του Γιάννη Χαλκιαδάκη
Από χθες, στο οπλοστάσιο του συλλόγου της Αθήνας ενάντια στην μειοδοσία, χάλασε ένα σημαντικό οπλικό σύστημα. Ένα πολύπλοκο επαναληπτικό κανόνι. Το άρθρο 51 του Κώδικα μας. Ελπίζω στο μέλλον να επισκευαστεί!
Από χθες, η δυνατότητα μιας “υποχρεωτικής” κλαδικής αλληλεγγύης, σχεδόν ξεριζώθηκε από το χωράφι του συλλόγου της Αθήνας.
Από χθες, επαγγελματικά κερδισμένοι είναι και πάλι οι μειοδότες, οι τράπεζες, η παρανομία και τα συμφέροντα. (Δεν μου διαφεύγει το γεγονός ότι πολλοί είναι εκείνοι οι συνάδελφοι που βρίσκονται αιχμάλωτοι σε αυτά τα συμφέροντα. Ούτε επίσης μου διαφεύγει ο μικροαστισμός ορισμένων άλλων, που νομίζουν πως μπορούν να γίνουν και εκείνοι …όπουλοι στο μέλλον).
Δυστυχώς, οι μειοδότες, συνδυαστικά με την λογική κάποιων θλιβερών τύπων, τύπου τίποτα, (η παρουσία των οποίων διαχρονικά ήταν μόνο η δημιουργία αναχωμάτων σε κάθε θετικό – ανατρεπτικό – αντικαπιταλιστικό πάει να γίνει και η διαφωνία για την διαφωνία) παρέσυρε όπως όλα δείχνουν αρχικά ορισμένους – ακόμη και νέα παιδιά – να προβάλουν ενστάσεις κατά της διαδικασίας της Γενικής Συνέλευσης μας, που αποκλειστικό θέμα είχε την υλοποίηση ή όχι του άρθρου 51 του ΚΔΕ. (Με προφανή στόχο την διάλυσή της).
Μαζί με αυτούς και όλοι όσοι δεν έγιναν επιμελητές, αλλά παρέμειναν κλητήρες. Εκείνοι οι δραχμοφονιάδες που ενώ θέλουν να εισπράττουν μέρισμα από τον συλλογικό κορβανά, (πράγμα που κάνουν από το 1992) αρνούνται να συνεισφέρουν σε αυτόν στο ελάχιστο. Γιατί ελάχιστο είναι το ποσοστό παρακράτησης 3% στη βάση της τιμής των 10 € της επίδοσης του ΚΕΔΕ και 15% στα δικαιώματα επί ποσού στις κατασχέσεις, συγκριτικά με το 40% στις τραπεζικές κατασχέσεις και 5% στις επιδόσεις αλλά στο σύνολο της νόμιμης αμοιβής που ήταν η πρόταση του Δ.Σ.
Για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου μας, όλες οι παρατάξεις ομονόησαν. Κατέληξαν να προτείνουν ομόφωνα την υλοποίηση του, ομόφωνα κατέληξαν στα ποσοστά παρακράτησης, ομόφωνα συμφώνησαν στην διαδικασία.
Το αποτέλεσμα φυσικά έδειξε, ότι ορισμένα μέλη του Δ.Σ. της ΠΡΟΣΥΔΕ, μάλλον από παραταξιακή πίεση ομοφώνησαν στην συνεδρίαση του Δ.Σ. που καθόρισε τις λεπτομέρειες. Ενώ μεγάλο τμήμα της ίδιας παράταξης τάχθηκε με εκείνους που έκαναν τις ενστάσεις. Σημαντικό όμως κομμάτι των ψηφοφόρων της παράταξης αυτής, δεν εμφανίστηκε καθόλου στην Γ.Σ.
Αυτό δείχνει, ότι η προσπάθεια υλοποίησης του άρθρου 51 από την μεριά της ΠΡΟΣΥΔΕ ήταν επιφανειακή, για τα μάτια του κόσμου. Από την ανάλυση όσων έγιναν, φαίνεται ότι στόχος κάποιων ηγετικών στελεχών της, ήταν να καεί η πρόταση του Δ.Σ.
Ο μόνος που εργάστηκε από την ΠΡΟΣΥΔΕ στην κατεύθυνση της απόφασης του Δ.Σ. φαίνεται να ήταν ο πρόεδρος του Συλλόγου και ορισμένα μόνο μέλη της στο Δ.Σ.
Φυσικά στην πορεία προς την Γ.Σ. έγιναν λάθη. Το μεγαλύτερο ήταν η ελλιπής ενημέρωση του κλάδου, με διαφωτιστικές ημερίδες, προκειμένου κανείς να μην έχει το άλλοθι της άγνοιας. Ολόκληρο το Δ.Σ . έχει ευθύνη για αυτό.
Εμείς σαν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ επιχειρήσαμε σε όσο μας αναλογεί, να ενημερώσουμε σε δικές μας παραταξιακές συσκέψεις. Όμως ούτε και μεις προνοήσαμε να βάλουμε ζήτημα συλλογικής ενημέρωσης του κλάδου, εκτιμώντας λαθεμένα ότι η πλειοψηφία των συναδέλφων είναι έτοιμοι από καιρό για το 51.
Κανένας βέβαια δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν ήξερε τι είναι το άρθρο 51 και τι εξυπηρετεί. Εδώ και 18 χρόνια όλες οι παρατάξεις έχουν την υλοποίησή του στην προμετωπίδα τους. Συζητήσεις επί συζητήσεων έχουν γίνει για το θέμα. Σε κάθε Γ.Σ. εμφανιζόταν σχεδόν σαν πανάκεια από τους περισσότερους. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία και για κανένα μέλος του συλλόγου.
Εξάλλου, η τελική πρόταση χθες, διαμορφώθηκε σε δημοψηφισματική ψήφο. ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ούτε ποσοστά ούτε τίποτα!
Είναι αλήθεια πως από τους εμπνευστές του κώδικα μας το 1995, εκείνος ο οποίος είχε την πλέον ισχυρή προσωπικότητα, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΟΤΕ το 51. Ήταν εξάλλου ο ίδιος πολέμιος και του άρθρου 48 του προηγούμενου χουντικού κώδικά μας, το οποίο ευτυχώς σήμερα ισχύει και περιορίζει σε ένα βαθμό την μειοδοσία στις εκτελέσεις των τραπεζών. Γιαυτό καθόρισε το ποσοστό για την υλοποίησής του στο 50+ 1 % των εγγεγραμμένων μελών του κάθε συλλόγου. Ποσοστό άπιαστο για το σύλλογο των Εφετείων μας που έχει στην δύναμή του όλα τα νησιά του Αιγαίου. Δεν είναι λογικό να μη μπορεί να παρθεί μια απόφαση σε ένα σύλλογο παρά μονάχα αν ψηφίσει ΥΠΕΡ το 50+1% του συνόλου των μελών, σαν να είναι δηλαδή εκ των προτέρων το 49,9% ΚΑΤΑ. Ένα 49,9% που ίσως δεν συμμετέχει και αδιαφορεί. Σε πιο συνδικαλιστικό φορέα ισχύει παρόμοια διάταξη; Σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις ενώσεις ,οι αποφάσεις παίρνονται με το 50+1% των παρισταμένων στην Γ.Σ. αφού διαπιστωθεί η απαρτία. Τέλος πάντων.
Δεν θα μπορούσαν οι ιδεολογικά συγγενείς του συνάδελφοί μας, να έχουν διαφορετική στάση. Κάτι που φυσικά αποδείχτηκε τώρα ευτυχώς και έτσι, μάλλον στο μέλλον δεν θα μπορούν οι ιδεολογικοί κληρονόμοι του να ξεγελάσουν κανένα, για τα φιλο κλαδικά αισθήματά τους.
Λοιπόν στο ειδικό γραφείο παρουσιών της Γενικής Συνέλευσης γράφτηκαν συνολικά 670 συνάδελφοι, από τους 1050 του συνόλου. Ποσοστό συμμετοχής τεράστιο, αν λογαριάσουμε την χωροταξική κατανομή του συλλόγου μας. Αυτό ειδικά είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το μέλλον. Δείχνει πως ένα μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων έχουν αρχίσει να γίνονται ενεργοί. Η συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις του συλλόγου έχει αυξητική τάση. Η επιλογή στο τι ψηφίζουν είναι άλλο θέμα. Είναι στο χέρι μας να προσπαθήσουμε να πείσουμε για την ορθότητα των απόψεών – θέσεων μας.
Εκείνο που δημιουργεί ερωτηματικά, είναι ότι ενώ στο ειδικό βιβλίο γράφτηκαν 670 συνάδελφοι, ψήφισαν μόλις 505, δηλαδή 165 “από τους παρόντες” απείχαν της ψηφοφορίας! Το γεγονός αυτό, μάλλον δείχνει ότι ήθελαν να τονίσουν με την απουσία τους στην ψηφοφορία, εκείνο που προανέφερα , την ελλειπή δηλαδή ενημέρωση τους σε σχέση με τα ποσοστά παρακράτησης. Δεν ήθελαν να ψηφίσουν αρνητικά και να κάψουν ολοκληρωτικά το άρθρο, αλλά να τιμωρήσουν το Δ.Σ. για τις ελλείψεις του. Επέλεξαν ίσως την ΑΠΟΧΗ μόνο από την ψηφοφορία για να μας πουν: εμείς είμαστε εδώ, όταν γίνετε και σεις σοβαρότεροι.
Εξάλλου οι 365 ψήφοι ΥΠΕΡ της υλοποίησης και οι 144 ΚΑΤΑ αποδείχνουν το μεγάλο ρεύμα που έχει το μπλοκ των δυνάμεων που θέλουν πραγματικά την υλοποίηση του άρθρου 51.
Γιαυτό και πιστεύω πως η προσπάθεια επιβάλλεται να συνεχιστεί. Να παραμερίσουμε τα διαδικαστικά αναχώματα και να απομονώσουμε όλους εκείνους που διαρκώς προσπαθούν να βάλουν τρικλοποδιές σε κάθε θετική εξέλιξη. Να επανέλθουμε στο άμεσο μέλλον ξανά σε νέα Γ.Σ. αφού προηγούμενα κάνουμε μια συντονισμένη προσπάθεια πραγματικής ενημέρωσης και μια διαδικασία που δε θα χωρά κανενός είδους ένσταση. Ακόμη και κακόπιστες όπως οι χθεσινές.
Είναι σίγουρο πως ενώ τυπικά πάθαμε ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ (αφού δεν πέρασε με 525 ψήφους ΥΠΕΡ το άρθρο) ουσιαστικά ζήσαμε ένα ΘΡΙΑΜΒΟ αφού καταφέραμε να φέρουμε στην Γ.Σ. το 64% του συνόλου των εγγεγραμμένων μελών και από τους ψηφίσαντες το 72,5% ψήφισαν ΥΠΕΡ της υλοποίησης του.
Ας μη κάνουν λοιπόν ακόμη τον γύρο του θριάμβου οι μειοδότες και οι κλητήρες φίλοι τους.
Θα επανέλθουμε σίγουρα ΝΙΚΗΤΕΣ.
11 Νοεμβρίου, 2013 10:19
Ετσι ακριβως εχουν τα πράγματα Γιάννη ,εχεις απόλυτο δίκιο,
σε οτι αφορά την σημασία αυτής της ψηφοφορίας !
Και μάλιστα κατόρθωσε το ΔΣ να φέρει τόσο πολύ κόσμο σε πολυ χαλεπούς και επικίνδυνους
καιρούς !!
Ομως αυτη η διαδικασία ανέδειξε και κατι άλλο που εχει κι αυτό την αξία του αν όχι μεγαλύτερη!!
Οι συνάδελφοι συνάδελφε Γιάννη θέλησαν με την αποχή στη ψηφοφορία να σηματοδοτήσουν την απαρχή μιας νέας περιόδου , ενός νέου ονείρου .
Το διακύβευμα τελικά για ένα μεγάλο μέρος του κλάδου με πλειοψηφική τάση θα έλεγα ήταν αν ο σύλλογος ειναι σε ρότα προς μια σωστή προσέγγιση των κοινών ζητημάτων , αν εχει στόχους και σχεδιασμό , αν πράγματι εχει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις Ή ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΥΔΟΤΣΟΥΦΛΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΤΥΦΩΝΑ !!
Θα το δείξει , συμφωνώ και πάλι , το άμεσο μέλλον!!
Την ώρα πάντως που στη βουλή η πρόταση δυσπιστίας δεν πέρασε , η συνάδελφοι μας δείχνουν με τεντωμένο δάκτυλο τη πόρτα που οδηγεί στην έξοδο στη πλειοψηφία του ΔΣ και στον εκφραστή της!
Ελπίζω να το αντιληφθεί!!!
Όσο πιο γρήγορα τόσο πιο ανώδυνα θα είναι για όλους μας …………….
11 Νοεμβρίου, 2013 10:31
Φίλε Γιάννη, συνάδελφοι,
δε μπορώ να εκφράσω παρά μόνο την θλίψη μου για όλα τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου μας. Αναλάβετε να υλοποιήσετε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως το άρθρο 51, γιατί ασχέτως με το αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με την εφαρμογή του, νομίζω όλοι συμφωνούμε περί της σημασίας και της σοβαρότητας ενός τέτοιου θέματος. Κι όμως η επιπολαιότητα με την οποία χειριστήκατε την όλη διαδικασία, δείχνει το αντίθετο. Κι αν νομίζετε οτι κάποια νέα παιδιά παρασύρθηκαν, θα σας ενημερώσω ότι κάνετε ξανά λάθος. Απλά δεν τρώμε όλοι κουτόχορτο, κι ούτε δεχόμαστε να γίνουμε πρόβατα κανενός εργατοπατέρα που ξαφνικά αγωνιά για το μέλλον μας.
Και για να βάζουμε τα πράγματα στη σειρά τους, πρέπει κάποια στιγμή κύριοι (και κυρίες) να σταματήσετε να προσπαθείτε να δημιουργείτε εντυπώσεις, αλλά να ασχοληθείτε με την ουσία του θέματος.
Το άρθρο 51 γενικά και αόριστα από μόνο του δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί, πρέπει να υπάρχει μια συγκεκριμένη πρόταση (με συγκεκριμένα ποσοστά). Αυτό δεν το κάνατε. Περιμένατε ότι με τεχνάσματα (που σχοινοβατούν στα όρια της νομιμότητας), κρατώντας το βιβλίο ανοιχτό για τρείς μέρες – αν θέλετε τόσο πολύ να αποφασίζετε και να διατάζετε μόνοι σας, μπορείτε να το ανοίγετε με το που εκλέγεστε και να το κρατάτε ανοιχτό μέχρο το τέλος της θητεία σας, ούτε αυτό απαγορεύεται ρητά! – ξεκινώντας μια διαδικασία που τον νόμο απαιτεί 50%+1, ενώ στην πραγματικότητα, ούτε το 25% των εγγεγραμμένων δεν βρίσκονταν εκεί, αποφεύγοντας να ενημερώσετε το σύνολο του κλάδου για την πρόταση που ως Δ.Σ. λάβατε. Μας αποστείλατε 5-6 μηνύματα αγωνίας, δυό-τρείς επιστολές, αλλα την πρόταση αποφύγατε να την αναφέρετε ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ. Μήπως γιατί αν αναφέρατε συγκεκριμένα ποσοστά επί του ΚΕΔΕ, ξέρατε οτί απαρτία δεν θα είχατε ποτέ?
Από την αρχή, πρώτοι εσείς κύριοι του Δ.Σ. τορπιλίσατε το άρθρο 51. Βεβαιωθήκατε με τεχνάσματα και κρύβωντας την αλήθεια από τους συναδέλφους ότι θα επιτευχθεί απαρτία. Γιατί γνωρίζατε ότι αφού συνέβαινε αυτό θα πετυχαίνατε την αυτοκάθαρση. Είτε οι συνάδελφοι θα συμφωνούσαν, οπότε και θα είσασταν οι εκφραστές της κάθαρσης, είτε ακόμα και αν διαφωνούσαν, θα βγαίνατε να πείτε οτι δεν σας άφησαν τα συμφέροντα (όπως και κάνατε τελικά). Καταστρατηγήσατε κάθε έννοια δημοκρατίας και τώρα παρουσιάζετε τον εαυτό σας (και αναφέρομαι συνολικά στο Δ.Σ.) ως ηττημένους μαχητές. Ε, ΝΤΡΟΠΗ. Κανένας ίχνος φιλότιμου πια? Μετά την φαρσοκωμωδία, ή μάλλον το δράμα που εσείς στήσατε, βγαίνετε και ζητάτε και τα ρέστα?
Έχετε το θράσος να δείχνετε με το δάχτυλο και να κατήγορείτε άλλους? Αν θέλετε να κατηγορήσετε κάποιον, κοιτάχτε πρώτα ένα καθρέφτη.
Θέλατε κύριοι να ενεργοποιηθεί το 51 γενικά και αόριστα, να παραλάβετε λευκή επιταγή και μετά να διαμορφώσετε τα υπόλοιπα μόνοι σας? Όσο υπάρχουν σκεπτόμενοι συνάδελφοι, λευκή επιταγή δεν θα πάρετε ΠΟΤΕ.
“…Είναι αλήθεια πως από τους εμπνευστές του κώδικα μας το 1995, εκείνος ο οποίος είχε την πλέον ισχυρή προσωπικότητα, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΟΤΕ το 51. Ήταν εξάλλου ο ίδιος πολέμιος και του άρθρου 48 του προηγούμενου χουντικού κώδικά μας, το οποίο ευτυχώς σήμερα ισχύει και περιορίζει σε ένα βαθμό την μειοδοσία στις εκτελέσεις των τραπεζών. Γιαυτό καθόρισε το ποσοστό για την υλοποίησής του στο 50+ 1 % των εγγεγραμμένων μελών του κάθε συλλόγου. Ποσοστό άπιαστο για το σύλλογο των Εφετείων μας που έχει στην δύναμή του όλα τα νησιά του Αιγαίου. Δεν είναι λογικό να μη μπορεί να παρθεί μια απόφαση σε ένα σύλλογο παρά μονάχα αν ψηφίσει ΥΠΕΡ το 50+1% του συνόλου των μελών, σαν να είναι δηλαδή εκ των προτέρων το 49,9% ΚΑΤΑ. Ένα 49,9% που ίσως δεν συμμετέχει και αδιαφορεί. Σε πιο συνδικαλιστικό φορέα ισχύει παρόμοια διάταξη; Σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις ενώσεις ,οι αποφάσεις παίρνονται με το 50+1% των παρισταμένων στην Γ.Σ. αφού διαπιστωθεί η απαρτία. Τέλος πάντων…”
Κι επειδή φίλε Γιάννη, βλέπω ότι ακόμα δυσκολεύεσαι να πείς το όνομά του, Μανώλη Γραμματόπουλο τον λέγανε. Κι αυτή η αλλαγή στον κώδικα έγινε γιατί κάποτε πέρασε το άρθρο 48 με 20-25 ψήφους, τόση ήταν η πλειοψηφία των παρόντων. Αν αυτός είναι ο συνδικαλισμός που επιθυμείς, ελεύθερος είσαι να προσπαθήσεις να τον αλλάξεις τον νόμο. Να κρατάτε ανοιχτό το βιβλίο όσο χρειάζεται για να δημιουργηθεί απαρτία, και μετά να περιμένετε να μείνετε μόνοι σας για να ψηφίσετε. Αν αυτή την δημοκρατία επιθυμείτε, είστε ελεύθεροι να την διεκδικήσετε…
Και να γνωρίζετε, οτι αν ο κόσμος δεν μετέχει, είναι επειδή έχετε απαξιώσει κάθε διαδικασία και κάθε έννοια νομιμότητας συλλογικά και συνολικά.
Και σήμερα θριαμβολογείτε, αντί να λυπάστε. Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό.
Να ξέρετε όμως, οτι θα μας βρείτε μπροστά σας. Συμμάχους σε κάθε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ προσπάθεια εξυγίανσης του κλάδου και μαχόμενους αντιπάλους σε κάθε προσπάθεια χειραγώγησης και ανομίας. Έχουμε βαρεθεί, έχουμε αηδιάσει από την αναπαραγωγή του πολιτικού συστήματος στην Ελλαδα και στον δικό μας κλάδο. Θέλουμε Ισονομία, Ισοτιμία, Δικαιοσύνη και Διαφάνεια. Μπορείτε να τα παρέχετε κύριοι? Άν όχι, την πορτα εξόδου την ξέρετε, δεν σας παρακαλέσαμε να ασχοληθείτε με τον συνδικαλισμό, αλλά τελικά η καρέκλα είναι γλυκιά ε?
Να γνωριζετε τέλος κύριοι, ότι οι υγιώς σκεπτόμενοι συνάδελφοι θα βρούμε και τρόπο και και χωρο έκφρασης. Κι αν όλοι εσείς σε 5-10 χρόνια θα είστε συνταξιούχοι, εμείς θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε όλα τα προβλήματα του κλάδου και πραγματικά αγωνιούμε και για την δουλειά μας και για το μέλλον μας ως δικαστικοί επιμελητές.
Η πόρτα μας θα είναι ανοιχτή σε όλους…
11 Νοεμβρίου, 2013 17:47
Φίλε Γιώργο.
Εκτιμώ την προσπάθειά σου να σχολιάσεις τα για σένα κακώς κείμενα και να εμφανιστείς ως μελλοντικός επίδοξος συνδικαλιστής – ηγέτης της επαγγελματικής σου γενιάς.
Είναι δικαίωμά σου φυσικά να βλέπεις μάγισσες και φαντάσματα παντού ή να έχεις φιλοδοξίες. Κάπως πρέπει και συ να συσπειρώσεις ένα κόσμο γύρω σου. Σου το εύχομαι.
Προσωπικά δεν θεωρώ πως απευθύνομαι σε ανθρώπους που τρώνε κουτόχορτο και γιαυτό κάνω διάλογο μαζί σου.
Θα σου θυμίσω μόνο …ότι και με την δική σου συμμετοχή και τρέξιμο η ΠΡΟΣΥΔΕ πήρε το 65% του συνόλου των ψήφων στο σύλλογο. Επίσης πρέπει να σου θυμίσω ότι οι συνδικαλιστικές αρχές της ΠΡΟΣΥΔΕ είναι εμπνευσμένες από τις ιδέες του πατέρα σου, που φυσικά και δεν δυσκολεύομαι να πω το όνομά του. Όταν μιλάς όμως για τους νεκρούς πρέπει να έχεις κάποιο ελάχιστο σεβασμό απέναντί τους. Δεν συμφωνούσα και δε συμφώνησα ποτέ με τον πατέρα σου και το ξέρεις. Δε συμφώνησα ποτέ με την ΠΡΟΣΥΔΕ. Πιστεύω πως οι περισσότεροι που πέρασαν από την παράταξη του πατέρα σου, εμφορούνταν από ιδιοτέλεια και εμπάθεια και ως κυρίαρχη ιδεολογία τους είχαν τον λαϊκισμό. Γιαυτό και εμπόδισαν τον κλάδο να πάει μπροστά.
Όταν λοιπόν “εναντιώνεσαι” στο Δ.Σ εναντιώνεσαι στην πατρική σου παράταξη που και με τη οικογενειακή βοήθειά σας εξέλεξε τα 9 από τα 13 του μέλη.
Ούτε με το δικό σου λαϊκισμό θα συμφωνήσω.
Σε πληροφορώ ότι από τον κλάδο δεν έχει λείψει ένας Γραμματόπουλος και μάλιστα ετερόφωτος. Ούτε οι παρατάξεις κληρονομούνται. Ούτε γεννιούνται συνδικαλιστές “ελέω κληρονομικώ δικαιώματι”
Άλλο του λείπει! Ευθυκρισία!
Γιάννης Χαλκιαδάκης
12 Νοεμβρίου, 2013 10:14
Φίλε Γιάννη,
κατ’ αρχήν συμφωνούμε απόλυτα οτι, ούτε οι παρατάξεις κληρονομούνται, ούτε γεννιούνται συνδικαλιστές με κληρονομικό δικαίωμα. Επειδή όμως με ξέρεις ως άνθρωπο, γνωρίζεις πολύ καλά οτι δεν ανηκω σε αυτή την περίπτωση!
Εκτός εάν θα έπρεπε να μην συνδικαλίζομαι επειδή με λένε Γραμματόπουλο…
Ως προς τα περι ετερόφωτου και λαϊκισιμού, ο καθένας μπορεί να έχει την αποψή του, η Ιστορία αργά ή γρήγορα καταγράφει την πραγματικότητα.
Αυτό που δεν κατάλαβα, είναι τα περί “εναντίωσης” στο Δ.Σ. Δηλαδή απαγορεύεται να εκφέρουμε διαφορετική άποψη? Απαγορεύεται να στηρίζουμε το δίκαιο και την νομιμότητα? Ή μήπως οι απόψεις μας πρέπει να προσαρμόζονται αναλόγως με το ποιά παράταξη έχει την πλειοψηφία? Συγγνώμη, αλλά αυτά είναι, το λιγότερο, αστειότητες.
Τέλος θα πρέπει, έστω και καθυστερημένα, να αναγωρίσετε το μύρια προβλήματα που μαστίζουν τον κλάδο, γιατί το 51 ήταν μονάχα η κορυφή του παγόβουνου, και να αρχίσετε ανοιχτό διάλογο με τον κλάδο ΣΥΝΟΛΙΚΑ, για όλα τα προβλήματα, όχι μονάχα όποια αγγίζουν τον καθένα προσωπικά. Θα πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβετε ότι δεν υπάρχουν ΚΕΔΙΤΕΣ, ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΔΙΚΗΓΟΡΙΤΕΣ ή κλητήρες, αλλά Δικαστικοί Επιμελητές, ο καθένας με διακριτά προβλήματα στην καθημερινότητα της εργασίας του.
Ήταν η διαδικασία της προηγούμενης εβδομάδας σε αυτή την κατεύθυνση? Προσωπικά, θα έλεγα πως δεν ήταν. Και αν είχαν τηρηθεί οι δημοκρατικές διαδικασίες, να είσαι σίγουρος ότι ούτε ενστάσεις θα υπήρχαν, και ίσως είχαμε και κάποιο γόνιμο αποτέλεσμα. Ποτέ δεν είναι αργά για να πέσουν οι κομματικές παρωπίδες προς όφελος του κλάδου, αυτό που μένει να δούμε είναι αν υπάρχει και η αντίστοιχη βούληση…
Ωραία λεξη η ευθυκρισία, εξίσου ωραία και η λέξη ανιδιοτέλεια όμως!
12 Νοεμβρίου, 2013 21:07
Φίλε Γιώργο,
η πρόθεση μου δεν ήταν να σε θίξω.
Άλλο ήθελα να δεις…αλλά μάλλον δεν το είδες.
Φυσικά και όχι μόνο απαγορεύεται αλλά επιβάλλεται να συνδικαλίζεσαι και να συμμετέχεις. Άσε που είναι και παρήγορο.
Είναι σαφώς κατά την άποψή μου λάθος, πολλές από τις εκτιμήσεις του σχολίου σου.
Αρχικά δεν μπορείς να είσαι με όλους. Δεν έχουν όλοι οι δικαστικοί επιμελητές τα ίδια προβλήματα. Άλλα συμφέροντα έχει ο εργοδότης και άλλα ο “εργαζόμενός” του. Άλλα λες όταν έχεις 3-4 χιλιάδες επιδόσεις και άλλα θες όταν έχεις 600.
Ούτε όλοι οι συνδικαλιστές έχουν την ίδια ευθύνη. Άλλο να έχεις πλειοψηφία στα όργανα και άλλο να είσαι μειοψηφία!
Να σου θυμίσω πως εμείς στην ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ, δεν είμαστε ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ συνδικαλιστές, αλλά σε απόλυτη ΔΕΣΜΕΥΣΗ με τους δικαστικούς επιμελητές των “χαμηλών πτήσεων”, γι αυτό και η στρατηγική μας πρόταση είναι Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ και όχι οι ΑΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ.
Στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης του κλάδου, αντιτάξαμε την αντικαπιταλιστική του ανάπτυξη. Δυστυχώς δεν έχουμε πείσει ακόμη τους πολλούς.
Η ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ είναι διαρκώς σε ένα ανοιχτό διάλογο, σε μια διαρκή κίνηση.Το αποδείχνει καθημερινά.
Μια και το συζητάμε αν συμφωνείς, έλα να συνδιαμορφώσουμε την “ενιαία” στάση μας, με βάση τα πραγματικά μας προβλήματα. Εμείς πάντα αυτά κοιτάμε!
Η ιδεολογία, καθορίζει όλες τις ενέργειες του ατόμου, προσωπικές, συνδικαλιστικές, οικονομικές, πολιτικές κ.α.
Για έναν πραγματικό αριστερό, η στάση του απέναντι σε όλα, καθορίζεται από την ιδεολογική προσέγγιση του απέναντι στο κάθε τι. Αυτό, κάθε άλλο από κομματική παρωπίδα είναι.
και που είσαι Γιώργο …σε μια γνήσια αριστερή δράση, δεν παίζει κανενός είδους ιδιοτέλεια.
Γιάννης Χαλκιαδάκης
11 Νοεμβρίου, 2013 12:33
Σύντροφε Γιάννη,
για να επανέλθεις νικητής «ως κλάδος» πρέπει πρώτα να υπάρχει κοινωνία.
Πρέπει να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή του λαού μας· δε ξέρω βέβαια τι θα γίνει αν το 2014 ανοίξουν οι πλειστηριασμοί, τι θα κουβεντιάζεται στον κλάδο μας περισσότερο
1)Το ότι εμείς έχουμε δουλειά;
2)Ή ότι έχουμε προβλήματα απ’ τις αντιδράσεις του κόσμου που μαζεύονται στα Ειρηνοδικεία για να ματαιώσουν τους πλειστηριασμούς ή τις απεγνωσμένες αντιδράσεις απελπισμένων υποψηφίων για έξωση;
Θα μπορούσε κάποιος να πει τι σχέση έχουν όλες αυτές οι «πολιτικολογίες», εδώ μιλάμε για το 51 και την αλληλεγγύη
Ακριβώς, μιλάμε πρώτα για την αλληλεγγύη στο ΛΑΟ ΜΑΣ – στην τάξη μας· και λέει ο καθένας την ΑΛΗΘΕΙΑ του (όπως λέει και ο ποιητής).
Για το 51 τώρα
Θα μπορούσαν να γραφτούν στον κατάλογο και άλλοι 150 ή 200, όταν κάποιοι το έκριναν αναγκαίο για να ψηφίσουν, όχι στο 51, το καταλαβαίνεις Γιάννη αυτό ή όχι;
Κάνεις μόνος τις διαπιστώσεις σου, κάνε και την αυτοκριτική σου, ποια ομόφωνη απόφαση; Πρόκειται για την ομοφωνία που οδηγεί στην καταδίκη.
Δεν έχω διάθεση για αντιπαράθεση, να «προσφέρω» στην προσπάθεια προσπαθώ.
Ο δρόμος για την οργάνωση της πάλης του κλάδου μας περνά, τουλάχιστον σε αυτή τη χρονική περίοδο και με αυτούς τους συσχετισμούς αλλά και με τους ανθρώπους που είναι στα διάφορα όργανα, πρώτα και κύρια από την ομοσπονδία, το καταλαβαίνεις ναι ή όχι αυτό Γιάννη;
Και τελειώνω με τα δικά σου λόγια στην προτελευταία παράγραφο του άρθρου σου «Να επανέλθουμε στο άμεσο μέλλον ξανά σε νέα Γ.Σ.» αφού προηγούμενα ο κλάδος όχι «απλά ενημερωθεί» αλλά «εκφραστεί ουσιαστικά» και διαμορφώσει αυτός πως θέλει το 51, αυτός είναι και ο μοναδικός δρόμος να έχεις τα 530 ΝΑΙ, οπότε δε σε ενδιαφέρει αν τα υπόλοιπα θα είναι ΟΧΙ γιατί είναι και πολλά τα ΟΧΙ στον κλάδο μας, το καταλαβαίνεις αυτό Γιάννη; Ναι ή όχι;
Και μια σκέψη συνεισφορά στην κεντρική πρότασή σας για τον συνεργατικό οργανισμό, γιατί ανά Πρωτοδικείο και όχι σε όλη την επικράτεια; Αυτό θα αποτελούσε και μεγάλη απάντηση στην προσπάθεια των τραπεζών να καταργήσουν την τοπική αρμοδιότητα.
Ο καλύτερος ορισμός και πραγμάτωση της δημοκρατίας σύντροφε Γιάννη είναι «όταν η ουτοπία γίνεται» πράξη (Γκράμσι)
Και τελειώνω γιατί δε μου αρέσει ο συγκεκριμένος τρόπος επικοινωνίας, προτιμώ τις ζωντανές συσκέψεις και το ζωντανό διάλογο
Γιάννης Παπακωνσταντίνου
11 Νοεμβρίου, 2013 17:07
H λογική του κειμένου μου ήταν αποκλειστικά η εκτίμηση της συνέλευσης που έγινε. Δεν στόχευε να αναλύσει τις πολιτικές μου απόψεις σαν μέλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γιαυτό περιορίστηκα σε αυτά που έγραψα.
Για τη θέση μας σαν ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στους πλειστηριασμούς σε καλώ να ανατρέξεις σε παλιότερη ανάρτησή μας με θέμα: τι τρέχει με τους πλειστηριασμούς; Εξάλλου για την κοινωνική συνοχή και την λαϊκή ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ τη Δημοκρατία, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες, δεν νομίζω να έχουμε πολύ διαφορετική άποψη. Θέλω όμως να γνωρίζεις ότι η ομόφωνη απόφαση για το 51, είναι αποτέλεσμα μιας διαρκούς πίεσης που ασκούμε στις υπόλοιπες παρατάξεις. Το δικό μας λάθος είναι πως δεν την περιφρουρήσαμε αρκετά αυτή την απόφαση. Εμείς πάντα αναγνωρίζουμε τα λάθη μας. Άλλοι έχουν το αλάθητο του “πολιτικού” & “συνδικαλιστικού” Πάπα.
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η κλαδική πάλη θα περάσει μέσα από συσχετισμούς και πρόσωπα στην Ομοσπονδία. Εκεί χτίζουμε εξάλλου τις παραταξιακές μας συμμαχίες, για να τσακίσουμε την παρανομία στον κλάδο και για τις νέες διεκδικήσεις μας.
Όσο για την συνεισφορά σου στην πρότασή μας εκείνη του ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ, σε ευχαριστώ θερμά.Να σαι σίγουρος πως θα την εξετάσουμε.
Τέλος αν σ’αρέσουν όπως λες οι ζωντανές συσκέψεις…γιατί δεν ήρθες προχτές που σε καλέσαμε. Μη μου πεις πως ήσουν στην πορεία. Είμαστε και εμείς, ας ερχόσουν καθυστερημένος. Οι συσκέψεις όπως ξέρεις δεν τελειώνουν στο άψε σβήσε.
Πάντως ειλικρινά σε ευχαριστώ για το σχόλιο.
Γιάννης Χαλκιαδάκης
11 Νοεμβρίου, 2013 19:41
Προς Γιώργο Γραμματόπουλο
Συνάδελφε η αναφορά που γινεται στο Μανώλη ειναι τουλάχιστο ατυχής και απο εσένα και απο το Γιάννη Χαλκιαδάκη και επειδή εχω ακούσει πάρα πολλά χρόνια τωρα για τον άνθρωπο συνδικαλιστή και πολιτευτή της τ.α. πρέπει και οφείλω να παρω θέση ως προς τις προθέσεις του και την στόχευση που είχε σε σχέση με το άρθρο αυτο που προσπαθήσαμε να το υλοποιήσουμε μετα από 18 χρόνια φαγούρας και πισογυρισμάτων απο τον Αννα στο Καιαφα !
Απευθύνομαι σε σένα καθώς εισαι ο μόνος που έστω και δειλά χωρίς να με κατονομάζεις ευθαρσώς μου απευθύνεις το λόγο . Ο Γιάννης έτσι κι αλλιώς ξέρει τις απόψεις μου !
Και το κάνω αυτό γιατι στο οφείλω , όπως μου οφείλεις κι εσύ ως γυιος του φίλου συναδέλφου που στηρίχθηκε απο εμένα όπως δεν στηρίχθηκε από κανένα άλλο και που διώχθηκε ομως με τον πιό ανελέητο τρόπο όσο κανένας άλλος !Βλέπεις Γιώργο η μοίρα όσων ασχολούνται με τα κοινά ειναι ίδια και απαράλλαχτη ! Μπαίνουν στο στόχαστρο και πάντα το δάκτυλο κάποιων είναι στη σκανδάλη έτοιμο να την τραβήξει!
Λοιπόν εγώ θέλω να πιστεύω κι ας φανώ ρομαντικός οτι άλλοι ή άλλος ήταν ο λόγος που έβαλε ο Μαν´ωλης αυτή τη ποσόστωση και όχι ότι δεν ήθελε να περάσει ποτέ!
Ομως για το 51 που μιλας και για την προχειρότητα που υπαινισεσαι δεν έχεις δίκιο , ούτε για τις προθέσεις μας έχεις δίκιο ! Ενταξει κάναμε λάθος κι αυτό φάνηκε από το αποτέλεσμα , αλλά οπως λέει και η ρήση λάθη δεν κάνει μονο όποιος δεν κάνει τιποτα . Είναι όμως προτιμότερο να αποτύχεις αγαπητέ συνάδελφε προσπαθώντας να πετύχεις από το να προσπαθείς να πετύχεις την αποτυχία και να επενδύσεις πάνω σ αυτό για ίδιο όφελος !
Ο σοσιαλισμός που οραματιστήκαμε κι εγώ και ο πατέρας σου δεν περνάει μέσα απ αυτές τις οφελιμίστικες τακτικές ούτε από την εδραίωση των αστικών εταιριών που πέρασε απ το παράθυρο ο Πρεκετες και η παρέα του για να νομιμοποιήσει την μειοδοσία και την αισχρή εκμετάλλευση της ΣιουφόΠαπαιωαννιδείου σχολής !! Τον καπιταλισμό και τον ιμπεριαλισμό που θελήσαμε να ξεριζώσουμε από την Ελλάδα και γι αυτο αγωνιστήκαμε μέσα απο το ΠΑΣΟΚ εχουμε χρέος ως προσπάθεια έστω κι αν δεν τον ξεριζώσαμε εντελώς να την περιφρουρήσουμε !!
Ειναι οπως είπα και στη συνέλευση το 51 μια ευκαιρία να αποδείξουμε ότι έχουμε δύναμη να αντισταθούμε στη μοίρα που κάποιοι μας επιφύλαξαν και να βάλουμε μια άλλη αφετηρία απ αυτή που θέλουν επιβάλλοντας εκεί που τους παίρνει το νόμο της “ομερτά”!
Έλα λοιπόν να ενώσουμε τις φωνές μας και να εκτεθούμε χωρις φιασιδώματα και ίντριγκες , χωρις μεσαιωνικού τύπου κρεματόρια και λαιμητόμους !
Γιατί ξέρεις κάτι Γιώργο ” Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΤΣΙΔΗ “
15 Νοεμβρίου, 2013 15:08
Συνάδελφε Γιάννη δεν ξέρω εάν δείχνεις εμένα σχετικά με το σχόλιο για το αλάθητο του Πάπα ή μιλάς γενικά, θα ήθελα όμως να σου δηλώσω τα εξής, αν εννοείς εμένα.
Στα 20 χρόνια σαν Δικαστικός Επιμελητής πρόλαβα να αμαρτήσω πολλές φορές:
1η αμαρτία: να προκαλέσω την κοινωνία των Δικαστικών Επιμελητών
2η αμαρτία: να εκδηλώσω αντισυμβατική συμπεριφορά
3η αμαρτία: να ερεθίσω τα χρηστά ήθη
4η αμαρτία: να διαταράξω την ησυχία της εξουσίας των Δικαστικών Επιμελητών με ενοχλητικούς θορύβους σε ώρες κοινής ησυχίας
Συνάδελφε Γιάννη, δημοσίευσε και πες μου στα χρόνια της συνεργασίας μας 2 εκλογικές αναμετρήσεις ίσως και τρεις που ήμασταν μαζί πότε και τι παραβίαση έκανα στα συμφωνηθέντα, πότε και ποια παραβίαση έκανα ή υποστήριξα άλλο από τις πάγιες τακτικές της αριστεράς στο συνδικαλιστικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Μήπως θέλεις να παραθέσω εγώ τις δικές σου ατασθαλίες-παλινδρομήσεις από τα συμφωνηθέντα με αποκορύφωμα τη φράση σου «δε σε ενημέρωσα γιατί ο Κριάρης δε θα μου ξαναέλεγε ποτέ τίποτα».
Δεύτερη παρατήρηση, ότι τάχα δεν ήρθα στη σύσκεψη που δήθεν με κάλεσες, στη διάθεση όλου του κόσμου το κινητό μου και ο υπολογιστής μου απ’ όπου προκύπτει ότι δεν έχω πάρει πρόσκληση. Όταν τελείωσε η πορεία μίλησα στο κινητό με τον σύντροφο Τόλη Χρήστο ο οποίος μου είπε ότι θα με πάρει μετά όταν τελειώσει και ούτε αυτός με κάλεσε. Ξέρεις γιατί Γιάννη; Ξέρεις αλλά θα σου πω και εγώ
1) Γιάννη οι συνεργασίες δε χτίζονται ευκαιριακά· σήμερα με τον έναν, αύριο με τον άλλον αρκεί να πάρεις ψήφους, χτίζονται πάνω σε αξίες τις οποίες τουλάχιστον εγώ δε ψάχνω να τις βρω, τις έχουν βρει άλλοι άξιοι αγωνιστές από τα παλιά χρόνια.
2) Οι συνδικαλιστές δεν είναι, τουλάχιστον στο χώρο της αριστεράς, «αναντικατάστατοι» οι παλιοί ζητάνε μόνοι τους να φύγουν και οι νέοι τους παρακαλούν να μείνουν γιατί χρειάζονται την εμπειρία τους
3) Υποχρέωση των οργάνων και των θεσμών είναι να εξασφαλίσουν ίδιους κανόνες για όλους. Η Συνδικαλιστική μας ηγεσία υποσχέθηκε ανοχή για να κερδίσει τις εκλογές και τώρα κάνει «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» τάχα
4) Καθήκον της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι να ξεσκεπάσει και όχι κάτω από το πέπλο της ομοφωνίας να δίνει συγχωροχάρτι.
Συνάδελφε Γιάννη, υπάρχει ένα θεωρητικό πρόβλημα που με απασχολεί.
Δε ξέρω εάν φτάνει να λες είμαι ενάντια στον πλειστηριασμό Α’ κατοικίας, το θέμα είναι εάν σου έλθει η δουλειά στο γραφείο τι κάνεις;
Αυτό είναι μία πρόκληση για όλους μας, είναι κάτι που σε διχάζει σαν προσωπικότητα που έχει βαδίσει στον δρόμο της Αριστεράς.
Τέλος συνάδελφε Γιάννη, για να έχεις την πρωτοβουλία των κινήσεων κάλεσε μια πλατιά σύσκεψη με την συμμετοχή όλων των εκλεγμένων και όσων συναδέλφων θέλουν. Εάν θέλεις βοήθεια, ζήτα την. Τα θέματα να είναι:
1) Χρειάζεται να υπάρχει Φ.Ε.Κ. που να καθορίζει την αμοιβή των Δ.Ε.
2) Χρειάζεται η πρόβλεψη ενιαίας τιμής;
Εάν ΝΑΙ θα είναι για όλο το φάσμα ή θα αφορά μέρος της δουλειάς
3) Γιατί ενώ τα έξοδα Δικαστικών Επιμελητών προκαταβάλλονται, σύμφωνα με το νόμο, όλοι [τράπεζες, δικηγόροι, δικαστικοί επιμελητές] τον παραβαίνουμε;
Η προείσπραξη είναι θεσμοθετημένη, το θέμα είναι το εξής παρακάτω:
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να υπάρχει λειτουργική και εύκολη προείσπραξη αποδεκτή από την «αγορά εργασίας» ;
4) Πως πρακτικά θα αντιμετωπίσουμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό στον οποίο οδηγούνται από τις μεγάλες πηγές εργασίες αλλά και τους μεμονωμένους δικηγόρους;
5) Χρειάζεται ή όχι μόνιμη Νομική Υπηρεσία που θα εκπροσωπεί, θα παρεμβαίνει και θα δίνει διαφορετική οντότητα στο Σύλλογο και την Ομοσπονδία;
6) Είναι ο κλάδος επαρκώς καλυμμένος ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις στο ασφαλιστικό;
Εάν όχι ποιες οι περαιτέρω ενέργειες;
Θα μετατρέψουμε το Ταμείο Προνοίας σε ΝΠΙΔ και θα δώσουμε στους συναδέλφους παροχές;
Θα αναζητήσουμε ή όχι ιδιωτική ασφάλιση;
7) Θέλει αλλαγές ή όχι ο Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών;
Υπάρχει κάποιος που να φροντίζει γι’ αυτό;
8) Τι θα γίνει επιτέλους με το άρθρο 51;
Εάν κύριοι το θέλουμε, τότε ένας τρόπος υπάρχει:
Παρακράτηση για κάθε επίδοση.
Παρακράτηση για κάθε εκτέλεση.
Σου θυμίζω, πως με όλα τα παραπάνω θέματα είχα καλέσει εγώ σύσκεψη στην οποία δεν παραβρέθηκες ούτε εσύ αλλά και κανείς από την παράταξή σου, ούτε από την παράταξη της ΠΡΟΣΥΔΕ, ούτε του Ζαχάκου και κανείς άλλος από την συνδικαλιστική ηγεσία του χώρου.
Κάλεσέ την τώρα λοιπόν εσύ, που ύστερα από τόσα χρόνια εκλεγμένος, όχι απλά στην Ομοσπονδία αλλά στη γραμματεία της, αποτελείς θεσμικό παράγοντα του κλάδου. Εμείς θα είμαστε εκεί.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να βάλω ως προβληματισμό το εξής θέμα:
• Λειτουργούμε ως Σύλλογος Δικαστικών Επιμελητών Εφετείων Αθήνας-Πειραιά-Αιγαίου-Δωδεκανήσου-Λαμίας- Βορείου Αιγαίου-Ευβοιας,
• Πόσοι όμως από τους συναδέλφους της περιφέρειας συμμετέχουν στις διαδικασίες;
• Μήπως κάποιοι βολεύονται με αυτό;
• Μήπως χρειάζεται να δούμε τη δημιουργία και άλλων Συλλόγων;
Ποτέ δεν πήγε κάτι μπροστά, όταν λειτουργείς με τη λογική της ανάθεσης, όπως χρόνια λειτουργούσε η συνδικαλιστική μας ηγεσία.
Ο συνδικαλισμός και η συμμετοχή της βάσης δεν είναι διαπραγματεύσιμη, είναι κανόνας απαράβατος.