες οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι, διδάσκουν στον προσκυνημένο Ελληνικό Λαό ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ.
Τα επεισόδια ξέσπασαν λίγο μετά τις 4 όταν συνεργεία με εκσκαφείς, συνοδευόμενα από αστυνομικές δυνάμεις και παρουσία εισαγγελέα, έφτασαν στην λεωφόρο Λαυρίου με σκοπό να ξεκινήσουν εργασίες για την αποκατάσταση του οδοστρώματος που οι κάτοικοι έχουν κλείσει με μπάζα και χώματα.
Πάνω στη γέφυρα είχαν συγκεντρωθεί κάτοικοι φωνάζοντας συνθήματα.
Οι δυνάμεις των ΜΑΤ επιχείρησαν να τους απωθήσουν, κάνοντας χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης.
Οι συμπλοκές μεταξύ κατοίκων και αστυνομικών των ΜΑΤ συνεχίστηκαν με πέτρες, ξύλα, βεγγαλικά, μολότοφ.
Οι οδομαχίες επεκτάθηκαν σε μεγάλη έκταση ενώ οι αστυνομικοί έκαναν συνεχή χρήση χημικών.
Στη περιοχή είχε κινητοποιηθεί και το ελικόπτερο της ΕΛΑΣ.
Έμαθα ότι τα ξημερώματα, άγνωστοι είχαν σκάψει ορύγματα βάθους ενάμιση μέτρου, κατά πλάτος της λεωφόρου Λαυρίου, η οποία παραμένει αποκλεισμένη από το 39ο έως το 54ο χλμ.
Η κυκλοφορία των οχημάτων γίνεται από παρακαμπτήριους δρόμους, καθώς οι είσοδοι της Κερατέας παραμένουν κλειστές.
Στο Λαύριο πηγαίνεις από τον δρόμο της Πλάκας Λαυρίου. Έτσι πήγα και εγώ στο Λαύριο για να κάνω την επίδοσή μου.
Όμως δε με χάλασε καθόλου η διαδρομή. Αυτή και το κείμενο τούτο ως αυτόπτη μάρτυρα, είναι η ελάχιστη συμβολή μου στον δίκαιο αγώνα των κατοίκων της ΚΕΡΑΤΕΑΣ.
Γιατί όπως γράφει ο ανώνυμος συνθηματογράφος «ΑΝ ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ …ΔΕ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΩΜΟΙ ΝΑ ΣΕ ΣΗΚΩΣΟΥΝ»!
