της Ξένης Κεσίνη
Στον απόηχο του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, στις 28-02-2023 κηρύχθηκε τριήμερο Εθνικό πένθος.
Το πένθος είναι προσωπική υπόθεση. Κάθε άνθρωπος πενθεί με διαφορετικό τρόπο. Κανένας δε μπορεί να σου επιβάλει να πενθήσεις με το ζόρι, ούτε το αντίθετο.
Ο σεβασμός όμως στο πένθος, ειδικά στο συλλογικό, είναι, ή θα έπρεπε να είναι, ηθικός κανόνας, υπαγορεύεται από την ανθρώπινη συνείδηση και η έλλειψη σεβασμού είναι ντροπή.
Η έλλειψη σεβασμού προς τους νεκρούς αποτελεί ύβρη. Υπήρχε δε στην αρχαιότητα και η εξής αλληλουχία: θεωρούσαν ότι η Αλαζονεία οδηγούσε τους ανθρώπους στην Ύβρη. Οι θεοί έστελναν την Άτη να τους θολώσει την κρίση και να διαπράξουν μεγαλύτερα σφάλματα. Κατόπιν η Νέμεσις έφερνε την τιμωρία τους και τελικά η Τίσις την καταστροφή τους.
Στις 02-03-2023 τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Αθήνας, έπρεπε να παραστούμε σε έκτακτο ΔΣ το οποίο είχε οριστεί κατόπιν αιτήματος των συμβούλων της παράταξης ΙΡΙΔΑ για το άρθρο 51 του ν. 2318/1995, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 5016/2023.
Τα μέλη του ΔΣ πλην αυτών της ΙΡΙΔΑΣ είπαμε ότι πρέπει να αναβληθεί ως ένδειξη σεβασμού στο συλλογικό πένθος. Τελικά, λόγω της άρνησής τους να συναινέσουν στην αναβολή, συρθήκαμε μέχρι το σύλλογο, όπου και συνεδριάσαμε μόνο για να αναβάλλουμε το έκτακτο για τις 08-03-2023.
Στις 07-03-2023 αποφασίστηκε ύστερα από ομόφωνη απόφαση της ΕΓ της Ο.Δ.Ε.Ε. και σε συνέχεια αντίστοιχης απόφασης του ΔΣ, αποχή από τα καθήκοντα μας και συμμετοχή μας στην 24ωρη πανελλαδική απεργία που είχε κηρυχθεί για την Τετάρτη 8-3-2023, με βασικό αίτημα τον σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αλλά και κατά των ιδιωτικοποιήσεων.
H ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και η ΑΣΠΔΕ προτείναμε και αποφασίστηκε και συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τις 8-3-2023.
Μπράβο στους συντρόφους μας και στους συναγωνιστές μας που την ημέρα της Παλλαϊκής κινητοποίησης ήταν στους δρόμους μαζί και ενωμένοι!
Την ώρα όμως που γινόταν οι πρωτοφανείς για τη μαζικότητα τους διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, η μεγαλύτερη κινητοποίηση από το 2008 μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, στο κέντρο της Αθήνας για το έγκλημα των Τεμπών και τις φονικές ιδιωτικοποιήσεις, το Δ.Σ του συλλόγου μας, οι συνδικαλιστές μας, με εξαίρεση την Στέφη Τσαμούρη της ΑΣΠΔΕ κι εμένα που ήμασταν στην πορεία, κλείστηκαν στα γραφεία του συλλόγου για να συνεδριάσουν.
Στο κέντρο της Αθήνας.
Ούτε η φωνή του λαού μας έφτασε στ’ αυτιά τους, Ούτε η οργή του λαού μας για τη θυσία τόσων νέων μας, τάραξε τη συντεχνιακή τους αντίληψη.
Συγχρόνως το αίτημα για σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν είναι προσωπική υπόθεση, είναι υπόθεση όλων μας, ειδικά των συνδικαλιστών, ειδικότερα των συνδικαλιστών του κλάδου μας.
Οι συνδικαλιστές κάθε κλάδου είναι, ή καλύτερα οφείλουν να είναι, οι αγγελιοφόροι των αιτημάτων, του εκάστοτε κλάδου που εκπροσωπούν, προς την κυβέρνηση.
Στη δημοκρατία, η Πολιτεία οφείλει να συμμορφώνεται και οπωσδήποτε να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της τα αιτήματα των συνδικαλιστών.
Οι κινητοποιήσεις, οι διαδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις στοχεύουν στο να ακουσθούν τα αιτήματα της εργατικής τάξης και του Λαού. Όσοι δε συμμετέχουν είναι παρατρεχάμενοι της όποιας εξουσίας.
Όταν η Πολιτεία κωφεύει στα συνδικαλιστικά αιτήματα η εργατική τάξη και ο Λαός μετράει θύματα.
Μετρηθήκαμε κι είμαστε λιγότεροι.
